8 (The Gateway?)

4 2 0
                                    


Mace's

Napasinghap ako at inis na ibinaling ang tingin sa pintuan.

"Señorita." Pangalawang beses nya ng katok to simula kaninang umaga.

"I told you I'm okay! Just leave." Inis kung sabi.

Simula ng gabing may matinding pamahiin akong nakita ay di na ako tinantanan ng lahat lalo na ang butler dito sa bahay.

"But Señorita. Di nyo pa po kinakain ang breakfast nyo." As I said kaninang umaga ay kumatok sya at hinatid ang pagkain. Pero di ko binuksan iyon.

I'm too preoccupied na mag tatanghalian na pala.

"I don't want to eat!" I shouted. Naiinis na ako. First they just can't rid off me! And second, I can't think alone with someone interupting!

I heard footstep walking away, I'm glad that he already leave. I can't handle my patience anymore!

I'm too curious. Last night, I saw a very familiar place. As in a cue, I saw the women with its blue eyes at sinasabi nyang sumama ako sa kanya.

The gate. Yes. The gate!

The gate she was referring to me was on the picture. What was that? Isn't just a pure coincidental? O baka naman talagang it was meant for me to know that place?

Without thinking I grab my cardigan and rush out of my room.

Muntik ko pang matabig ang tray na may pagkain ang nakalagay sa lapag. Agad ko itong inurong at nagmadaling naglakad pababa.

Nakasalubong ko pa ang butler na merong dalang mga tuwalya. "Señorita, aalis po kayo?"

"I want you to take care of everything in the house. I will be gone for days." Nakita kong nagulat siya sa anunsyo ko, agad ko namang tinaasan ng kilay.

Nilagpasan ko sya at nagpatuloy sa pagbaba.

"S-si-sigurado kayo, Señorita?"

"At bakit naman ako hindi magiging sigurado." Tanong ko sa kanya. At muling hinarap.

Yumuko siya dahil sinadya kung magpakita ng intimidasyon. "Inaalala ko lang ang inyong kalagayan."

Tinalikuran ko sya at naglakad uli. "Mag ingat po kayo." Good thing he was not nosy this time.

As I got out dumiretsyo ako sa garahe at kinuha ang motorsiklo ko. Kinuha ko pa ang itim na tela na nakaharang doon. "Its good to see you again."

Bulaslas ko. Agad ko itong pinasadahan ng haplos. Nanatili itong makinis tulad ng dati. Napangisi nalang ako buhat nung muntik na akong may mabangga nang iminaneho ko ito.

Kalaunan at sinakyan ko ito at pinasok ang susi. Agad ko itong pinatunog at binigyang ingay ang malawak na garahe. "What a music to my ears." Nakangiti kung sabi.

Agad ko itong pinaandar at kahit di ko iutos ay nabuksan na ang mataas na gate. Nakita ko ang butler ko at ang head ng mga maid. Agad itong ng bow ng dinaanan ko sila.

I dont want to spoil and just teleport to where would I go kaya hinayaan ko nalang mag stroll sa daan at typical na dumaan sa highway. I did wear my helmet which really covered my face.

Dahil tanghali na ay may pagkatrapik na ang daan. Di sana ako titigil munit dahil nasa pampubliko ako di ako maaring magpadalosdalos lang sa pagpapaharurot. I changed my mind for strolling edsa.

Tinanggal ko ang helmet ko at tiningala ang traffic light at ang timer. Mag iilang secondo palang sa pagbibilang pero nawawalan na ako ng pasensya. "Bakit ang tagal." Inis kung bulaslas at inilapag ang helmet sa gas tank sa harap.

The Devi's Daughter (On-hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon