Το Κορίτσι Του Λύκου

ο καιρος περασε.

Όπως ο άνεμος φυσούσε έτσι και τα χρόνια περνούσαν σαν Νερό και το εφτά χρόνων κοριτσάκι έγινε 17 ετών γυναίκα τα πραγματα όμως στην ζωή της ήταν  αρκετά μπερδεμένα..
Την έλεγαν Μαρία και πλέον μεγάλωνε τον αδερφό της μονη της, αφού έχασε την μητέρα της, εκείνο το βράδυ της επίθεσης τα είχε καταφέρει αλλά με τον καιρό το τραύμα εξασθενούσε σαν δηλητήριο στο αίμα,η Μαρία την βοηθούσε στις δουλειές του σπιτιού, τάιζε τον αδερφό της και περπάταγε ως την πόλη για να αγοράσει τροφές, αλλά όσο κόπο κι αν έκανε όσο αίμα κι αν έτρεξε απο πάνω της δεν κατάφερε να κρατήσει στα χέρια της την μανούλα της ,,ένιωθε πως σιγά σιγά έμενε μόνη, πώς είχε χάσει τα πάντα αλλά κάπου εκεί πανω ο Θεός της πρόσεχε τους αγαπημένους της ανθρώπους ,εκεί πάνω είχε και μια θέση για εκείνη αλλά τώρα έπρεπε να είναι δυνατή για τον μικρό της αδερφό. Έτσι η νεαρή κοπέλα πρόσεχε και τακτοποιούσε τα παντα ίσως έκανε περισσότερες δουλειές απο οσο έπρεπε το έκανε για να ξεχνάει, ποσο το ήθελε να ξεχάσει τα πάντα ,τα τελευταία χρόνια κάθε πανσέληνο εκείνη κλείδωνε τα πάντα και κατέβαινε ως το υπόγειο αγκαλιά με το αδερφάκι της ίσως μερικές φορές κρυφοκοιταξε για να δει προς το δάσος ,και ναι τον έβλεπε ήταν εκεί και την κοιτούσε σαν να την αναγνώριζε, αυτά τα κίτρινα ματια του λύκου της πατούσαν για άλλη μια φορά την καρδιά γιατί ένα άγριο θηρίο όπως αυτό της πήρε την μητέρα της, αλλά της χάρισε και την ζωή αν έπρεπε να τον μισεί Ήταν γιαυτό και όπως πρόβλεψε κάποιος απο αυτούς τους ειδικούς που έλεγαν σαχλαμάρες τρυπώντας το μυαλό ,σήμερα θα είχε πανσέληνο αλλά αυτήν την φορά θα ήταν διαφορετικά κάτι της το φώναζε αυτό στο μυαλό της, και όπως κάθε φορά ασφάλισε το σπιτάκι και κατέβηκε με τον αδερφό της στο υπόγειο, την τρόμαζε η αναμονή και η απελπιστική ηρεμία , ενα απότομο ουρλιαχτό ακούστηκε και η ανάσα της έγινε ποιό γρήγορη ήξερε πως ηταν εδώ, το ουρλιαχτό γινόταν ποιό έντονο σαν κλάμα, τα αυτιά της άρχισαν να πονάνε και τα έκλεισε με τις παλάμες της, άρχισε να ουρλιάζει  το μυαλό της ,συνέχιζε και ο λύκος ωσπου έσπασε, έσπασε μέσα της και έγινε ένας χαμός η κόλαση που πάσχιζε να βγει στην επιφάνεια, φίλησε απαλά το μέτωπο του αδερφού της και τον Έπιασε απο τους ωμους.
<< οτι κι αν γίνει μην βγεις εξω απο εδώ ακούς; σε παρακαλώ υποσχεσου μου..
<<υπόσχομαι αδερφουλα μου σε παρακαλώ μην με αφήσεις πολυ ώρα μόνο ένταξει;..
Εκείνη κούνησε θετικά το κεφάλι της και με φορα ανέβηκε στην πανω μεριά του σπιτιού, ο παλμός της είχε αυξηθεί και το στήθος της ανεβοκατέβαινε, το λευκό της φόρεμα τινάχτηκε όπως και τα μακριά ως την μέση μαλλιά της, στα καφέ της ματια έβλεπες την αποφασιστικότητα και την δύναμη Που κρατούσε απο τα βαριά της συναισθήματα, με φορα Επιασε μια ζακέτα της μητέρας της απο  την μοκετα και δίχως να ρίξει τίποτα πανω της βγήκε στην παγωνιά του χιονιού. Μη φοβούμενη τον θάνατο κοίταξε γύρο της κι όταν τα ματια της επεσαν πανω στα δικά του εκείνη κατευθύνθηκε εκεί με φορα σφίγγοντας την ζακέτα στα χέρια της, έφτασε στα μισά και με θαρος φωναξε με όση φωνή είχε
<<ΈΛΑ ΈΞΩ ΔΕΙΛΕ ΈΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΊ ΠΡΟΚΑΛΈΣΕΣ ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΑΘΛΙΕ...
με αστραπιαία κίνηση που ουτε εκείνη περίμενε Ο τεράστιος μαύρος λύκος βρέθηκε μπροστά της και έκανε κύκλους γύρο της, εκείνη κοιταζε το κενό αλλά η θύμηση της ζακετας έφερνε την εικόνα της μητέρας της έτσι η Μαρία σηκώνοντας το κεφάλι με δυναμισμό αντίκρυσε τον γιγάντιο λύκο
<<δεν σε φοβάμαι ακούς; ηρθα εδώ για έναν σκοπό..
Σηκωσε την ζακέτα στα χέρια της και με φορα την πέταξε στο πρόσωπο του λύκου.. ο λύκος έδειχνε να θυμώνει..
<< αυτή ειναι η ζακέτα της μητέρας μου που εξαιτιας σου πέθανε..
Το βλέμμα του λύκου στράφηκε πανω της σαν να καταλαβαινε τι του έλεγε εκείνη.. τα ματια της Μαρίας γέμισαν δάκρυα και τον πλησίασε τόσο που μπορούσε να τον αγγίξει, η μυρωδιά της Μαρίας έφτασε στα ρουθούνια Του, εκείνη του έριξε ένα βλέμμα με λεξεις κλειδιά.
<< θα γυρίσω πίσω αν θες να με σκοτώσεις κάντο αν όχι σταματα να έρχεσαι μου κανεις κακο...
Είπε και άρχισε να προχωράει προς το σπίτι για ενα λεπτό Γύρισε το κεφάλι της και τον είδε να την Κοιτα δεν μπορούσε να εξηγήσει τι ένιωθε της έφτανε που ηταν ακόμα ζωντανή δίπλα στον αδερφό της...