Promise of Forever

Chapter 13

Stacey's POV

Pumasok na yung prof. namin. At sa sobrang inis ko sa nagpapadala ng notes sa locker ko, kung ano ano tuloy ang sumusulpot sa isip ko.

Okay na kaya siya?

Nag-aalalang tanong ko sa isip ko.

"I know that you bring your PE uniform but honestly, the class will be cut off." Lahat sila nagreact sa sinabi ni Prof. except sakin kasi nag-aalala talaga ako. Kasalanan ko yata kung bakit siya nagkasakit e.

"Yohoooo!! Sa mall tayo guys!"

"Yes! Game kayo? Gala tayo?"

"Hays! Ang bigat kaya sa bag yung damit. Wala naman palang pasok."

Samu't saring reaksyon nila pero nakaagaw talaga sakin ng pansin yung sabi ni Deejay. Ang pinakatamad sa klase na sadyang ikinatuwa ko.

"Wag mo nga akong pagtawanan Stacey." Inis na sabi niya. Nasa likod ko siya pero di ko alam na mind reader pala siya.

"Kahit kailan talaga Deejay, ang tamad mo." Inirapan lang niya ako.

"May kanya kanya tayong katamaran. Kaya wag mong sabihin na hindi ka tamad." Tumawa ako ng konti sa sinabi niya. Actually, he's right. Lahat naman ng tao, may kanya kanyang katamaran pero hindi lang yun nila pinaiiral ng iba. "You got it, Deejay." Tumingin ulit ako ng deretso at nagsasalita parin si Prof. pero wala akong balak makinig. Well, katamaran nga naman.

Kung ano ano kasi binibilin niyan e. Hays. >.< "Balita ko may sakit si Aldrin." Nagulat ako ng ibulong sakin yun ni Deejay at agad ko siyang hinampas. "Nanggugulat ka e!" Hinihimas himas parin niya yung braso niya na hinampas ko. "Ang sadista mo!" Inis niyang sabi pero natawa ulit ako.

"Going back to your question o sinabi, basta! Oo, may sakit siya sabi ni Xander."

"Weh? E bakit nakita ko siya kanina sa gate. Hindi ko alam kung sa inyo nakatingin o kay Trixie na nakikipagchikahan." Agad akong napaisip sa sinabi niya. "Kanino? Sa inyo? Sinong kasama ko?" Sumandal siya tsaka ipinatong yung paa niya sa upuan ko pero agad ko itong ibinaba. "Yung soccer player na si Kyle yata?" Nakacross arm siya tapos pumikit.

"Bakit? Kayo ba nung Kyle na yun?" Hinampas ko ulit siya pero mas malakas na kaya agad siyang napabalikwas. "Aray naman!" Napakamot siya sa ulo niya at sinamaan ako ng tingin.

"Paki mo kung kami nga. And baka namamalikmata ka. At sinong tinitignan niya? Kami? E lakas akong asarin nun e." Nagkibit balikat siya. Nakatingin ba talaga siya samin? Eh bakit naman siya titingin? May sakit siya diba?

I shook my head to stop that over thinking. I finally made my decision. Pupuntahan ko sila sa bahay nila. Kasalanan ko tuloy kung bakit siya nagkasakit e.

Bago pa makasandal muli sa upuan si Deejay, napitik ko na yung noo niya. "Uwi na. Wala ka bang balak?" Tinaasan ko siya ng kilay at napakamot ulit siya ng ulo niya. "Eto na oh!" Tumayo siya at naglakad pero bago siya umalis inirapan niya ako pero tinaasan ko siya ng kilay kaya ngumiti siya. Kinuha ko na rin yung bag ko. Hinihintay pala ako ni Shella sa labas.

"Ang tagal mo." Reklamo niya kaya binatukan ko siya. "Bakit ba ang sadista mo?" Inis niyang tanong kaya tumawa ako.

"Anyway, saan ka pupunta?"

"Sa bahay nina Aldrin." Lumaki yung mata niya sa sinabi ko. "Kelan ka pa inuuwi? Natikman mo na?" I punch her face slightly.

"Green minded neto. Hindi noh. Sige, una na ko." Kumaway ako at bahagya parin niyang hinihimas yung pisngi niya.

Nasa gate na ko ng maisip kong