Hoofdstuk 1

92 7 2
                                    

Met een klap opende de deur van mijn hotelkamer.Ik sleurde mijn koffer naar binnen en zuchtte.Het was kleiner dan ik had verwacht.Ik was net aangekomen in Hong Kong.Ik was al 2 keer eerder in het stad geweest en iedere keer verastte het me met zijn mooie kleuren en geuren.

Ik plofte neer op bed en bekeek de kamer iets beter.Hij was niet heel ruim maar ik kon er best 2 weken blijven.Zo deed ik dat altijd.Ik bleef 2 weken op een plek en reisde dan door.

Ik had niet echt een thuis.Ik vond het fijn om te zeggen dat de wereld mijn thuis was.Met een zwiepje van mijn toverstaf zweefde al mijn spullen mijn kast in.Ondertussen dacht ik na.

De wereld was mijn thuis dat was me al lang duidelijk,Ik had over de hele wereld vrienden.Van afkomst was ik Engels.

Daar was ik ook naar Hogwarts geweest.Met mooie herinneringen dacht ik terug aan die tijd.Ik ging toen veel om met 4 jongens.James Potter,Sirius Black,Remus Lupin en Peter Pettigrew.

Ik had ze al lang niet meer gezien.Inmiddels wist ik dat James dood was.Sirius zat in Azkaban en Peter was vermoord.De geruchten gingen dat het Sirius was.Dat zat me nog steeds niet helemaal lekker maar ik had nooit de drang gehad om er lang over na te denken.

Ik besloot naar beneden te gaan en op straat wat eten te kopen.Misschien vond ik dat nog wel het fijnste.Uren lang over straat lopen kijkend naar wat een stad te bieden had.

Met een broodje in mijn hand dacht ik terug aan de afgelopen week.Ik had vrienden gemaakt met 2 meiden die ik inmiddels erg mocht.We schreven brieven naar elkaar.Ik bedacht dat ik een mooie kaart voor beiden zou gaan kopen als ik een souvernirshop tegen kwam.

Opeens hoorde ik mijn naam 'Demi!' Ik keek om en zag daar een oude vriendin staan.Ik omhelsde haar en zei 'Louise!Dat is lang geleden' Ze knikte en zei 'Hoe gaat het nu met je?'

Kletsend liepen we door de straten van Hong Kong.Louise vertelde me dat haar broer inmiddels een eigen dansstudio had en dat ze daar werkte.

'Hoe lang blijf je Demi?' Ik glimlachte. '2 weken en dan reis ik weer door' Glimlachend keek Louise me aan 'Je zal ook nooit ergens lang blijven.'

Grinnikend schudde ik mijn hoofd.'Kom je vanavond eten?Ik denk dat Gary het leuk vindt om je weer te zien'Ik had altijd een goede band met Louise,s broer en knikte dan ook 'Graag'

Ondanks dat ik over de hele wereld reisde met om de twee weken een andere woonplaats was ik een echt mensen mens.Ik hield er van om met anderen te zijn en gezelligheid deed me goed.

Ik klopte aan bij Gary,s huis.Hij glimlachte toen hij me zag en omhelsde me.'Goed je weer te zien Demi'Ik knikte 'het is altijd goed om je te zien Gary'Hij glimlachte.

Uit de deuropening kwam een oude man lopen.Louise,s vader.Ik maakte een kleine buiging en zei met veel eerbied 'Goed u weer te zien meester'Hij boog ook en zei 'Demi,dat is een lange tijd geleden wat brengt je naar Hong Kong?'

'Het is een prachtige stad en ondanks ik al zoveel plekken heb gezien besloot ik weer voor Hong Kong te gaan omdat de stad me inspireert' De oude man glimlachte.Het eten werd geserveerd.

Louise,s vader was een oude meester.Dat betekende dat hij werkte voor de kerk en erg belangerijk was.Voor veel mensen was hij een legende en een idiool.Ik vond het dan ook altijd weer een eer om hem te ontmoeten.

We aten een typisch gerecht en het smaakte heerlijk.Toen mijn bord leeg was bedankte ik Gary 'Het was echt heerlijk'Hij grinnikte 'Dat bevat ik als een compliment vooral voor iemand zoals jij die al vele gerechten uit vele landen heeft gegeten'

Ik knikte.'Wat word je volgende bestemming Demi?' De oude man keek me aan en ik dacht na.Uiteindelijk zei ik 'Over het algemeen is dat een verassing voor iedereen inclusief mijzelf maar ik zat er aan te denken om mijn thuisland weer eens op te zoeken'

De oude meester keek me aan 'Ik heb laatst contact gehad met een oude meester uit Londen,Hij vertelde me dat jij ook daar inmiddels een legende bent'Ik grinnikte.

'Ik zou het geen legende willen noemen meneer.' De oude man keek me doordringend aan 'En toch ben je er een'Even kuchte hij 'Je staat erom bekend dat je nergens lang blijft' Ik grinnikte.

'Ik zou het ook niet willen veranderen meneer'Hij glimlachte en gebaarde 'Nee nee ik weet het De wereld is je huis'We grinnikten allebei.

We speelden die avond verschillende spelletjes.Tegen elven zei ik de familie gedag 'Zien we je nog terug?' Louise keek me aan.Ik haalde mijn schouders op 'Misschien wel misschien niet wie weet'

De oude man glimlachte en ik hoorde hem moppelend zeggen 'Precies haar vader'Ik zwaaide grinnikend naar de familie en liep naar mijn hotel.Ik wist dat ik kon verschijnselen maar daar had ik geen zin in.

Eigenlijk verschijnselde ik nooit.Ik vond het fijn om zoals dreuzels te reizen en deed dat dan ook vaak.Ik passeerde veel mensen en na een tijdje kwam ik aan bij mijn hotel.Ik stapte in de lift en liep naar mijn kamer.

Ik plofte neer op mijn bed en viel al snel in slaap.

come and goWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu