When I met U || J.B

Niespodzianka

Następnego dnia obudził mnie mój telefon. Otworzyłam oczy, wzięłam go do ręki i spojrzałam na ekran:
"Natalii"
Odebrałam i powiedziałam zaspanym głosem:
-Tak?
Usłyszałam roześmiany głos Natalii:
-Hey, Megan wyjrzyj przez balkon -w tle rozmowy słyszałam inne głosy
Podniosłam się do pozycji siedzącej, przetarłam oczy rękom, ubrałam skarpetki i wyszłam na balkon. To co zauważyłam nie docierało do mnie. Pod moim balkonem stała Natalii, Lukas, i znajomi ze szkoły. Lukas i Luis trzymali w ręku duży transparent z napisem:
"Będziemy tęsknić"
Przez dłuższy czas trzymałam dłonie na ustach i miałam szeroko otwarte oczy, nic w tym momencie do mnie nie docierało. Odwróciłam się gwałtownie do Merry, która siedziała na moim łóżku i chichotała.
-Wiedziałaś o tym?- zapytałam mając szeroki uśmiech na twarzy.
Usłyszałam tylko:
-Mhhm- nadal miała na twarzy promienny uśmiech.
Po chwili na moim policzku pojawiła się łza, była to łza wzruszenia ale zarazem smutku.

Gdy już wszyscy spędziliśmy ze sobą te kilka godzin, ponieważ o 19:35 miałam samolot z Krakowa do Warszawy. Musiałam spakować moje ostatnie rzeczy i wyjeżdżać. Na dole przy bramie stał wujek Ernest, który miał nas zawieść na lotnisko. Siedziałam już w samochodzie i czekałam aż tata i wujek załadują walizki do bagażnika.

Zza samochodu usłyszałam głos Lukasa wołającego moje przezwisko:
-Jonss!! , a ze mną się już nie pożegnasz?- miał na twarzy delikatny uśmiech, ale w głosie było słychać smutek.
-Jasne, chodź tu - odparłam wysiadając z dużego czarnego samochodu. Przytuliłam go tak mocno jak tylko mogłam.
Zauważyłam, że trzyma w ręku jakiś srebrny wisiorek. Spojrzałam na jego dłonie, które w tym momencie zakładały tą śliczną, błyszczącą bransoletkę na moją prawą rękę. Był tam przepiękny napis:
"Lukas"
W tym samym czasie pokazał mi swój nadgarstek na którym był ten sam wisiorek, lecz z innym napisem:
"Megan"
Po jego i moim policzku spłynęły tysiące łez, spojrzeliśmy sobie w oczy i przyrzekliśmy, że nic nigdy nas nie rozdzieli:
L:"Forever"
M:"Together"
L:"Nasz przyjaźń mimo wszystko"
M:"Mimo tysięcy kilometrów"

Wsiadłam do samochodu i odjechałam, dalej mając smutną minę na twarzy i spoglądając na mój nadgarstek.