Promise of Forever

Chapter 10

Ba't concern na concern ako? Hays. >___<

"Stacey?" Napatigil ako sa gitna ng kalsada dahil sa kanya.

"Aldrin?" Ngumiti siya kahit na ang lakas na ng ulan.

"Bakit ka nandito?" Lumapit ako sa kanya para payongan siya.

"Ah, wala ka kasi sa klase kanina kaya..." Natawa ako sa reaksyon ng mukha niya.

"Kaya?" Inirapan niya ako. Bipolar talaga.

"Kaya sasabihin ko sana sayo na dalhin mo yung P.E uniform mo." Natawa ulit ako. Naiinis na naman siya.

"Hoy! Ba't ka tumatawa?"

"Eh kasi naman, concern ka pala sakin." Napansin kong namula yung pisngi niya tapos hinawakan niya yung baga ko at sinandal ako sa kotse. Nabitawan ko yung payong.

"Eh kung sabihin ko na concern talaga ako sayo?" Linapit niya yung mukha niya kaya napalunok ako.

"Ha? Ah..eh.." Sh*t. Sh*t that stuttering. >.<

"Hahahaha. Ang epic talaga ng mukha mo, nerd." Yan kasi e. Sobrang abnormal na e. -___-

"Hndi ako nerd." Tinulak ko siya palayo sakin.

"Oo na. Maganda ka na." Anong sinabi niya?

"Ha? Anong sinabi mo?" Lumingon ako sa kanya.

"Wala." Inirapan niya ako. Luh, parang bakla.

"Oh, ayan! Bimpo. Magpunas ka sa loob ng kotse mo. Alis na ko. Baka matuluyan ako niyan. Sige ah. Ingat ka." Binigay ko yung bimpong dala ko. Pero sa hndi inaasahan, nahawakan niya yung kamay ko.

And I've shock the next thing happened...

Everything is going slow again. Then, everything went black.

*peep peep*

Muntik na akong masagasaan kaya hinila niya ako. Hinila niya ako palapit tapos...tapos..tapos...

Yinakap niya ako.

I already lost myself that I can assure that I hug him back...

Maybe, natakot ako. At sa puntong yun, ang bilis na ng tibok ng puso ko. At tanging pintig ng puso ko ang naririnig ko. Ni hndi ko marinig ang mga ulan na pumapatak.

Dugdug. Dugdug. Dugdug...

I have myself back kaya kumawala na ako.

"Why did you do that?" Nahihiyang tanong ko. Eh kasi naman, baka pagtawanan ulit ako.

"Because I can't afford to lose you." Bigla akong namula sa sinabi. Ayokong umasa kaya nilinaw ko.

"Huh? You can't afford to lose me? Why?" Hndi siya makatingin sakin.

"Ha? Kasi..." Tinaasan ko siya ng kilay.

"Kasi ano.. konsensiya ko na ang babagabag sakin pag may nangyari sayo noh." Suddenly, my chest felt pain, I mean my heart. Hndi  ko nga alam kung bakit.

"Ah. Sige, bye." Medyo masakit. What the heck is going on on me?

Nagsimula na akong maglakad ng sumigaw siya.

"Stacey! I enjoy that hug." Simple word but it makes me blush. Hndi ko siya nilingon pa.

Nasa loob na ako ng bahay ng bigla akong salubongin ni Ailee.

"Is Aldrin there? Are you in a relationship?" Sunod sunod na tanong niya. Linagpasan ko lang siya dahil kukulitin lang naman niya ako. Great sister, right? -__-

"Mommy Daddy! Stacey has a boyfriend." Sigaw niya. Dali dali namang pumunta sa sala sina Dad. Said to you. She's the sweetest sister, I swear.

"Totoo ba yun anak?" Si Mommy naman excited. -____- Hays. What's wrong if I haven't a boyfriend? Would it be kill me?

"No. He just notified me to bring my PE uniform tomorrow." Naglakad na ako papunta sa kwarto ko pero nasa hagdan lang ako nung sumigaw si Ailee.

"Don't be shy to tell the truth Stacey." I rolled my eyes and answered her.

"Whatever."

I lay down to my bed and my phone vibrates.

A text message from Aldrin...

From: 09*********
It's me Aldrin. Thanks for the towel. I'll give it to you, tom."

Suddenly, it puts a smile on my face. I didn't know why.

Nireplyan ko siya.

To: 09*********
Am, better keep it as a souvenir. Haha. I know that you have a concern from me and thanks for that. ;)

Nasisiguro kong napangiti siya sa sinabi ko.

From: 09*********
Lol. Libre mangarap ha? Hahaha. Okay, goodnight."

I just whispered the word goodnight to him. :)

What a tiring day. :)