I'M HAPPY WITH YOU✔️ [1.Kitap](KİM TAEHYUNG)

6♥

Kaç saniyeydi?

Gerçi bana bir ömür gibi gelmişti. Şaşkınlıkla bakışı o kadar tatlıydı ki gülümsememek için kendimi tuttum.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?" diye sordu. Bana! Kadife sesi tüylerimi diken diken ederken bana sinirle bakıyordu. Artık konuşmalıydım anlaşılan.

"Ölmene izin veremezdim"

"Sen kimsin ki beni kurtarıyorsun?"

"Doğru ya kimim ki!" Deyip onu ittirirken acıyla bağırdım. Acıyan bileğime baktım bir süre, Taehyung da  bileğime bakarken.

"Ne oldu bana?" Diye sordum endişeyle

"Bileğin kırılmış" dedi.

O kadar rahat söyledi ki ha iyi ya bir şey değilmiş diyesim geldi ama diyemedim tabi.

"Aish! Şu an beni ikileme düşürdüğünün farkında mısın? (diye bağırıp)Annemin yanında olmam gerekirken..." diye mırıldandı.

"Gidebilirsin Taehyung! Ben kimim ki umursama" deyip kalkmaya çalıştım ama her defasında çığlık atıyordum.

Taehyung nefesini dışarı üfleyip

"Boşver şu an onun yanında olmamam daha mantıklı" diyerek belimden tutup, beni kaldırırken ellerinin bedenimde olma hissiyle cidden ölüp cennete falan gittiğimi düşünmeye başladım. Heyecandan kalbim durucak gibiydi!

Kolumu omzuna atıp belime kolunu iyice sarıp beni kendine çekti. Bir saniye bu şu an kanunlara aykırı bir hareket. Tanrım parfüm kokusu çılgına döndürecek derece güzeldi.

Ben bunları düşünürken çoktan taksiye binmiştik.

"İyi misin?" Diye sorduğunda

"Sanırım" dedim cidden ne haldeyim şuan onuda bilmiyordum.

"İsmimi nereden biliyorsun?"

"Sen benimkini neden bilmiyorsun?"

"Bilmem popüler misin?"

"İşte cevap bu, sen popülersin bilinmen doğal"

"Neden popüler olduğumu da bilmiyorum ya neyse.." deyip başını cama çevirdi. Daha sonra aklına bir şey gelmiş gibi tekrar bana döndü

"Senin peşimde ne işin vardı? Neden geldin?"

Üniversite sınavındaki sorulardan zor o soruyu sorduğunda kahkaha patlattım ve üstüne bir de taksicinin ve Taehyung'un korku dolu bakışlarına maruz kaldım

"Geçiyordum öyle seni gördüm dedim ki genç yaşında ölmesin yazık" deyip gülerek bakarken

Taehyung ciddiyetle,

"Bende inandım" dedi

"Biraz inanırsın diye düşündüm. Hiç olmadı mı?" Derken başımı havaya doğru kaldırıp indirdim. Taehyung da aynı şekilde kaldırıp indirirken

"Olmadı ama umursamayacağım" deyip tekrar cama döndü

***

Doktor bileğimi alçıya almak için uğraşırken tüm hastaneyi inletiyordum.

"Tamam sabret geçecek" deyip elimi tutan Taehyung ile tüm acım yok olmuştu.

Ne yok olması öyle bişey yok!

Yeniden hissettiğim acıyla Taehyung'un elini daha çok kavrarken, Taehyung alçıya alınan bileğimi şekilden şekilde girerek izliyordu. Bense onun bu halini izleyip yaşadığımı hissediyordum.