Hoofdstuk 7

66 2 0
                                    

Ik zie weer licht. De zwarte muts die over mijn hele gezicht was gedaan is afgedaan. Ik zit in een donkere kamer. Mijn handen zijn vast gebonden en mijn voeten ook. Ik lig op een bed met een rood gekleurd dekbed erop. De mannen die de zwarte muts van mijn hoofd haalden staan nu bij de deur. Er zit ook tape voor mijn mond dus schreeuwen heeft geen nut. Dan hoor ik het geluid van een sleutel in een sleutel gat. De deur gaat open en er komt langzaam een kier van licht. Dan zie ik dat er iemand binnenkomt met exact dezelfde kleding als die twee die de zwarte muts eraf trokken. Zwarte pakken en een zwart masker dat hun hele gezicht bedekt. Ik hoor ze fluisteren maar ze hebben allemaal een rare stem dus ik denk dat ze gebruik maken een stem vervormer.

De man die net binnenkomt komt dichterbij. In een soort paniekaanval space ik hem helemaal.

Hij komt naast me zitten en ik zie dat hij een bord met spaghetti erop vast heeft. "Heb je honger" vraagt hij dan heel onschuldig. "Oh wacht hahah je kan natuurlijk niet praten, laat mij maar even." zegt hij en hij haald voorzichtig de tape eraf. Meteen schreeuw ik "HELP, IEMAND IK BEN ONTVOERD!!" meteen duwt hij zijn hand op mijn mond. "Gatver je hand smaakt vies ga je handen eens wassen zeg ik dan.

"Doe maar rustig, ik ben hier niet om je pijn te doen"

Bad LuckWhere stories live. Discover now