The secret girl (Voltooid)

hoofdstuk 31

(POV Skyler)

"What the hell doe jij hier." Vraag ik verbaasd. "Mell wat is hier aan de hand?" Vraagt Shane met de nadruk op 'Mell'. "Shane je hoeft die naam niet meer gebruiken het heeft geen nut, hij weet het." Geef ik met tegenzin toe. Kay doet een stap naar voor waardoor ik een stap naar achter doe. Ik voel iets tegen mijn rug. Fijn hij heeft mij nu opgesloten tegen de muur. Van binnen zit ik te trillen van angst als ik terug denk aan de vorige ontmoeting. 

terugblik:

"Nou laat dat mooie hoofdtje van jou maar eens zien schatje." Ik blijf eigenwijs de andere kant op kijken. "Ach schatje toch. Denk je dat je tegen mij in kan gaan?" Ik negeer hem nog steeds. Als hij mij stem hoort weet hij precies wie ik ben. Ik weet dat hij mij nog wel herinnerd, maar niet eet dat ik die Skyler ben.

Ik voel twee vingers onder mijn kin die mij hoofd richting hem duwt. Ik kijk hem aan in zijn ogen en schrik nogmaals. Hij is veranderd. Zijn ogen staan kil zijn lichaam is gespierder geworden. Hij kijkt mij diep in de ogen aan en dan pas dringt het door wie ik ben. Zijn ogen vergroten een beetje. Ik grinnik en kijk de andere kant op.

"Skyler?" Vraagt hij vol ongeloof. "Wat." Antwoord ik kil. "J-je was toch d-dood?" Zijn stem klinkt een beetje gebroken als je er goed naar luister. Ach ik verbeeld het mij vast wel weer. Ik reageer niet op zijn vraag. "Wat doe jij hier?" Vraagt hij uiteindelijk weer. "Eerlijk? Ik weet het zelf ook niet eens. Ik weet alleen dat ik vlucht voor twee jongens." Antwoord ik droog en heb nu pas door wat ik heb gezegd. Kut! Dat hoeft hij niet te weten! Hij hoeft helemaal niks meer van mij te weten.

"Antwoord je nog op mijn vorige vraag?" Vraagt hij ongeduldig. "Nee." antwoord ik kort. "Zei je nou nee?" Vraagt hij verbaasd met ingehouden woede. "Ja dat hoorde je toch?" Beantwoord ik zijn vraag. "Niemand, maar dan ook niemand, zegt nee tegen mij!" roept hij opeens.

"Gast, ik wil niet veel zeggen, maar dat was een antwoord op jouw idiote vraag!" Schreeuw ik uit. Wij weten allebei dat ik niet bang ben om tegen hem in te gaan. Hoe vervelend hij het ook vind, ik blijf het doen. "Nee, ik ben niet dood. Het is eigenlijk best logisch aangezien ik voor je sta. Dan kan ik toch ook niet dood zijn! Ik weet dat je dat graag wou maar toch sta ik hier voor je!" Schreeuw ik naar hem en duw hem met al mijn kracht naar achter. Hij vliegt een stukje door de lucht en beland met een harde klap op de grond.

*Einde terugblik*

Hij heeft mij onzichtbaar zien worden. Ik heb iedereen knock-out geslagen en ben gevlucht van Jack en heb hem daar achter gelaten. Wat zou er gebeurt zijn? wat zou Kay nu doen? Hoe moet ik alles aan hem uitleggen zonder dat hij weet dat ik een special ben? Hoe leg ik mijn bende dit uit? 

Ik was zo diep in mijn gedachtes dat ik niet eens door had dat Shane, Kay van mij heeft afgetrokken en poging doet tot slaan. Ik voel dat iemand mij optilt als ik naar het gevecht wil gaan die straks gaat ontstaan. 

Hoe ik dit weet? Ik weet het zelf ook niet ik voel het. Is dit mijn gevoel van toen ik op school zat? Dat er iets slechts ging gebeuren? Ik kijk wie mij op tilt en uit de kamer wil brengen. Ik onderzoek het gezicht en al snel kom ik er achter dat het Caleb is. "Laat me los!" Schreeuw ik naar hem. Hij luistert niet en loopt gewoon door. Ik hoor een schreeuw vanuit de kamer waar het gevecht zich bevind. Shane! Ik moet hem helpen!  

Voor dat ik het goed en wel door heb duw ik Caleb naar de andere kant van de kamer. Ik ren binnen een seconden door mijn snelheid naar de kamer. Ik zie Kay en Shane vechten. Bij Shane loopt er een straaltje bloed van zijn gezicht. Plots komt er zoveel woede in mij op. Kay gaat hier voor boeten! Hij weet niet met wie hij te maken heeft! 

Kay haalt nog ene keer uit en Shane valt nu op de grond. In zijn val trekt hij Kay mee. Hij wil hem een klap verkopen, maar die word door Kay tegen gehouden en hij krijgt er ene klap voor terug. Al je nu in Shane's zijn ogen kijkt zie je maar èèn ding. Pijn. Pure pijn die niet zo snel over zal gaan. Ik heb mijzelf niet in de hand en strek mijn handen voor mij uit. Een harde windvlaag komt op de jongens af. Een paar andere bende leden vallen op de grond of houden zich vast aan iets. Kay en Shane vliegen een heel stuk achteruit. Kay valt op Shane , waardoor Shane schreeuwt van de plotselinge pijn.

 Mijn ogen schieten snel van Shane naar Kay. Ik hef mijn hand uit en concentreer mij op Kay. Mijn hand beweeg ik naar boven en Kay gaat de lucht in. Ik houd mijn hand op een bepaalde hoogte en Kay blijft daar ook in de lucht hangen. Hij kijkt verward om zich heen. Uiteindelijk komen zijn ogen bij de mijne aan. Hij schrikt zichtbaar. Iedereen kijkt mij nu bang aan behalve Shane. Hij wilt opstaan, maar het lukt hem niet. Oké Skyler, concentreer je op Shane en houd je andere arm in de lucht. Zo kan Kay nergens heen en kan je Shane omhoog helpen. 

Ik strek nu ook mijn linker hand naar voren en richt die op Shane. Ik hef mijn hand een stukje op en zoals gepland kom Shane omhoog. Caleb die nu naast mij staat zit met open mond te kijken naar wat ik doe. Ik trek mijn linkerhand naar achter waardoor Shane deze kant op komt. Als hij zo dicht als mogelijk is wenk ik Caleb die al door heeft wat die moet doen.

 Als hij Shane vast heeft trek ik mijn hand terug. Caleb doet moeite om recht te staan door het plots zware gewicht die hij nu moet tillen. Kay hangt nog steeds in de lucht. Als ik naar Shane kijk komt de woede voor Kay weer naar boven. 

Hoe durft hij dit Shane aan te doen! Wat heeft hij verkeerd gedaan! Mijn rechterhand doe ik met een snelle beweging naar de rechter kan en laat los. Kay vliegt naar rechts en knalt hard tegen de muur aan komt. Hij kermt het uit van de pijn. 

Hij is nog lang niet van mij af! Hij zal hier voor boete!