η αρχη

4.7K 241 4
                                    

Το χιόνι της ακουμπούσε απαλά τα μαλακά της ποδια ,το δερμα της λευκο και απαλο στον κρυο αέρα..ήθελε  σαν μικρο κορίτσι να παίξει να νιώσει διαφορα συναισθήματα. ειχε μια οικογένεια που ηταν φτωχοί αλλά πλούσια σε αγαπη έλειπε μόνο ενα μέλος της ο καλός της πατέρας η μητέρα της δεν μίλαγε πολύ για αυτό το θέμα όταν την ρωταγε, ή μητέρα της απλά απαντούσε με ενα ""είναι καλά μήν ανησυχής,και μετά εκείνη έπρεπε να πηγαίνει για ύπνο σαν Να μην έγινε τίποτα κι όμως έγινε εκείνη ένιωθε σάν κάτι να ελειπε κι όντως κάτι Ελειπε αλλά Ή μητέρα της ακόμα το αρνιόταν. Τώρα εκείνη με κλειστά μάτια να νιώθει το χιόνι στο Πρόσωπο της και να ονειρεύεται χιλιάδες Κόσμους, σε ένα Απο αυτούς Τους κόσμους Ήταν και ο πατέρας της ,του έφτιαχνε εκείνη ενα πρόσωπο το έκανε για να μην νιώθει την έντονη της μοναξιά που κάθε μέρα μεγάλωνε και ποιο πολυ ήταν Μόλις εφτά ετών και ενιωθε πιο μεγάλη απο ποτε ίσως έφταιγε που ζούσαν σε ένα μικρο καλυβακι ανάμεσα Στό μεγαλο δάσος, απομονωμένοι  από τον υπόλοιπο κόσμο ,όταν Είχαν αναγκη τροφή η μητέρα της επέμενε να παιρνει το μικρό τους φορτηγάκι και να πηγαίνει στην πόλη, δεν τήν έπαιρνε ομως μαζί της ποτέ, την άφηνε στο σπίτι Να προσέχει τον μικρό της αδερφό εκείνη δέν ήθελε να κάθετε σπίτι οι τοίχοι την τρόμαζαν όπως Και το σκοτάδι που κάθε φορά που έπεφτε την στοίχειωνε , έτσι Ήταν ο χαρακτήρας της φοβόταν και πάλευε μέσα της, ήταν όμως και σωστή δεν περίμενε τον καλό της πρίγκιπα δεν υπάρχουν σκέφτηκε ,κι αν υπάρχει ένας τουλάχιστον δεν θα είναι εκεί για εκείνη επίσης ήταν μικρή για να την νοιάζει αυτη Ή αγάπη που διαλουσε τους ανθρώπους τόσο άσκοπα, άν ποτέ αγαπούσε θα ήθελε να κρατήσει ως τον θάνατο κι αν Ήταν επικίνδυνο θα το ζούσε για να δει που θα έβγαινε.... τις σκέψεις της σταμάτησε ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα εκείνη περπάτησε στις μύτες των ποδιών της και άνοιξε απαλά, απο ενα ξαφνικό σοκ το κοριτσακι έκανε ένα βήμα πίσω την τρόμαξε η εμφάνιση του άντρα που στεκόταν μπροστά της ηταν ένας γερακος με γένια και χαρακομμενο πρόσωπο, φόραγε καλοκαιρινά ρούχα μέσα στο κρύο και είχε ενα βλέμμα που ήταν πολύ παράξενο σαν να βιαζόταν να πει κάτι Και να φύγει ,το μικρο κορίτσι στάθηκε ίσια και πήρε Όσο θάρρος είχε για να αντιμετωπίσει τον ξένο άντρα
<< κύριε Ποιός είστε; και τι θέλετε από το σπίτι μου;....
<< νεαρή μου κοπέλα θέλω να μιλήσω με την μητέρα σου.
Εκείνη τον Κοιταξε με ενα απομονωμένο βλέμμα ...
<<δέν ειναι εδώ έχει παει στην πόλη θέλετε να της πω οτι περάσετε;
<< Πες της πως Πέρασε ο τομι ξέρει Εκείνη, επίσης πες της πως σήμερα ειναι η  μέρα ,καλά θα κανει να προστατεύεται.
<< η μέρα; ποιά μέρα κύριε;
<< του φεγγαριού ημέρα,ακου με Παιδί Μου πες της να σε Παρει απο εδώ αμέσως μην Ξεχασειςς να το αναφέρεις ειναι θέμα ζωής και θανάτου.... είπε ο μεγαλος άντρας και χάθηκε τι να εννοούσε; χα δεν θα νοιαζόταν για ανόητα λόγια.. και έτσι και συνέχισε την μέρα της..

Το Κορίτσι Του ΛύκουDonde viven las historias. Descúbrelo ahora