L and J [Loser and Jerk]

Chapter 52: Nic in Pain

Chapter 52

//

Louie's POV

Hindi ko alam kung bakit. Pero ang laki ng epekto sakin ng sinabi ni Nicole. Ayoko siyang paniwalaan. Hindi ko siya pinaniniwalaan

Pero may parte.. may parang.. may parte sa puso ko na kumalabit ng sinabi niya yun

Damn! She's just acting! Magaling siya magacting!

But those tears.. She's strong! Kilala ko si Nicole! She don't cry! Hindi siya umiiyak talaga. She never shows people she's crying. Pag umiyak na siya sa harap mo, means she's really hurt

But still, no! Oo nasasaktan siya. Oo broken siya! Pero alam kong acting lahat ng yon! Nagsisinungaling siya! Yes she is hurt. Pero alam kong pakana lang niya ang mga pinagsasabi niya. Manloloko si Junella? Imposible!

She's being a bitch.

Bumuntong hininga ako. Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng kotse ko. I was frustrated. I don't know what to do.

Gusto ko makita si Junella. I need her, i need her comfort. But I guess not now. Hindi ko pa kaya. Nakakaramdam ako ng hiya. Kahit wala siya dun at hindi naman niya narinig yun, still.

She's not supposed to be involve! Masyado lang obssess si Nicole sakin kaya niya nagawa niya ang mga yun. She's Desperate!

Dumeretso na lang ako sa Condo ko. Just.. One night. I need time to think. Space.

NICOLE's POV (capslock para intense guys. HAHAHA )

Fvxk.

It's pathetic

Nakakababa ng dignidad bilang ako. Na nandito ako sa gilid ng highway. Umiiyak. Fvck is this! Hindi ako taong yagit! I'm rich!!

But I'm just too hurt to function

I have never cried like this. Eversince the breakup, ngayon lang ako umiyak ng ganito ulit.

It's just.. masakit. Sobrang sakit.

"Hey." hindi ako tumango ng biglang may kumalabit sakin. Stranger! Baka pagsamantalahan ako! Palibhasa ay I'm wearing a dress and heels! Kita ang flawless kong legs!

"Stop that. Don't cry. Ngayon ko lang nalaman na Demons cries?" tinanggal ko ang kamay ko sa mukha ko.

Sabi na nga ba't nandito tong shithead na to!

"Bakit ka nandito ha?! Sinundan mo ko? Nauna ka umalis diba??" I'm mad.

"Pake mo? Galit nga ko sayo! Napakasama mo." sabi niya. Sinamaan ko siya ng tingin

"Oh e bakit ka nandito?!  Papagalitan mo din ako?! O sige! Go ahead! Sigawan mo na ko! What?! Sigawan mo ko! Fvck! Stop staring and start shouting!!!" inis kong sabi at pinaghahampas ang dibdib niya

"STOP IT!" sigaw niya. Sa sigaw niya, mas lalo akong napaiyak.

This is pathetic. And I hate it.

"Come here." sabi niya. Tinignan ko lang siya ng masama. My eyes are being a waterfalls right now. Can't stop sht.

"I don't do hugs. Gros--" huli na. Lumapit na siya at niyakap ako. Ofcourse I did not hug back! I remain standing!

It's Gross! Yuck!

But somehow, I stopped crying.

"Tara na. Hatid na kita sa inyo. Pasalamat ka at nakita kita dito. Kawawang bata." sinamaan ko siya ng tingin

"I won't give thanks. I'll give hate. Still can't forget all your shitty words kanina! Bwisit ka nilalaglag mo ko!" inis kong sabi at pinunasan ang basa kong cheeks

Right, I look like Taylor Swift from Blank Space

I'm looking Insane. Ugh. I hate that it's pathetic! Ughh

"Ako lang ba? Hindi ko pa din nakakalimutan ang shitty words mo kay Junella." sabi niya at pinagbuksan ako sa kotse kita

Tinitigan  ko lang. Hell I won't ride!

"Puro naman kayo Junella. Bwisit na loser na yan! Magdudusa talaga siya leche." inis kong sabi at inayos ang magulo kong buhok. Pinunasan ko naman ang mukha ko

Great, I look makeupless. Ew. But that's okay. I'm still effin pretty. With or without make up. :pp

"Sige, titigan mo lang yung kotse. Tatakbo magisa yan." sarcastic niyang sabi. Tumaas ang kilay ko

"Who says I'm riding? No way. I don't ask help for anyone. That's pathetic. And I don't need your help." I said.

"You're amazing aren't you? How are you suppose to go home? Iniwan mo ang purse mo sa bahay. You don't have anything with you except that pink hanky. You don't even have a phone. Now, fvcking tell me how are you suppose to go home?"

I was shocked. Really Drake? Really Drake Perez you piece of shithead

"Fine. Tsk." inis kong sabi at pumasok na. I forgot. Wala nga pala yung purse ko

Ugh. Pathetic na nga, stupid pa. Bwisit Nicole! What are you doing? Pathetic

"Good. Stop Crying already. You look so so effin ugly. Ew." sabi niya at nagsimula magdrive. Tinapunan ko siya ng matalim na tingin

"Fvxk you. I'm never ugly. I'm always the prettiest." I said. Kaya nga I don't effin know to Louie! Mas maganda ako sa Junella na 'yon. Bwisit.

"Okay then. Sabi mo" kalmadong sabi niya. Inirapan ko na lang. I'm to exhausted. I'm too frustrated. This is just fvxked up

"I'm regretting. Nagpasagasa na lang pala ako." I said. It's true. Wala na rin pala akong silbi sa mundo na to

Nagulat ako ng tumigil ang kotse. "Go Ahead." tinaas ko ang kilay ko

"Bumaba ka na. Papasagasa ka diba? O ayan oh sakto! May 10 Wheeler truck na dadaan. Go Ahead. Waste your life while others are praying for their loved ones to be alive." natahimik ako sa sinabi niya. Now, why is he mad? Tsk. Bwisit na shithead to

"Whatever. Just bring me home. I'm tired. So so tired." I said at pumikit tapos sinandal yung elbow ko sa window na pangsupport sa head ko.

"So.. I assumed you're tired of ruining Louie and Junella so you'll stop." napadilat ako. No effin way!

"I'll never be. Sisiguraduhin ko muna na sirang sira ang Junella na yan! I can't jave satisfaction without proving that Junella's a lier!"

"You are. The lier." sabi ni Drake. Inirapan ko siya. Whatever. Pumikit na lang ako. Arguing with him doesn't have any sense at all. Just a waste of time.

Let me just think.

Sisiguraduhin ko...

Na hindi ka talaga magtatagumpay Junelloser. Hindi ikaw

Kundi... Ako.