Bad Luck

Hoofdstuk 12

Ze komen met zn drieen binnen. De gemaskerde ontvoerders. Hun baas komt naast me zitten. "We gaan verhuizen. Ik ben bang dat iemand onze schuilplaats kent." Verteld hij. Hij haald tape en plakt het op mijn mond. Ik probeer me los te trekken maar een van zijn hulpjes houd me vast. Het is niet Leo dat weet ik zeker want Leo is veel gespierder. Inmiddels zit er ook al tape om mijn enkels en polsen. Ik probeer tegen te stribbelen, maar het lukt niet. Leo tilt me op en ik lig in z'n armen. Ik zie dat we naar de boot gaan. Ik word op het bankje in de boot gelegd. De baas van Leo en de ander gaat achter het roer van de speedboot. Het andere hulpje van mijn ontvoerder blijft op het eiland. Best vreemd. En Leo gaat naast me zitten en houd me vast.

Even serieus Maddison?! Ga je nou serieus verliefd op een medeplichtige van je ontvoering?! Dat kan echt niet! Ben je gek geworden ofzo! Maar het voelt zo goed. Het voelt vertrouwd en fijn. Alsof ik heb al ken. Ik had met 2 personen ooit dat gevoel. Met Jeremy en Liam. Ik krijg het warm van het lichaam van Leo.

Ik zie dat we aangekomen zijn op een afgelegen grasveldje met allemaal huisjes erop. Best grote bungalows. Ze lijken verlaten. De tape word van mijn mond gehaald. Ik besef nu pas wat er gebeurd. Leo tilt me weer op en we lopen naar een van die grote bungalows. Het lijkt niet verlaten alles is nog in een goeie staat. Dan zie ik dat de baas een sleutel pakt en die in het slot steekt van die grote bungalow met het nummer 14 erop. We lopen naar binnen en ik zie een keukentje een soort eetkamer en een soort woonkamer gedeelte. Ik zie ook nog wat deuren. Ik word neergezet op de bank. Dan wordt opeens de deur op slot gedraaid. "Hier gaan we een tijdje wonen." zegt de baas. De tape wordt in één ruk van mijn mond gerukt. "Jezus kon dat niet wat zachter, idioot!" zeg ik. Dan voel ik een klap in mijn gezicht. Hij heeft me zojuist geslagen! Ik begin te huilen. "Je noemt me geen idioot! Begrepen!?"schreeuwt hij. "Dude! Doe normaal man! Je gaat toch geen meisje slaan! En zeker niet als ze vast zit en niks terug kan doen! Hoe laf ben je man!" schreeuwt Leo. "Bemoei je er niet mee!" schreeuwt de baas terug. "Jij blijft hier bij haar zorg ervoor dat ze niet ontsnapt." zegt de baas dan. En hij loopt weg. Terwijl hij de deur opent zegt hij nog "Ik ben in 15". "T' zal wel" zegt Leo. De baas loopt de deur uit en draaid hem op slot van buitenaf.
"Bedankt dat je het voor me op nam zo net.." zeg ik verlegen. "Geen zorgen, dat is wat iedere jongen zou moeten doen." zegt hij terwijl hij mijn enkels en polsen losmaakt.