I'M HIS POSSESSION (Nepumoceno Series #1)

IHP 2

IHP 2

"Babe, anong flight mo ngayon?" Tanong ni William.

Naglalakad kame ni William ngayon dito sa airport kasama ang ibang mga co-stewardess ko at co-pilots. Napa-ngiti ako nang makita ang mga taong namamanghang naka tingin sa amin. Buti nalang parehas kame ng flight at schedule ni William ngayon. At hindi ko sasabihin sa kanya iyon. I'm gonna surprise him later pag land namin sa London.

Ngumuso ako. "Flight C ako ngayon, Will. See you the day after tomorrow, babe?" Sabi ko at nag-kunwaring malungkot.

Lumapit ito sa akin at hinawakan ang pisngi ko. "I'll miss you, babe. You behave, okay?" Aniya at kinurot ang tungki ng ilong ko.

Natawa naman ako at tinaasan ito ng kilay. "You behave, mister!" Wika ko. 

Ngumiti ito. "Of course I will, Miss. Bye na? I love you, babe..." Malambing nitong sabi.

Malawak akong napa ngiti. "I love you too, babe." Nanlaki ang mata ko sa gulat nang hatakin niya ako at halikan sa harap ng napaka raming tao!

God! Kaagad kong naramdaman ang pagiinit ng mukha ko. This is some serious public display of affection! Narinig ko ang hiyawan ng co-stewardess at kantsawan ng co-pilots namin. Ipinalibot ko ang braso ko sa kanya at hinalikan din siya pabalik. Naramdaman ko ang pag-ngisi niya. Lalo lamang akong napa pikit. Nakakahiya! Napahiwalay kame sa isa't isa nang may marinig kameng tumikhim sa harapan namin.

Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang makita si Mr. Nepumoceno na naka kunot ang noo at salubong ang kilay na naka tingin sa amin. Walang emosyong makikita sa mukha nito ngunit ganoon na lamang ang takot at kabang nararamdaman ko. His presence shouts arrogance, ruthlessness and authority. 

"What the fuck are you doing?" Malamig ngunit may diin nitong sabi. 

Para akong nabuhusan nang malamig na tubig! Nakakahiya! Napayuko na lamang ako at narinig kong humingi ng paumanhin si William.

Nag angat ako nang tingin dito at napasinghap ako nang makita ang malamig niyang itim na mga mata na naka titig sa akin. "Get. Fucking. Back. To. Work." Malamig nitong sabi at nag lakad paalis. 

Tila naubusan nang lakas ang tuhod ko nang umalis ito sa harapan namin. Hindi ako naniniwala sa mga kwento at sabi sabi ng mga katrabaho ko ngunit mukhang tama nga ang mga sinasabi nila kay Mr. Nepumoceno. He is one cold man. Cold as ice and stoic as rock. Parang iniwan ako ng kaluluwa ko sa aking katawan nang dahil sa takot at kaba! Hangga't maari ay sana hindi ko na siya makasalamuha pa.  

Hinawakan ni William ang kamay ko at pinisil iyon. "I'm sorry, babe. I'll go now." Marahan nitong sabi.

Tumango ako. "Wala iyon. Bye, William. Drive safely." I said then I waved goodbye.

Naghiwalay na kame ng daan at dapat ay didiretso na din ako sa eroplano nang may biglang humatak sa akin. Pag-angat ko nang tingin ko ay nagulat ako sa nakita dahil si Mr. Nepumoceno ang humahatak sa akin! Tatanggalin niya na ba ako sa trabaho? Sisigawan at papagalitan ba ako nito? Abot abot tahip ang kaba at takot na nararamdaman ko ngayon! I literally felt my knees shaking in fear and nervousness.

Napatingin ako sa kamay niyang hawak hawak ang kamay ko. "Sir, where are you taking me?" Mahina kong tanong dito.

Hindi ako pinansin nito at nagpatuloy lamang siya sa paglalakad hanggang sa makarating kame sa parking lot. Binitawan nito ang kamay ko at binuksan ang pinto ng kotseng nasa harap namin sabay iminuwestra ang loob. Natigilan ako at napa titig dito. Wala itong emosyon sa mukha at napaka lamig ng kanyang mga mata. 

"Sir? Pardon?" Naguguluhan kong tanong.

Umigting ang panga nito. "Hop in." Tipid niyang sabi.