come and go

Hoofdstuk 18

Hij knikte 'Maar dan moet je me beloven dat je goed op hem let' Ik knikte en Sirius keek me blij aan. 

We stonden na ongeveer 5 minuten voor Remus oude huis. Een traan rolde over mijn wang. Sirius pakte mijn hand en kneep er even in. 

Ik keek hem aan en zag dat hij zacht glimlachte en naar de deur knikte. 

Langzaam legde ik mijn hand op de deurknop en opende ik de deur. Het rook naar Remus. Alles rook naar Remus. 

Vanaf de voordeur tot aan de achterdeur. Alles rook naar Remus. Ik liep de woonkamer in en zag een prachtig bankstel staan. 

Ik plofte er op neer en na een paar seconden volgde Sirius mijn voorbeeld. Hij keek me aan en glimlachte 'Ik zie ons hier wel wonen, Jij?' 

Even slikte ik maar knikte ik ook. Er hing een hele laag stof en dat ruimde ik en Sirius samen op. We besloten de rest te laten staan zoals het was. 

Langzaam liepen we samen naar boven om ook alles daar te bekijken. Op de een of andere manier liep ik direct Remus kamer in. 

Ik wist zeker dat dit zijn kamer was. Ik liet me op het bed vallen en glimlachte. Dit was mijn toekomst. 

Ik liep een andere kamer in en bleef verbaast in de deuropening staan 'Sirius kom snel!' Achter de deur verschool een enorme kamer die vol stond met boeken. in het midden stond een luxe stoel en tegen de muur stond er een schouw met een haard.

 'Hij had zijn eigen bibliotheek' Sirius stamelde de woorden en liep langzaam de grote kamer in. En dan bedoel ik echt groot. 

Het leek wel de leerlingenkamer van Gryffindor. Het zag er gezellig uit. Opeens zag ik Sirius op de grond zakken en zag ik zijn hele rug schudden. 

Ik knielde bij hem neer en besefte dat hij huilde. 

Ik trok hem tegen me aan en knuffelde hem 'Ik ben al mijn vrienden kwijt. Ze zijn allemaal weg' Hij snikte nog harder. 

Zachtjes trok ik hem van me af en keek ik in de betraande grijze ogen. Zachtjes schudde ik mijn hoofd 'Dat is niet waar Sirius, ik ben er nog en ik zal er altijd blijven. ' 

Ik legde mijn hand op zijn hart en fluisterde zachtjes dat de jongens in zijn hart zouden blijven.

 Hij omhelsde me opnieuw en zo bleven we samen zitten. 

Geen van ons beiden kon zeggen hoelang maar we zaten er lang. Toen het donker was geworden was Sirius tegen me aan in slaap gevallen.

 Langzaam maar zeker voelde ik mijn oogleden ook zwaar worden en wist ik 1 ding. Hier in dit huis zouden we gelukkig worden. 

Hier zouden we samen gaan vechten voor onze toekomst. Niet alleen voor die van onszelf. Maar ook voor die van Harry.

Dit was het laatste hoofdstuk....

 Hierna komt er nog een epiloog en is het afgelopen.......