De Veilige Haven

Selinavuurvlam

Ik weet niet hoe ik moet beginnen, het begon al lang geleden. Ik zal het in dichtvorm zetten, want dat is hoe ik het kan vertellen.

De basisschool
Groep 1&2 Nieuwe klas, Nieuw begin. Een grote stap, Voor mijn vriendin.
Nieuwe regels, Nieuwe rangen. Populair of nerdje, Je moest dat vangen.
Groep 3 Toen was het geen spel meer, En was je verantwoordelijk. Je eigen daden, Zijn van jouw afkomstelijk.
We leerden nu kijken, Naar de wereld om ons heen. Toch bleef de kinder tijd, Wel met je mee
Een klas tot de 8ste, 5 jaar lang samen. Je zou elkaar meoten kennen, Helaas had dat geen waarden.
Toen begon het pesten, Naar een meisje. Ze deed niks verkeerds, Maar was gewoon meisje.
Elke dag weer, Werdt ze buitengesloten. Ik probeerde van alles, Maar er werdt slechts genoten.
Groep 4 De klas was weer anders, Sommige waren weg. Ze bleven zitten, Of hadden gedag gezegt.
Ook het gepeste meisje, Deed groep 3 opnieuw. Samen met zij, Die haar hadden geduwt.
Ineens zeiden zij, Dat ik de pester was. Terwijl ik de enige was, Die haar hielp met dat.
Ik negeerde het gewoon, Ik zat immers niet bij hen. Ik bleef bij mijn vrienden, Die de pesters wouden bedriegen.
Aan het eind, Kwam een nieuwe kijken. Ik noem haar nu Aurora, Ze was niet te beschrijven
Groep5 Aurora kwam in de klas, We werden goede vrienden. Later zelfs besties, Doe het goed konden vinden.
Er was slechts een vriendin, Sara zonder geduld. Ze was boos op de nieuwe, En gaf haar de schud.
Aurora werd gepest, Door het groepje van Sara. Ik was woest op haar, Toen ik er achterkwam.
'Je bent niet meer een vriendin, Ga meer met die trut hangen. Nooit zou jij begrijpen, Wat kij hebt voor rangen.'
Toen was het alleen, Aurora en ik. We lachten vele samen, En hadden een kik.
Groep 6 Er was niets te melden, Nog steeds hetzelfde. Alleen werdt er gepest, En kon niemand helpen.
Tot de meester besloot, Een goede les te geven. De pesters werden gestraft, En het werdt vergeven.
Groep 7 Bijna laatste jaar, We werden nog closer. Nog 2 jaar samen, Voor we ieder gaan lopen.
Ineens was ik een middelpunt, En werdt ik een betweter. Toch liet ik iet zitten, Ik wist wel beter.
Ik diste elke pester, En kwam er makkrlijk af. Ik leerde Aurora alles, En ze hen terug pakt.
We kregen respect, En het hield op. Toen gebeurde het niet meer, Dat iemand werdt gepest.
Groep 8 Het laatste jaar, Vol avondtuur. Kamp en musical, Allemaal overstuur.
We huilden vaak en lang, Ookal waren we 8ste groepers. We schaanden ons niet, En maakte bloopers.
Aurora en ik, Het einde naderde. Hoewel wel we alles probeerde, Zatem we niet samen.
Elke een andere school, En bang voor de pesters. Aurora had het moeilijk, Met moeders wensen.
Ze wou nog verhuizen, Paar steden verderop. Aurora huilde dagen, Haar tranen waren op.
De ex-pesters, Trooste haar ineens. Aurora wees het af, Ze was er niet mee eens.
We wisten het eind zou komen, Maar hadden nog een halfjaar. Tot haar moeder zag, Hoe dicht wij zaten bij elkaar.
Toen naderde kamp, En zat ik met een queenbee. We hadden best veel lol, Waar ik geen logica niet zie.
Toen kwam het echt, De musical dag. Na onze laatste avond, Zeiden we gedag.
De middelbare school We appten elkaar nog vaak, We het beide druk. Door de verandering, Ging onze band stuk.
Toen zag ik project pesten, En dacht ik aan Auroroa. Ons leven was lastig, Met een vreemde aura.
Ik schreef dit gedicht, Gewoon zoals ik dacht. Ik weet wat we samen, Ooit hadden bedacht.
Het pesten was nooit helemaal gestopt, de meesters dachtend dat slechts. Pas op de middelbare school, toen we niet meer samen waren, stopte het. Ik heb nooit een pester begrepen. Waarom troost je de gepeste? Je hebt er zelf aan meegedaan en deed toen niks. Pesten is slecht, maar soms zijn ze bang. Dat wanneer zij niet pesten, zij worden gepest. Die zin slaat nergens op, dat is slechta een excuus. Pas als het gebeurt is, weet je dat het kan.

Selinavuurvlam

***

Project Stop Pesten: verpest het pesten

***