I'M HAPPY WITH YOU✔️ [1.Kitap](KİM TAEHYUNG)

20♥

Yavaşça yutkunup durumu sindirmeye çalıştım. Taehyung bir süre bize öylece bakıp yanımıza geldi.

"Her şey benim suçum özür dilerim" dedi sesinde bir sakinlik vardı. Ellerimi çözdüğünde ayaklarıma uzanıp çözmeye başladım Yoongi'nin ellerini de çözdüğünde, çözdüğüm ayaklarımla ayağa kalktım.

Üçümüz birbirimize aptal aptal bakarken. Sessizliği bozdum.

"Gitme kararımın en iyisi olduğunu şimdi anladım. Hem adamlar artık peşimi bıraktığına göre rahatlıkla gidebilirim"

"Saçmalama Sunah!" İkiside aynı anda aynı cümleyi kurduğunda işlerin iyice sarpa sardığını düşünmeye başladım.

"Hem bir kapım bile yok artık"

"Benim yüzünden gitmene izin veremem! "

"Senin yüzünden değil Taehyung! Hepimiz için bu en iyisi" deyip bavulumu dolabımın içinde alıp yatağımın üzerine koyup açtım. Taehyung hiçbir şey söylemeden çekip giderken Yoongi komidine yaslanıp ellerini göğsünde birleştirip beni izlemeye başladı.

"Taehyung yüzünden olmadığını emin misin? " diye sorduğunda sorusunu yanıtsız bıraktım. Kolumdan tutup beni durdurup karşımda durdu.

"Az önce dediğim şey hakkında bir şey söylemeni istemiyorum ama bunu öğrenmem gerek içinde  Taehyung'a karşı gerçekten hiçbir şey kalmadı mı?"

Gözlerimi gözlerine diktim anlamasını bekleyerek çünkü konuşabileceğimi sanmıyordum.

"Ben içeride olacağım" deyip giderken beni çoktan anladığına emindim.

Bu ne boktan bir durumdu böyle!

***

Bavulumu hazırladıktan sonra yere koyup tutma yerini kaldırıp peşinden çekelemeye başladım.

Yoongi oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi. Bavulu bırakıp Yoongi'ye odaklandım.

"Gitme desem...'

"Yararı yok Yoongi. Taehyung ve benim için en iyisi bu"

"Kendini kapana tıkılmış gibi hissetme. Taehyung'a olan duyguların değişmez bu yüzden sana beni sev diyemem. (deyip tebessüm etti) sadece ne bilim dik duruşunu, sevginin arkasında duruşunu sevdim. Unutmam ne kadar zaman alır bilmiyorum ama psikopat bir aşık olmayacağım. İnsan gerçekten severse sevdiğine kıyamaz. Sadece bir kez olsun sarılabilir miyim? "

Başımı sallayıp onay verdiğimde başımı göğsüne yaslayıp ellerini saçlarıma koydu.

"Yoongi, senin gibi birini kaybetmek istemiyorum. Dediğim gibi gidersem her şey eskisi gibi olur ve biz belki yeniden karşılaşırız ve o zaman çok iyi dost oluruz olur mu?"

"Söz vermiyorum ama deneyeceğim" saçlarıma öpücük koyduğunda geri çekildim.

"Hadi gideceğin yere kadar seni götüreyim" dediğinde sesimi çıkarmadım çantamı alıp giderken o da bavulumu aldı. Son kez yaşadığım artık kapısız olan evime baktım ve lambaları bir daha açmamak üzere kapattım.

***

Otogara geldiğimizde gülümseyerek birbirimize baktık.

"Annemden sonra kalan biri var hayatımda. Büyükannemin yanına gitmekte yıllarca zorluk geçtim. Anneme hep çok benzettim onu ve şimdi sığınabileceğim tek kişi o, kendine dikkat et ve Taehyung'u yalnız bırakma. "

"Merak etme ! Taehyung'un yanında olacağım"

Son kez birbirimize sarıldıktan sonra . Merdivenlere yönelip son kez Seul'e baktım. Ardından Yoongi'ye döndüm bana el salladığında ben de el sallayıp otobüse bindim. Cam kenarındaki koltuğa binip geri yaslandım. Otobüs hareket etmeye başladığında kalbimide burada bırakmış gibiydim.

Taehyung için atan kalbim Seul' de sonsuza dek kalabilirdi.