come and go

Hoofdstuk 6

Raar keek ik naar de brief.Ik kreeg nooit post.Ik keek naar het handschrift maar kon het niet herkennen.Nadenkend opende ik de envelop en begon ik te lezen.

Lieve Demi

We (Sirius en ik) missen je enorm.We hadden zo graag met je mee gewilt maar jammer genoeg kon het niet.Niemand vertelt me wat er aan de hand is.Ik voel me eenzamer dan ooit ondanks dat er mensen bij me zijn.Ik heb het er meerdere keren met Hermelien en Ron over gehad maar op de een of andere manier begrijpen ze me niet.Veel mensen van de orde zijn boos op je.Ze vinden het onverstandig dat je me mee hebt genomen naar mijn oude huis.Ik vindt dat dat onzin is.Ik ben je heel erg dankbaar dat je me mee hebt genomen.Sinds Sirius en ik terug zijn is Remus alleen maar bozer geworden.Hij mag je echt niet.Ik wou dat we met je mee hadden gekunt.Ik weet zeker dat Sirius en ik gelukkiger zouden zijn.Ik hoop dat waar je ook bent je daar fijne tijd zal hebben

Heel veel liefs

Harry Potter.

Ik slikte.De arme jongen voelde zich door niemand begrepen.Ik keek bedenkelijk naar de brief.'Je zou hem altijd op kunnen halen' 

Ik zuchtte en maakte toen mijn besluit.Ik keek naar mijn spullen.Ik zou niks mee nemen ik was toch zo weer terug.

Ik verschijnselde naar Londen en kwam in de straat waar de orde van de fenix zich had gevestigd.Ik liep langzaam naar de voordeur en opende die.

De gang was verlaten en ik hoorde de mensen in de eetkamer praten. 'Wat gaan we dan doen' 'We vermoorden hem gewoon' 'en hoe wou je dat gaan doen?' 'Nou de gewoon met je toverstok.'

 Ik stond in de deuropening.Iedereen keek me aan de een wat blijer dan de ander 'Wat moet jij hier?' Remus keek me nijdig aan.

Ik besloot het slim te spelen 'Ik kom voor Harry' Remus keek me kwader aan 'Je krijgt hem niet te zien'

 Ik keek hem fronzend aan 'Sinds wanneer ben jij zijn vader?' Nu stond Remus op 'Je hebt hem al genoeg pijn gedaan ga weg'

 Ik grinnikte waar door hij nog bozer leek 'Remus praat alsjeblieft niet over zaken waarvan je niks weer'

Nu keek ik naar Sirius 'Pak een koffer en wat kleding' Gelijk begonnen zijn ogen te twinkelen en hij wou opstaan.

Remus duwde hem terug in zijn stoel 'Meen je dat nou?Jij wil gaan reizen met een ex gevangene die nog steeds op de vlucht is voor het ministerie en een 15 jarige jongen ben je gek?'

 Ik keek Remus uitdagend aan 'Je leven is niks zonder een beetje avontuur zou jij toch moeten weten Remus' voordat ik me omdraaide zei ik tegen Sirius 

'Pak een koffer over een kwartier sta ik in de gang en vertrek ik met of zonder jou' Hij knikte en stond snel op.

Ik liep de trappen op.Ik wist dat Harry de tweede kamer rechts had en daar klopte ik 2 keer aan.Een meisje met een wilde bos haar deed open.

Toen ze mij zag liet ze haar boek vallen en begon ze te stotteren 'Ik-Jij uhm Hallo?' Ik glimlachte naar haar en stak mijn hand uit 

'Volgens mij kennen wij elkaar niet Demi Sharpe' Even keek ze verbaast maar toen schudde zij ook mijn hand.

Achter stond haar stond een lange knappe jongen.Hij had rood haar.Ik wist gewoon dat dit de Ron die ik een paar weken geleden ook had ontmoet ik knikte naar hem 'Ron' 

Hij leek verbaast dat ik zijn naam kende.Ik keek zoekend de kamer rond 'Waar is Harry?' De twee keken even naar elkaar en toen naar mij.

'Hij-we' Ron stopte weer met praten en Hermelien zocht naar woorden 

'Harry sluit zich al een paar dagen op in zijn kamer.'Ik zuchtte en liep naar de kamer waarvan ik dacht dat die van Harry was.

Ik klopte en hoorde een zachte 'ga weg' Ik opende de deur en zei toen 'Dacht het toch even niet' Zijn ogen werden groot toen hij mij zag 'Demi?'

 Ik knikte en plofte naast hem neer op bed 'Harry wat doe je hier toch' Zwijgend keek hij me aan en haalde toen zijn schouders op.Ik zuchtte 'Pak je koffers'

 Verbaast keek hij me aan 'Pak je koffers ik zie je over een kwartier beneden.Ik liep de kamer uit en zag Ron en Hermelien staan

 'Dus hij gaat met je mee' Ik knikte en zei toen 'Vertel me alsjeblieft niet wat ik allemaal fout doe ik weet het zelf ook wel'

Hermelien keek me boos aan en zei 'Je neemt hem gewoon mee zonder aan Dumbledore te vragen of dat mag of niet'Ik begon te lachen 'Je ben precies Lily'

 verbaast keek ze me aan 'Die was ook altijd van de regeltjes'Ze keek me aan en glimlachte verlegen 'Dat is wel een compliment' 

Ik grinnikte en wou doorlopen.Ze pakte me bij mijn schouder en keek me even aan duidelijk denkend welke woorden ze moest gebruiken '

Zorg goed voor hem alsjeblieft' Ik knikte 'Zal ik doen' De ogen van het meisje liep vol en plotseling omhelsde ze me 'Oh Demi ik ga Harry zo missen'Fluisterde ze in mijn oor.

Ik streelde even haar rug 'Het komt allemaal wel goed het is niet zo dat jullie Harry nooit meer zien waarschijnlijk rent ie straks gillend bij me weg'

Hermelien grinnikte 'Dat denk ik niet' Harry stond klaar met zijn koffer en Hermelien liet mij los.Ze vloog naar Harry en omhelsde hem stevig '

ik ga je zo missen'Ik glimlachte.Harry trok haar van hem af en zei 'We zien elkaar vast nog wel' Ik hoorde Hermelien snikken

 'Alles gaat veranderen zonder jou weet je het zeker Harry?'Ik zag Harry naar mijn kijken 'Dit gaat me veranderen Hermelien dit gaat me leren wie ik echt ben' 

Hij knuffelde haar weer en keek toen naar Ron.Hij knikte naar hem.Ik wist dat dit voor beiden ook een moeilijk moment was

.Ik zuchtte en keek op mijn horloge.Tijd om te gaan.Ik zuchtte en zei toen maar 'Harry het is tijd om te gaan'Hij keek nog even naar zijn vrienden en knikte toen.

Sirius stond al klaar in de gang en toen hij ons zag glimlachte hij 'Tijd om te gaan?' Ik keek naar hem en glimlachte

 'Weet je het heel zeker Harry?' Remus stond in de deuropening 'Remus als ie het niet wist had ie net niet zijn vrienden gedag gezegt'

 Remus slikte en keek me aan 'kunnen we praten binnenkort?' Ik keek hem aan 

'Engeland staat niet op de planning' Ik stak mijn hand naar voor en hoorde Remus nog 'Demi alsjeblieft' Zeggen toen veranderde de omgeving en stonden we in mijn hotelkamer in Rusland.