"X"

Bölüm 16

"Sehun.. Senin burada ne işin var? Hastanede olduğumuzu kimden öğren- Kris tabii ki."

"Luhan'ı göreceğim."

"Onun seni görmek isteyeceğini sanmıyorum. Senden nefret ettiğini söylüyordu. Ayrıca onu görmeye hakkın olduğunu düşünmüyorum. Sakinleşmesi için odaya ben bile girmiyorum. Onu rahat bırak. Zaten artık gözünün önünde olmayacak. Okulunu değiştirmek istediğini söyledi. Sizde o mükkemmel aşkınızı rahatça yaşarsınız."

"Sen neyden bahsediyorsun? Okulunu değiştirmek?"

"Sehun zaten sinirlerim bozuk git hadi."

"Göreceğim."

"Ne diyeceksin? Ne diyebilirsin ki? Bunun ne gibi bir açıklaması olabilir ki? Hem senin burada artık ne gibi bir işin olabilir ki? Ki? Ki? Kısaca onu daha fazla üzme ve buradan defol Sehun."

"Chanyeol.. Sarhoştum."

"Olmasaydın."

"Ben vazgeçemem tamam mı?"

"Çok çaresizsin Sehun. Sana şu anda acıyorum. Onu seviyor olsaydın eğer başkasıyla bu kadar yakın olamazdın. Sana ben inanmıyorum. Luhan'ın da inanmasını bekleme. Ne yaptıysa senin için ve benim için yaptı. Bu kadar kör olamamalıydın. Bazen sevgi yeterli olmuyor."

"İçeri gireceğim."

"Dinlemiyorsun değil mi?"

"Sadece görmek istiyorum."

"Sadece görmek istiyorsun.. Peki."

Chanyeol kenara çekildi ve Sehun kapıyı açtı. Luhan kolundaki serumla yatakta uzanıyordu. Derin bir uykudaymış  izlenimini veren yüzü son derece yorgun görünüyordu. Sehun kapıyı sessizce kapatıp minik adımlarla Luhan'ın yanına ilerledi. Kenardaki sandalyeyi çekip Luhan'ın baş ucuna koyup oturdu. Sehun derin bir nefes bıraktı.

"Luhan.. Üzgünüm. Sana çok zarar verdim. Senin yerini kalbimde kimse dolduramaz. Dolduramayacakta. Artık imkansız olduğunu biliyorum. Beni affetmeyeceksin. Ama Tao'ya karşı öyle bir duygum olmadı. Ona bir şans ve seni unutabilmek için kendime bir şans verdim. Ama o işi yaparken farkında değildim. Ne yaptığımı bilmiyordum. Hatırlamıyorum bile. Kısaca sarhoştum. Bunu yaptım. Evet hiçbir mazeret geçerli olamaz. Bunun bir telafisi yok. Ama en azından onunla olanının benim için hiçbir anlam içermediğini bilmeni isterim. Daha öncede birileriyle birlikte oldum. Birçok kez. Ama sadece seninle heycanlandım, titredim. Seni seviyorum. Ve bunun için sadece seni daha önce uzaktan görmem bile yeterli olacakmış aslında. Yaptıklarım için özür dilerim. Sadece ufak bir cezalandırma ve seni unutma çabalarım yüzünden herkese zarar verdim. Ne kadar söylesemde artık inanmayacaksın. Ama sen inanmasanda ben seni  seviyorum ve bunu kalbimden atmamın, çıkarmamın ya da bir kenara atmamın hiç bir yolu yok. Çok denedim ama hiçbir şey buna engel olamıyor. Kendime şaşırıyorum bu kadar çabuk sana bağlanmam benim için çok ilginç. Sanki bana aitsin. Başından beri. Her zaman. Her ne olursa olsun bundan sonra da bu böyle olacak. Evet, dediğin gibi dokunmak istiyorum, öpmek, sarılmak, uyumak, doyasıya bakmak.. Bunu yapamamamın adı belki korkaklık belki cesaretsizlik. Ama her gece bunları hayal etmekle artık yetinmek zorundayım. Bu söylediklerimi duymanı isterdim. Sana bunları hiçbir zaman söyleyemeyeceğim. Çünkü beni dinlemek istemeyeceksin.. Haklısın. Bende istemezdim. Kris bana empati kurmamı söylediğinde bunu düşünmeye başlarken bile korktum.. Senin başkasıyla olmana ben dayanamazdım, dayanamamda. Başkasının sana dokunması.. Ayrılsakta, uzaklaşsakta belki biliyorum sen beni unutamayacaksın benim seni unutamadığım gibi.. Okulu değiştireceğini söyledi Chanyeol.. Gitme. En azından uzaktan da olsa görebileyim. Sadece gitme. Ben sana görünmeyeceğim, yaklaşmayacağım buna emin olabilirsin. Benim için ağlama, üzülme. Neyse rahatça uyu, iyi ol, kendine iyi bak, hoşçakal.. Seni seviyorum."