I'M HAPPY WITH YOU✔️ [1.Kitap](KİM TAEHYUNG)

3♥

"Sunah! Yeter yedin çocuğu" demişti sevgili arkadaşım Shin Hae,

"Ne alakası var abartma!"

"Tenefüs on dakika ve sen yine aynı yerde on dakikadır ona bakıyorsun"

"İyi geliyor"

"Biliyorum ama gitmemiz gerek"

"Ah..tenefüsler kırk dakika olsa ne olur ki sanki!"

"Ya tabi" demişti alay ederek, zorda olsa sınıfa gittim ki o da sınıfına gitmişti.

Kırk dakikanın bitmesini bu kadar isterseniz o kırk dakika, size ömür gibi gelirdi. Sonunda zil çaldığında hızla çıkıp yine aynı yere geldim. Aslında son üç aydır tek yaptığım buydu ama şikayet etmiyordum. Benden çok Shin Hae bu duruma kızıyordu. Bana sürekli git söyle ne kaybedersin ki diyordu. Ona göre kolay olabilirdi ama duygularımı söylemek sanılacak kadar kolay değildi.

Sosyal medyadan sürekli karşılıklı olarak fotolarımızı beğeniyorduk ama artık bu da bir anlam ifade etmiyor gibiydi.

Evet sosyal medyada da yürüyen bendim o adım atmazdı zaten bir şekilde dikkatini çekmek istedim. Yani sırf o görsün diye yüzümü ezberlesin diye fotoğraflar atıyordum.

Okul günü sona ererken o çıkmadan yetişmek,eve gitmeden son kez görmek için sınıftan hızla çıktım. Shin Hae her zaman ki gibi ardımdan bağırıyordu.

Hızla gittim ama sınıfları boşalmıştı,dışarı çıktığımda köşeyi dönüp gözden kayboluyordu. Tam adım atmıştım ki durdum.

Neden kendimi onun için bu kadar yoruyordum gerçekten bunun için değer miydi?