Bad Luck

Hoofdstuk 9

Het komende hoofdstuk lees je vanuit de ogen van Bo.

Ik ben thuis en zit op de bank. Ik ben een beetje aan het denken. Denken over wat er de laatste dagen is gebeurd. Het is inmiddels al een week geleden dat Mads en ik ruzie hadden. En dus ook voor het laatst gepraat hadden. Ik mis haar.

Koekkoek koekkoek.

Dat is de bel. Ik ben alleen thuis en loop naar de deur. "Jeremy!" roep ik. "Hey Bo, mag ik binnenkomen" vraagt hij. "Ja tuurlijk" zeg ik. "Jer? Ik denk de hele tijd aan die ruzie met Mads. We hebben nooit ruzie en ik haat ruzie." vertel ik. "Ja over Mads ik heb het gezien. Ik stond erbij en keek er naar het ging zo snel ik kon er niks aan doen." zegt hij. "Wat is er?!" roep ik. "Ze is weg iedereen is aan het zoeken niemand weet wat er is, waar is wie het heeft gedaan en waarom" zegt hij dan weer. "Doe niet zo vaag! We hebben het wel over Mads he! Zeg het nou waar is ze!" gil ik uit terwijl ik in huilen uitbarst. Hij komt dichterbij. "Ze is weg. Ontvoerd. En we blijven zoeken tot we haar vinden. Sommigen zeggen dat ze al dood is maar ik denk, ik weet dat het niet zo is. Ze is onze beste vriendin ik weet dat het niet zo is." zegt hij treurig terwijl hij naar de grond kijkt. "Daarom reageerde ze dus niet op mijn berichtjes.." zeg ik weer. Dan is het een tijdje stil. Tot ik plots zeg "Waar was ze en met wie toen het gebeurde?" "Wat gebeurde?" vraagt hij. "Ja sukkel toen ze meegenomen werd!" "Ze was op een date. Met Liam." zegt hij. Een date met Liam? Daar weet ik niks van?" zeg ik droevig." "waarschijnlijk omdat jullie ruzie hadden" zegt hij voorzichtig terwijl hij me een knuffel geeft. We zitten nu samen op de bank. We weten allebij niet wat te doen. We staren allebij vooruit met tranen in onze ogen. Ik lig met mijn hoofd op zijn schouder en hij met zijn arm om mij heen en zijn hoofd leunend op het mijne. We zijn allebij aan het denken.

Wat moet ik doen om haar te helpen? Kan ik haar wel helpen? Waar zou ze zijn? Met wie zo ze zijn? Ik hoop dat ze haar geen pijn doen. Dat verdiend ze niet. Wie haar pijn doet doet mij pijn. Ik wil haar echt helpen maar hoe? Zoveel vragen en allemaal onbeantwoord.