Το Κορίτσι Του Λύκου

με μισώ

Τα ουρλιαχτα της αντηχουσαν σε όλο το δάσος. ο πόνος για την αλλαγή δεν ηταν εύκολος, δεν ηταν δυνατή να μαθει να ελέγχει τον εαυτό της, Κι αν δεν άλλαζε σύντομα θα πέθαινε. ο τζεικομπι ήθελε να είναι κοντα της αλλά τώρα θα τον μισούσε Πιο πολύ απο ποτε. ο αρχηγός της φυλής χτύπησε γεμάτο συμπόνια τον ωμο του.
<< και τώρα παιδι μου;
<< είμαι εγωιστής; Είμαι άκαρδος; Τι είμαι; δεν άντεχα να ζω και να λείπει εκείνη, δεν θα άντεχα Ούτε να πεθάνω και να μην την κοιτάζω αλλά έλεγα στον εαυτό μου οτι θα ζει και θα είναι κάπου ευτυχισμένη... αρχηγέ μου όσο και να μην με πιστέψετε το να ξέρω οτι θα είναι κάπου ασφαλής ευχαρίστως να πέθαινα χίλιες φορες για χάρη της ...
<< πήγαινε να την βοηθησεις ..
Ο τζεικομπι πέρασε μπροστά απο τον αρχηγό και άνοιξε την πόρτα της καλύβας που ηταν η Μαρία,εκείνη ηταν σκεπασμένη με ενα σεντόνι, τα μαλλιά της απλωμένα στο κρεβάτι ,και τα μάτια της κλειστά .
δεν είχε καταφέρει να αλλάξει.. στάθηκε απο πάνω της απλώνοντας απαλά το χέρι του στα μάγουλα της μα ποσο όμορφη ηταν; η καρδιά του έσπαγε κοντά της και αυτό το άρωμα της τον μεθούσε καλυτερα κι από ποτό .τώρα το χερι του ακούμπησε στα Χείλη της ,κόκκινα σαν αίμα. ήθελε να τα ξανά φιλήσει αυτά τα Χείλη, ήθελε να της πει σ'αγαπώ, είχε ανάγκη να της το πει .
Απότομα τα ματια της άνοιξαν και πετάχτηκε πανω τραβώντας το σεντόνι κοντά της .
<< ΤΙ ΘΕΣ ΕΔΩ ΤΖΕΙΚΟΜΠΙ ΕΕΕΕ ΤΙ ΖΗΤΆΣ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ?.
<< μπορω να σε βοηθήσω να αλλάξεις δίχως να παθεις τίποτα.
<< μπορείς να με σκοτώσεις;
* τα ματια του την κοίταξαν γεμάτα απόγνωση ,η κουβέντα της τον πόνεσε όσο τίποτα άλλο.
<< δεν μπορω να σε σκοτώσω...
<< γιατί?
Γύρισε απο την άλλη μεριά να μην την κοιτάζει .
<< θα προτιμούσα να είχα πεθάνει Μαρία παρα να έκανες αυτό το πράγμα στον εαυτό σου, αλλά αν θέλεις απάντηση ..
Γύρισε και την κοίταξε
<< αν θέλεις λοιπον μια απάντηση, δεν γεννήθηκα λύκος παλιά ήμουν ένας σκληρός άντρας που άλλαζε Τις κοπέλες σαν πουκάμισα, ποτε δεν θα έδινα την ζωή μου για καμια ..
Έβγαλε ενα μαχαίρι και το ακούμπησε στην καρδιά του.
<< Μαρία αν μου ξανά ζητήσεις ποτε να σε σκοτώσω θα δώσω την ζωή μου Για να ξεπλυνω όσο κακο σου έκανα ...
Και μ'αυτό βγήκε εξω...η Μαρία από την άλλη κοίταζε το κενό χαμένη ενώ δάκρυα έσταζαν Τώρα απο τα ματια της, και οπονος μέσα της την έτρωγε. αν ποτέ κατάφερνε να ζησει απο αυτό θα άλλαζε μέσα της για το καλό της...

Περασε μια ωρα και η Μαρία ντύθηκε και αδύναμη βγήκε εξω να μιλήσει στον αργηχο της φυλής ,αλλά αν της τον αρχηγό είδε τον τζεικομπι στην φωτιά να πίνει , Έτσι λοιπόν τον πλισιασε με όλες της τις δυνάμεις.
<< τζεικομπι ..,
Εκείνος αναγνωρίζοντας με μιας την φωνή της γύρισε με ενα πονεμενο βλέμμα.
<< Μαρία ;
<<δεν έχω την δύναμη να αλαξω δεν μπορω.
<< μπορείς θα κάνω τα παντα Για να μπορέσεις.
<< πάψε να λυπάσαι τζεικομπι, με άφησες να μένω πίσω ως τι; ως λύκος; Τι είμαι πλεον; γιατί μου το έκανες αυτό;
<< ξέρω τι εκανα ξέρω πόσο άθλιος είμαι, ξέρω ποσο πονάς ξέρω ποσο με μισείς αλλά πλεον και εγω με μισώ, με μισώ για όσα σου εκανα, που ενω ήξερα ποια εισαι Μπήκα στην ζωή σου και σε διέλυσα, δεν άξιζε να μαχαιρωθεις για μένα γιατί έπρεπε να ξες πως θα έφερνα τον κόσμο ανάποδα Για να σε φέρω πισω μωρό μου ,ο διάβολος με φοβάται..
<< θα κάνω τα παντα θα αλαξω αλλά τζεικομπι θα μείνεις μακρια μου
<< θα είμαι πίσω σου ..