Siyahınla Tanış Güzelim

^_^Sürpriz Bölüm ^_^

(Multi:Okyanus

Multi ye şarkı atmadım duygusal bi şarkıyla beraber okuyabilirsiniz tarzınıza saygım sonsuz size güveniyorum :)) Fakat bir öneri isterseniz pek fanı olmamama rağmen ''MILEY CYRUS-STAY'' şarkısını dinleyebilirsiniz;)

 İyi okumalar.)

Normal insanlardan farksız olmak istersiniz bir an . Düşünürsünüz ve normal olmak size daha kolay gelir. Normalden kastım, gerekince rol yapan ama istediği gibi yaşayıp yönetime katkıda bulunan insanlar... Biz onlardan asla olmadık, belki de olamazdık . Bize o fırsatı sunan şıklar olsaydı, belki olabilirdik. Ama biz  a-normaliz.  Biz normal yaşayamayanlardanız. Her şeyi zirveye taşıyan, zirve de bırakan ama zirveyi bırakmayan...Biz böyleyiz işte , kelime oyunlarına gelince rakibimiz yok ama eyleme gelince dut yemiş bülbül...Cesareti kırık değil de , cesarete aç doğan. Yenilgiye hazır değilde , göbek adı yenilgi olan. Ezilsek ne olur sanki çok mu koyar demek yerine , ezikler dünyasına hoşgeldiniz. Diyen. Çünkü biz buyuz. Her şeyimizde var ile yok arası olan o ince , görünmeyen ama varlığını hissettiren çizgiyiz. Güldürdüğümüz insan yok, ağlattığımız bile yok dememe gerek var mı bilmiyorum? Kimsenin göz yaşı olacak kadar değer katmadık kimseye. Öldüğümüzde de İmam'ın '' Nasıl bilirdiniz ?'' sorusuna samimi bir şekilde '' İyi bilirdik!'' diyicek kişiler de bırakmadık ardımızda. Fakat şuna da şükrediyoruz, ''Kötü bilirdik!'' diyenimizde yoktu. Kimsemiz yoktu...Tanıyanımız bile yoktu. Yan komşum, Sultan Teyze hariç. O hep dedikodumu yapardı. Gözlerinizi kapattığınızda ne görüyorsunuz , bilmiyorum. Tahmin bile etsem tutmaz...Atsam belki... Dedim ya, sizin gibilerden olupta yaşamadık biz hiç bu değerleri. Fakat biz gözlerimizi kapattığımızda sadece ,karanlık, görüyoruz. Gözümüzün önünde ''Mutluluk'' başlıklı bir tablo canlandırmak istiyoruz. Emelimiz bu ve biz bu emelin tiryakisi olan insanlarız. Fakat ulaşamadığımız amaçlar kadar uzak bize Mutluluk. Bu yüzden '' Bu olmasaydı daha iyiydi sanki '' veya '' şu şöyle olmamalıydı be '' dediğimiz yerler yok. Hata yapmamıza izin vericek ,ortam yaratıcak insanlar dahi yok çünkü.Neden mi yok? bırakmadınız saolun...Bir ipin ucunda amansızca sallanıyoruz şimdi . Ya biri gelip çekecek, ya diğeri gelip kesecek...

Bir uçurumun ucunda sallanıyoruz şimdi.Ya biri gelip kurtaracak, ya da biri daha gelip sadece elinde patlamış mısırıyla feryatlarımızı, yalvarışlarımızı dinleyecek...

Bir nefese bağlı yaşıyoruz şimdi...İzin verirseniz, bir onu yapacağız.

Başka bir şey istemiyoruz siz gibilerden . Yalnızlığımızla övünebilelim yeter.  İç sesimizle gurur duyalım o bize yetsin ...

***

İç çekişlerin içinde açılan gözlerime lanet okudum .  Daha fazla uykuya muhtaçtım. ''Şükür.!'' dedi sıkılmış bir ses tonuyla karşı koltukta yayvan bir şekilde oturan turkuaz mavisi gözleriyle. ''Okyanus bey?'' dedim şaşkınca. Genelde bu eve adımını atmayacağını söylememiş miydi Okyanus ? Neden şimdi buradaydı? Neden bu kadar yakınımdaydı? ''Sana bir teklifim var.'' O kadar dalga geçer ve umursamaz bir tavırla söylemişti ki bunu,korkmamak elde değildi. '' İstemiyorum Okyanus bey.'' dedim daha ne olduğunu bile duymadan. Cidden istemiyordum. Umay 'dan daha bu yüzden dayak yemiştim neredeyse. Yine aynı suç kuyusuna atamazdım kendimi.  '' Hadi ama daha duymadın bile. '' dedi yavru köpek edasıyla. Kesinlikle ne isteyecekse benim de onayımın olması gerekiyor olmalıydı ki bu durumlara düşmüştü. ''İstemiyorum Okyanus bey.'' dedim yine ısrarlı bir ses tonuyla. İstemiyordum . Bunu daha nasıl anlatabilirdim . Garip bir rahatlıkla ; yayvanca oturduğu koltuktan, sert bir hareketle kalktı ve kapıya yöneldi. ''Pişman olacağına kalıbımı basarım Berran. Kendin yalvaracaksın.'' diyerek çıktı. Konu ne bilmiyordum bilmekte istemiyordum . 2. defa bu kuyunun ziyaretçisi olmayacaktım. Küçük düşünecek vaktim yoktu benim . Kısa sürede hızlı düşünüp büyük yapmam lazımdı hareketlerimi. Ve bu planda Okyanus'a yer yoktu. Kendimi tehlikeye atmayacaktım.