The Devi's Daughter (On-hold)

4 (Who is she?)

I'm here at my room at nakatayo ako sa harapan ng salamim habang tinititigan ang sarili ko inangat ko ang kamay ko saka pinaangat ang nakita kung libro na nasa likuran ko.

Habang titig na titig ako sa sarili ay napagtuunan ko ng pansin ang kulay ng mata ko. It was sky blue na tila di maintindihan dahil nag iiba ang kulay na parang umiikot na parang galaxy at bumabalik balik ang tunay na natural na kulay na Hazel Brown.

Naalala ko nanaman ang nangyare noong nakaraan sa bangin.

Ang mga teorya ng mga taong malapit na nakatira roon. Ang kanilang haka haka sa isang diwatang na naninirahan roon. Pagak akong napatawa.

It was  absurd. Ako? Magiging diwata? Hah! Baka demonyo okay pa.

Napabitiw nalang ako sa pagkontrol nung libro dahil may biglang kumatok. Kaya pinakaramdaman ko muna ito saka lumapit sa pintuan at binuksan.

Seryoso kung tinignan yung butler habang nakayuko sya at inaayos yung gloves nya sa kamay then nagulat sya ng mapansin ako na nasa may pintuan at seryoso syang tinititigan

"Miss you have a visitor." nakangiti nitong tanong. Medyo kabado pa ito.

Tsk.. "Sabihin mo di ako tumatanggap nang bisita" at aktong isasara ko na ang pintuan pero umaangal sya.

"But Miss. It's Mr. Miguel." nagpantig ang tenga ko. Who's that? I dont even know neither heared that name before.

And I dont fucking care kung sino man siya. "So..." nakataas kung kilay na tanong.

"Miss... He said pag hindi ka man bababa hindi daw sya aalis." the butler seem so guilt. At talagang pinapakonsensya rin ako.

"Then let him wait." saka akmang isasarado na ang pintuan pero muling nag salita uli siya. Naiinis ko naman siyang tinignan. Like asking 'what is it again!'

May inaabot sya saakin na isang brown envelope tinaasan ko lang sya ng kilay na tila na gets nya naman ang pinapahiwatig ko. "Sabi nya po Miss. pag di daw po talaga kayo baba ipapaabot nya nalang daw po ito sa inyo.. At sabi niya po tawagan nyo nalang sya if may tanong kayo tungkol sa envelope" napangisi nalang ako. That guy most really know me.. Na talagang di ako kumakausap ng bisita. Kahit special pa ito.

Inaabot nya naman sa akin ang isang card na isa palang calling card. Pagkatapos nyang iabot ay nag bow nalang sya at nagpaalam.

Bumalik nalang ako sa higaan ko at tinitigan ang brown envelope binagsak ko lang ito sa may sahig saka humiga ako sa higaan. I dont have time to check whats with that envelope.

Maya-maya may narinig akong tunog ng makina. It actually a car engine.. Buti naman at umalis narin sya. Nakatitig lang ako sa kisame habang hawak hawak ang kwintas na nasa leeg ko at pinapaikot ikot ikot ito sa kamay ko.

It seems that guy really desperate to talk to me. Last week pa sya pumupunta at pabalik balik dito simula ng bumisita pa sila Amanda at Jack.

And never ko syang sinipot. Tskk.. There is something in him that I can't read.. Even I can read mind, but to him? its all blank. Magaling syang magtago ng emosyon. Napapahanga nya ako sa abilidad nyang yan.

Agad akong tumayo sa higaan ko at pumunta sa veranda saka ako umakyat at tumalon sa baba hanggang third floor pagka talon ko ay agad akong pumunta sa likod ng bahay inakyat ko pa yung mataas na ding ding.

*Whoshhhhhhh.. (Wind)

Pag katalon ko sa pababa ay agad kung nilibot ang paningin ko habang pinapagpag ang aking kamay.