#11#

29 1 1
                                    

Hayatta kimseden almadığım kadar emrivaki almıştım. Bu canımı iyice sıkmaya başlamıştı. Gözlerimi kırpıştırdım, "ne dedin sen"dedim savaşa duymamışcasına. Kaşlarını kaldırıp elini yanagımda yuvarlaklar çizip "diyorum ki 1ay kölem ol bende borcu saymayayım"dedi sinsice gülüp. Yüzümü elinden çektim. Bu durumdan iyice huysuzlaştım. Nasıl bir kölelikti , benden neler isteyeceğini düşünemiyorum bile. İçimdeki çocugun elindeki topu patlatılmıştı deli bir komşu tarafından. Ben susunca devam etti. "Ortada annen var düşün bence bunu" dedi. Sevimsiz yaratık. Hatta duygusuzluk abidesiydi. Ya annemin başına gelenlere müdahale edemeyecektim yada savaşa boyun egecek dediklerini yapacaktım. Bir ay nasıl dayanırdım böyle birine. Neyseki düşünceler beni alıp götürmüşken savaşta arabasına binmişti. "Düşün "dedi arabanın yarı açık camından. Beni arkasında bırakıp uzaklaştı arabasıyla. Bende gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi arkasından bakakaldım.
Sorun şu ki kaba tabirle ; ben ne bok yicem!
Söve söve odanın yolunu tuttum.
Saat 1'e gelmişti düşünceler beynimi mıncıklayıp duruyordu. Bide yetmiyormuş gibi ev yanıyordu sıcaktan.  Camı sonuna kadar açtım , en sonunda fatihyasin atakan özyurt gibi esmiyooo yanıyomm diye isyan edicem.  Altımda atlet kısa şort kalana kadar çıkardım. Gelişi güzel kendimi attım yatağa.  Şu anlık uyku iyi bir kaçış yoluydu benim için. Bütün şeyler gerçek olmamış gibi . çünkü biliyordum üzerine düştükçe geceler haram olacaktı bana. Gözüm yandaki küçük çekmeceme gitmişti, babamın resmine. Artık bir çerçevede değildi ona güzel bir çerçeve almalıydım yakın bir zamanda ,aklımın bir köşesine not ettim.  Gözlerimi yumdum uykuyu bekledim.

***************
Vücudumda uyuşukluk hissedip diğer tarafa dönmeyi denediğimde kalıp peynir gibi kalmıştım. Bu işte bir terslik vardı komidine uzanıp kendimi çektim aynamın önünde buldum kendimi. Ve aklıma Dank ettiki cam sabaha kadar sonuna kadar açıktı .her yerim soğuktan uyuşmuş kaskatı kesilmişti. Yerden kalkmayı denediğimde her yerim sızlıyordu. Anneme seslenmeye denedim sesim çıkmadı. Bogazımı temizleyip bağırdım "anne vinci getir!"

Kısa olsun istedim umarım bölüm hoşunuza gitmiştir yorumları bekliyorum :D

Paradoks ✌Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin