DENİZ KIZI MASALI

ANLAŞMA

Simirna'nın kahvaltı etmesi gerekiyordu ama dün geceyi düşünmekten eli çatal bile tutmuyordu. Her şey hayal ettiğinden bile güzel olmuştu. Akad'a adını söylemek istedi ama Melis'in başını derde sokmamak için acele etmesi gerekiyordu. Telefonu çaldığında düşüncelerinden uzaklaşıp telefonunu açtı.

" Günaydın Melis."

" Sana da günaydın. Haberleri gördün mü ?"

" Ne haberi? Ben daha yeni kalktım. Kahvaltı etmeye çalışıyorum."

" Bütün gazeteler senden bahsediyor. Baloda şarkı söyledin ya."

" Benim söylediğim anlaşılmış mı?" diye sordu korku içinde.

" Hayır, gizemli ses diye bahsetmişler senden. Çok beğenmişler."

" Hadi ya. Bende bana kızdılar sanmıştım. Bilseydim kaçmazdım."

" Olan oldu artık."

" Öyle. Ya sana bir şey soracağım. Ayakkabımı sen aldın dimi?"

" Hayır ben almadım. Sen almamış mıydın?"

" Ben sen aldın sandım. ... Hayır yaa, kuliste unuttum."

" Hoca görürse kulise birinin girdiğini anlar. Okulun önünde buluşalım Simirna." Telefonu kapatınca üstünü değiştirip otelden çıktı.

Aynı anda okulun önüne geldiler. Koşturarak, insanlara çarpa çarpa okula girdiler. Kulise girdiklerinde içerde biri vardı.

" Aa Melis naber?"

" İyiyim Zeynep sen?" Hiçbir şey çaktırmamaya çalışarak konuştu Melis.

" İyiyim. Okulda olanları duydun mu ?"

" Ne olmuş?"

" Dün gece okula hırsız girmiş. Kamera kayıtlarını silmişler. Galiba buraya da girmiş hırsız."

" Buraya girdiğini nasıl anlamışlar? Diye sordu Simirna, tedirgindi.

" Bizim hoca çok dikkatlidir. Eşyaların yerleri değişmiş. Bir de sandıkta duran gülkurusu rengindeki elbise kirlenmiş ve sandığa buruşturularak atılmış. "

" Başka bir şey bulmuşlar mı peki ?" dedi Melis.

" Daha ne bulacaklar canım. Hırsız olmasa bile birisi burayı karıştırmış. Neyse kızlar benim gitmem gerekiyor. Sonra görüşürüz Melis. "

Yarım sırıtarak " Görüşürüz. " dedi giden arkadaşına ve Simirna'ya döndü. " Bir an önce bulalım şu ayakkabıları."

" Kimse bizden şüphelenmiyor merak etme."

" Konuşma Simirna ayakkabıyı bul. " Ortalığı fazla dağıtmamaya dikkat ederek ayakkabıyı aramaya başladılar. Dolap altlarına, arkalarına bile baktılar ama bulamadılar. Simrina Melis'e doğru dönerken bir şeye çarptı. Peruğu yerden kaldırdığında ayakkabının tekini buldu.

" Sol teki burda. Sağ teki nerde?"

" Takside ya da yolda düşürdün belki. Hoca gelir birazdan hadi çıkalım başım derde girecek yoksa. " Simirna ayakkabıyı çantasına attıktan sonra kulisten çıktılar.

Simirna'nın içinde bir şüphe vardı. Ayakkabıyı kuliste unuttuğuna emindi. Gerçi diğer tekini bulunsa bile hiçbir şey ifade etmezdi. Düşünceleri arasında boğulurken ne olduğunu bile anlamadan birisi, genç kıza çarptı ve yere düşmeden başka biri onu tuttu. Dün Akad elini tuttuğunda hissettiği şeyleri hissetti yine.