Yes, yes

Rozdział 3

Obudziłam się nad ranem, razem z Dianą, bo nocowała u mnie , byłyśmy mega skacowane , dlatego przeleżałyśmy cały dzień  w łóżku. Następnego dnia gdzieś około godziny 12 Diana zwinęła do domu, bo jutro niestety szkoła, a ja wstałam, ogarnęłam w mieszkaniu, zrobiłam szybki obiad, bo moja mama dzisiaj w pracy, a mój brat to kompletny leń. Wieczorkiem zadzwoniłam do Diany:

- No siemka - powiedziałam.

- No cześć - odpowiedziała zaniepokojona Diana.

- A Tobie co?

- Wejdź na facebooka i przejrzyj konwersację...

- No spoko chwilka... o kurwa ale ty to zrobiłaś? - odpowiedziałam ze zdziwieniem.

- Nic nie pamiętam masakra.

- No to nieźle. Ale z Dawidem?

- Pogadamy w szkole. Pa.

Po skończonej rozmowie, poszłam się wykąpać i położyłam spać... Obudził mnie znienawidzony dźwięk w telefonie... tak to budzik. Wstałam niechętnie, ogarnęłam się i pojechałam do szkoły. Spotkałam w szatni Dianę.

- I co z tym Dawidem?. Widzę że zaszalałaś... - powiedziałam.

- Ja...

I w tym momencie zadzwonił dzwonek na lekcje. Miałyśmy matmę. W szkole nie udało nam się pogadać, lecz po szkole zgarnęłyśmy Samantę i poszłyśmy zajarać.

- A ty co dzisiaj jakaś taka dziwna? - zapytała Samanta .

- Nie czytałaś konwersacji? - odpowiedziała Ida.

- No właśnie nie miałam wczoraj czasu.

- Prawdopodobnie robiłam to z Dawidem, a ja kompletnie nic nie pamiętam - powiedziała załamana Diana.

- Ale ty przecież ciągle gadałaś z Miłoszem - zasugerowałam.

- Oj maleńka to nieźle zaszalałaś - dodała Samanta.

DIANA

Ciągle myślałam o tej sytuacji, bo Dawid ma dziewczynę i to nie powinno się zdarzyć. Przecież muszę to jakoś wyjaśnić, postanowiłam napisać do Dawida.

DO DAWIDA
Hej Dawid, czy to prawda... no wiesz bo ja kompletnie nic nie pamiętam, to nie powinno się zdarzyć.

OD DAWIDA
CO kurwa, co niby nie powinno się zdarzyć?

DO DAWIDA
No , że niby mnie przeruchałeś...

OD DAWIDA
COOO? Tu Kaja, co zrobiliście??

Postanowiłam nie odpisywać, i spotkać się z nim sam na sam.