Το Κορίτσι Του Λύκου

στιγμές ευτυχίας ( Τζέσι - αναστασια)

Η Αναστασία μάζευε όλα της τα κομάτια και πάλεψε μέσα της να ξεπεράσει τα εμπόδια που έβαζε το μυαλό της ήθελε να φύγει μακρια απο ολους να κρυφτεί κάπου μέσα της και να μην αφήσει να την βρει κανεις τόσο διαλυμένη ένιωθε σκότωσε πόλους λύκους σήμερα σκότωσε παιδιά της και σαν να μην έφτανε αυτό είδε με τα ματια της τον άντρα που αγαπάει να σβήνει μέσα στα χέρια της ΝΑΙ μπορεί να τον έσωσε αλλά η καταραμένη η εικόνα στο μυαλό της δεν έφευγε την βασάνιζε ανελέητα τον αγαπούσε τόσο και μονο η ιδέα να τον έχανε μονο η ιδέα του οτι αν δεν ηταν μάγισσα θα τον έχανε για παντα ποναγε την έλιωνε ..έδεσε το άλογο της σε ενα σημείο και έκατσε κάτω στο έδαφος κοιτάζοντας ενα κενό που ηταν ποιο !μεγάλο απτό δικο της.
Ετοιμαζόταν να γυρίσει πίσω στο βασίλειο της και να ξεχάσει τα παντα δεν είχε σκοπό να ξαναγυρίσει πίσω όσο Κίαν το τέλος προκαλούσε μελαγχολία αυτό ήταν το δικό της τέλος η αυλαία έμενε λίγο για να κλείσει μα ακόμα δεν τον χαιρέτησε ακόμα δεν έτρεξε να δει πως ηταν εκείνος σηκώθηκε έτοιμη να παει να τον δει μα σταμάτησε πριν καν ξεκινήσει όχι Ειπε απο μέσα της αρκετά του έκανες φύγε μακρια του εξετιας σου κινδυνεύει δεν το βλέπεις?..
Έτρεξε στο άλογο της και το αγκάλιασε
<< αυτό ηταν καλη μου Ιζαμπέλα αυτό ηταν...
Τα δάκρυα της σφράγισαν μια υποσχεσει μια υποσχεσει που θα τηρούσε για μια αιώνια ζωή ..
<< παντα θα σε αγαπώ!!
Ειπε και πήγε να ανέβει στο άλογο της..
<< και εγώ σε αγαπώ μην σκεφτείς να με αφήσεις έτσι με σκοτώνεις αυτό θες?...
Η Αναστασία γύρισε ξαφνιασμένη και τον κοίταξε στα ζωηρά του ματια που ενω είχαν ενα καστανό χρωμα μαυριζαν στο φως ..
<< έχω να επιστρέψω στο βασίλειο μου μην ξεχνάς ποια είμαι..
Ο Τζέσι πέρνοντας φορά και με μεγαλα βήματα στάθηκε κοντά της και τραβώντας την απ την μέση την τράβηξε πανω του και την έσφιξε στην αγκαλιά του με όση δυναμη είχε στο λαβωμένο του κορμί

<< σε εκλιπαρω μην με αφήσεις πάρε μαζι σου μην επαναλαμβάνεις το παρελθον μας πάψε να με στελνεις στο τέλος της γης για να μην παραδεχτεις ποσο σου λυπω Ποσο Με αγαπάς ΠΑΨΕ ΝΑ ΜΕ ΣΤΈΛΝΕΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΆΔΕΙΣΟ.. πάψε να με αφήνεις μονο καμια δεν άφησα να με αγγίξει καμια γιατί βρισκομε συνεχώς στο πλάι σου πάψε να μην βλέπεις πως με πονάς περισότερο απτό βέλος αν όμως τόσο πολυ θες να χωρίσουμε ξανά και ξανά και ξανά ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ ΒΓΑΛΕ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΡΙΞΕ ΜΕ ΣΤΗΝ ΚΌΛΑΣΗ ΣΚΌΤΩΣΕ ΜΕ ΕΣΥ ΑΛΙΩΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΣΕ ΕΜΕΝΑ .....

τον κοίταζε ανήμποροι να μιλήσει μέσα της αρχισε να ανθίζει μια ελπίδα ένιωθε πως δεν θα τον άφηνε να φύγει...

Ακούμπησε με την παλάμη της το αξυτιστο μάγουλο του υστερα ακούμπησε τα χείλη της στα δικά του εκείνος την κοίταζε στα μάτια όσο τον φιλούσε μέχρι που την σήκωσε στην αγκαλιά του και αρχισε να την φιλάει εκείνος ποιο επίμονα ποιο πονεμένα αυτή την γυναικα αγαπούσε αυτήν ήθελε κοντά του και αυτήν την φορά δεν θα την άφηνε
Η δυο τους ανέβηκαν στο άλογο και ξεκίνησαν για το παλάτι του φεγγαριού οπου μαζι θα έμεναν εκεί για μια ζωη ...ηταν ευτυχισμένη μαζί ο έρωτας τους θα ζούσε παντα στης καρδιές τους εκείνη κάθε βράδι στεκόταν στον μεγαλο κήπο μιλώντας στο φεγγάρι και εκείνος πίσω απτό τζαμί την κοίταζε μαγεμένος να φλερτάρει με τον ουρανό της και όσο ποιο πολυ έμενε να την κοιτά τόσο την αγαπούσε ποιο πολυ μαζι θα έχτιζαν εναν νεο κοσμο για τους λύκους..