Şansın Kötü Tarafı (Düzenleniyor)

9.Bölüm-Mor Renkli Kedi

Hey hey! Üç gündür üst üste yb yayınlıyorum :D Kıymetimi bilin :D Read ve diğer şeyleri yüksek tutun! :D Teşekkürler :D 

kyliemanson

moddi20

zey_bey

ZaynssTattos

Esrayanik

harryninbukleleri

unwantedhuman

tugceeekls

nutelladeniz

Yorumlarınız için teşekkürler bebekler :D Umarım biraz daha arta yorumlaar :D

Multi. Grace

Gözlerimi bana kızgınlıkla bakan annemden çekip yanımdaki Grace baktım. Oda annemden korkmuş olacakki başını eğmiş yan gözle bana bakıyordu. Aslında ikimizde biraz azar yemiş gibiydik. Ben daha çok yemiştim. Babam merdivenlerden düşüp bacağını kırmış ve hastaneye kaldırılmış. Biliyorum çok normal söylüyorum ama itiraf etmeliyim daha kötü bişey bekliyordum. Bunu duyunca az kalsın sevenecektim. Gemma hala yoktu. Annem onun hakkında etmek dışında beni azarlamıştı.

'Ona neden ceza verdiğimi anlamışsındır. Harold!' dedi annem gözlerimi ona çevirdim.

'Bana olanlardan bahsetseydiniz. Ona yardım etmezdim.'

'Ceza alan kardeşine yardım ettin. Bir daha sana izin vermeyeceğim.'

Grace'n yanında böyle konuşması gururumu kırmıştı. Yanaklarım sinirden kızarmış ve dışarı kusmam gereken sinir haddinden fazla dolmuştu. Ayağı kalktım ve bana sinirle bakan anneme baktım.

'Biraz beni büyük görüp sorunları benle paylaşsaydın. O zaman ona yardım etmezdim!'

Arkamı dönüp yürüdüm. 'Harold!' diye bağıran sesi koridorda yankılandı ama ben önemsemeden yürümeye devam ettim. Zaten babamla görüşmüştüm. Ona daha fazla bişey yapamazdım. Annemle boşansalar bile dost kalmışlardı. Annem onu evine götürürdü.

Aşırı tepki vermemiştim. Tamam suçluydum ama evde birkez olsun bana bişey anlatılmıyordu. Hala beni küçük Harold sanıp bana ceza vermeye çalışıyordu. Kaba bir davranış yaptım. Doğru ama tüm gece korkudan kız kardeşimi aradım ve hala nerede olduğu belli değil. Belki de polise haber vermeliyiz.Arkadan gelen ayak seslerine hiç dönmedim. Bileğimde bir el hissettim.

'Ha-harry bekle!'

Durdum ve onun nefesini düzeltmesini bekledim. Annem çoktan görüş alanımızdan çıkmıştı ama ben hala kızgındım. Normalde böyle tepkileri çok sık vermezdim.

'Annen, Gemma'nın arada geç geldiğini endişelenmemen gerektiğini söyledi.' dedi Grace nefesini düzene soktuktan sonra yorgun gözüküyordu. Tüm gece benim için aptal kız kardeşimi aramıştık. Kabayım! İtiraf ediyorum ama yarın okulum var ve ben tüm geceyi kız kardeşimi aramakla geçirdim.

Grace'n uykusuzluktan çoktan gözlerinin etrafında morluklar oluşmuştu ve yüzü beyazlamıştı.

Ona sarıldım 'Çok teşekkür ederim Grace. Hadi seni taksiye bindireyim eve gitmelisin.'

Başını iki yana salladı 'Grace lütfen.' dedim sanırım biraz yalnız kalıp düşünmeye ihtiyacım vardı. Sonunda beni onayladı.

Grace'i taksiye bindirip evine yolladıktan sonra bende hastane bahçesindeki banklardan birine oturdum. Stresliydim aslında beni biraz Grace'de etkilemişti. Benim bildiğim arkadaşlar öpüşmezdi. Tamam öpüşmeyi bilmiyor olabilirdim ama öğrenmek içinde can atmıyordum ayrıca bunlar özel şeylerdi. İki insanın basit bişey miş gibi yapacağı bişey değildi. Aklımı karıştırıyordu. Daha önce hiçbir kızla yapmadığım şeyleri onla yapmıştım ve oda daha önce hiçbir kızın yapmadığı yakınlığını bana göstermişti. Bu gece ona minnettardım.Ne kadar yine de Gemma'yı bulamasakta... O bara giremezdim ve telefonu alamazdım. Onun bana destek oluşu, elimi tutuşu... Elimi tutuşu... Ah! Biz arkadaşız. Hem de çok iyilerinden. Onun hakkında pek fazla şey bilmiyorum ama yine onu seviyorum. O iyi bir arkadaş... Beni değiştirme konusunda ona çok katılmıyorum çünkü ben bu ezik halimi seviyorum ama bir yandan da korkuyorum. Grace benden sıkılır mı? Yani bilmiyorum umarım sıkılmaz. Bir kızla neler yapılır bilmiyorum bile. Tek bildiğim kızlara kibar davranılır. Çünkü onlar çok narindir. Harry Styles'tan bu kadar! Ah! Sanırım bir ara internette bunla alakalı araştırmalar yapmalıyım.