I'M HAPPY WITH YOU✔️ [1.Kitap](KİM TAEHYUNG)

23♥

Büyükannemin evine gitmek üzere yola çıkmıştık. Bu olanların hala gerçek olduğuna inanamıyordum Taehyung yanımdaydı ve ben onu izliyordum. Bu bir rüyaysa asla uyanmak istemiyordum.

"Rüya değil yüzde yüz gerçeğim" dediğinde şaşırdım

"Aklımı mı okuyosun sen?"

Kahkaha atıp , "Yani kısmen" dedi. Gülümseyip başımı dışarıya çevirdim. Karanlık olduğu için pek bir şey göremesem de camı açıp rüzgarın yüzüme vurmasına izin verdim.

Eve geldiğimizde arabadan indim. Garip hissetmiştim uzun zamandır gelmemiştim buraya ve çok değişmişti her şey. Taehyung yanıma geldiğinde elini sıkıca kavradım.

"Bunu ancak seninle başarabilirim" dediğimde gülümsedi.

Kapıya geldiğimizde tam tıklatmak için elimi kaldırdım ki bir adam yanımıza geldi.

"Buyrun kime bakmıştınız?" Diye sorduğunda

"Ben büyükanneme gelmiştim. " dedim.

Cebine uzanıp anahtarı bize uzattı "Büyükanneniz bir ay önce vefat etti. Bu da evin anahtarı"

Kelimenin tam anlamıyla şok geçiriyordum.

"Na..nasıl yani? Pe..ki nasıl? Neden öldü? "

"Maalesef kalp krizi geçirmiş"

"Teşekkürler" deyip araya girdi Taehyung. Adamın elinden anahtarı alıp kapıyı açarken adam gitmişti. Kapıyı ardına kadar açtığında ürpermiştim.

Gözyaşlarım süzülürken içeri girdim. Taehyung peşimden gelip kapıyı kapattığında evi incelemeye başladım. Her şey bıraktığım gibiydi , komidinin üzerine dizilmiş fotoğrafları gördüğümde oraya yöneldim.

Annemin ve benim fotoğrafımı gördüğümde çerçeveyi aldım hıçkırıklarıma hakim olamayarak dizlerimin üzerine çöktüm.

"Anne özür dilerim" çerçeveye sıkıca sarılıp tüm pişmanlıklarım için ağlarken Taehyung beni kollarının arasına aldı.

"Hepsi benim suçum onun yanına gelmedim onu bıraktım. Annem bana kızmıştır Taehyung"

"Kendine kızma Sunah! Senin suçun değil "

Başımı inkar ederek salladım.

"Bak Sunah" deyip geri çekilerek ona bakmamı sağladı.

"Hiçbir şey senin suçun değil, böyle olması gerekiyordu ve oldu. Ayrıca annenin seni suçlamadığına eminim. Boşuna kendine bunu yapma! Her ne oldu bilmiyorum ama seni böyle görmek istemiyorum ne olur ağlama"

"Annem vefat etmeden önce araları pek iyi değildi. Annemin hastalık döneminde de yanımızda olmadı. Ama annem vefat ettikten sonra beni yalnız bırakmadı ve şimdi o da yok. Bilmiyorum Taehyung kendimi kötü hissediyorum bana hep beni sevdiğini söylerdi çok taş kalpli davrandım"

"Her insanın pişmanlıkları olur ve senin pişmanlığında bu. Hem o senin büyükannen seni affedeceğine eminim.

"Gerçekten mi?"

Başını tebessümle ederek sallayıp bana tatlı tatlı baktı.

"Yapma böyle hadi gülümse" deyip ellerini ağzımın kenarlarına koyup yukarıya doğru kaldırdı.

"Böyle gülümse hadi!"

"Taehyung sen iyi ki varsın. "

"Sen de öyle" deyip beni yeniden kollarının arasına aldı.

İşte şimdi huzurun ne demek olduğunu anlamıştım.