De Veilige Haven

Lukesmadness

Het is bijna een jaar geleden dat ik voor het laatst écht haat had. De reden dat ik haat kreeg zal ik nooit weten, maar wel weet ik dat het mijn eigen schuld is geweest dat ik haat kreeg. Ik heb dingen op internet gezet wat mensen zagen als 'aandacht trekken'.

Het verhaal begint niet op Wattpad, maar op school. Ik zat toen in het begin van havo 2. In het begin dacht ik een leuke klas te hebben, maar na een paar weken werd het tegendeel bewezen. Ik werd steeds meer een buitenstaander. Ik sloot me steeds meer van mijn klas, later ook thuis en van sommige vriendinnen. Later werd ik helemaal alleen en had ik nog maar één goede vriendin over die zo nu en dan eens tijd had. Ik zag alle pauzes alleen tegen de muur mijn koekje op te eten, ik kan me dit zo weer inbeelden. Hoe ik daar zat, tegen die oude gele muur, zo alleen, zo eenzaam. Doordat dit steeds meer gebeurde sloot ik me af van iedereen, omdat ik dacht niet goed genoeg te zijn.
Toen kwam die reis naar Engeland. Het was een leuke reis, tot daarna. In de kerstvakantie. Toen ging alles mis. Ik werd depressief, vertelde dat aan Jan en alleman, ook op Wattpad, steeds vaker. Ik zei vaak dat ik me weer eens gesneden had. En hoe meer ik dat deed, hoe meer haat ik kreeg, hoe dieper ik in die put van eenzaamheid en depressie kwam te zitten.

Ik ben een tijdje gepest met het feit dat ik veel mensen ging volgen en ontvolgen. Ik kreeg vaak de bericht dat mensen het irritant, kinderachtig en vervelend vonden, maar de redenen waarom ik het deed lazen ze nooit. Nog steeds ben ik hier niet trots op. Hierdoor heb ik toen heel veel volgers bij elkaar gesprokkeld en eigenlijk voorgelogen. Sorry, naar iedereen die ik hiermee gekwetst heb.

Een paar maanden bleek mijn account gehackt te zijn en hebben meiden, die ik toen kende, allerlei negatieve en nare dingen over mij en namens mij op mijn account geplaatst. Later kwam ik erachter dat een meisje die ik kende mijn wachtwoord had doorgegeven aan de meiden (die meiden hebben een hekel aan mij) en hadden al die dingen dus geplaatst. Ik heb toen mijn wachtwoord veranderd en heb geen contact meer gehad met die meiden. Toen keerde op mijn account de rust even terug. Totdat ik mijn mening plaatste over zelfmoord. Ik zag toen dat veel meiden op hun accounts plaatste dat zij een vriendin hadden die zelfmoord heeft gepleegd en ik was er klaar mee om dat te lezen. Nog steeds heb ik dat: je hoeft niet alles met iedereen te delen. En op het moment dat ik dat zeg word ik aandachtsslet genoemd en gezegd dat ik niet weet in welke situatie die mensen staan. Ik zal één ding heel duidelijk maken: dat weet ik maar al te goed! Ik heb zelf in die positie gezeten om een einde aan mijn leven te maken (niet dat het ooit zo ver is gekomen)

Ondertussen ging ik mentaal steeds harder achteruit. Op 9 januari, na een flinke ruzie in de klas over WhatsApp, heb ik mijn moeder verteld dat ik me sneed. Vanaf dat moment is alles de goede kant op gegaan. Ik kreeg professionele hulp om er mee leren te leven. Terwijl het in mijn omgeving vooruit ging, bleef alles op Wattpad hetzelfde. Ik besloot afstand te nemen, en dat werkte voor mij mentaal erg goed, ondanks de mailtjes die ik dagelijks binnenkreeg van mensen.

Toen ik weer terug kwam, kwam ik weer in een dip (sorry, die verhaal gaat maar door). Op een gegeven moment vroeg ik of ik nog wel moest blijven. Ik twijfelde aan alles, écht alles! Toen heeft één iemand mij iets heel wijs geleerd, wel op een niet zo'n leuke manier, maar ik heb het opgestoken. Ze vertelde me dat ik de enige was die ik kon motiveren en zo, in principe waar, maar lezers spelen in mijn schrijfwereld ook een rol, en daar was ze het niet echt mee eens. Toen heb ik weer afstand gedaan van Wattpad, nu tot ik er klaar voor ben.

Nu gaat alles super, ik ben een stuk positiever geworden en heb veel geleerd. Ik heb toen afstand genomen omdat er zoveel speelde of gespeeld heeft, en ik had geen tijd genomen om het te verwerken. Nu, heb ik bijna alles goed kunnen verwerken en heb ik het losgelaten.

Ik wil iedereen één ding vertellen: alles het even tegen zit, ga dan niet op social media, want het zal erger worden. Maak niet dezelfde fout als ik! Ik vond trouwens deze quote en moest meteen hieraan denken: never hate your haters, respect them. Because they are the ones who think that you're better than them.

Even nog algemeen: mijn inbox staat altijd open voor de mensen die problemen hebben en er dingen over kwijt willen.

***
Project Stop Pesten: verpest het pesten
***