The secret girl (Voltooid)

hoofdstuk 54

(POV Skyler)

Ik moet en zal winnen. Kosten wat het kost. Hij zal niet van mij winnen. Hoe moet ik dit winnen? Hoe win ik van een energie drain? Een energie drain die mijn energie wilt en ik wil het zijne. Hij heeft dit al zo vaak gedaan en dit is mijn eerste keer dat ik het probeer. Ik zal het moeten riskeren. Ik zal mij over moeten geven.

Ik ontspan al mijn spieren en laat hem zijn gang gaan. Hij grijnst tegen mijn lippen aan en draait ons om en pint mijn polsen boven mijn hoofd. Shane neemt langzaam al mijn energie af. Hij grinnikt kort en je voelt dat hij sterker word. Nash blijkt het ook te merken. "Skyler!" Schreeuwt hij naar mij. Hij heeft alles toe gekeken. Hij is hier altijd gebleven hoe erg hij dit ook vind om te zien. Ik weet gewoon dat als het krachtveld er niet was hij Shane had aangevallen. Als ik voel dat bijna al mijn energie op is verslapt Shane ook zijn grip.

Nu! Schreeuwt het stemmetje in mijn hoofd. Ik draai ons om in een fractie seconden en pak zijn polsen stevig vast. Ik voel al mijn energie terugstromen en het maakt mij alleen maar sterker. Shane staat verschrikt van angst stil. Als ik bijna al zijn energie heb laat ik los en draai mij om. Nu het krachtveld nog. Ik loop er heen en voel steken door mijn lichaam heen gaan. Ik loopt door en ga met mij hand richting het veld. "Skyler niet doen!" Schreeuwt Nash nog, maar het is al te laat. Mijn hand raakt het veld aan en ik schreeuw het uit van de pijn.

Ik moet door zetten. Als ik mijn ogen open lijkt het net alsof ik het krachtveld in mij opneem. Als het hele krachtveld weg ik ga ik vermoeit op de grond zitten. Mijn hele lichaam doet pijn. Nash rent op mij af en slaat beschermend zijn armen om mij heen. Als ik over zijn schouder kijk zie ik Shane woest op ons af komen. Als hij te dicht bij is grom ik luid naar hem wat hem gelijk stil doet staan. Nash klemt zich ook geschrokken aan mij vast. Shane wilt weer een stap zetten, maar nu grom ik harder.

"Kom niet dichter bij." Waarschuw ik hem. "Maar skylertje toch. Ik kan je toch niet zomaar laten gaan terwijl jij mijn energie hebt? Ik heb toch ook energie nodig?" Vraagt hij schijnheilig. "Ik moest er ook mee leven. Succes." zeg ik zonder enige emotie. Nash is inmiddels naast mij gaan staan. Shane blikt kort op Nash en zie hem grijnzen.

"Je blijft van hem af!" Zeg ik waarschuwend. "Maak je niet druk schatje ik wil alleen jou." Zegt hij sluw en komt snel op mij af. Hij duwt Nash ruw aan de kant en hij komt met een harde klap op de grond. Ik kijk hem met een dodelijke blik aan. "Blijf van mij af!" Sis ik naar hem. Ik hoor een grom van Nash en ik kijk kort zijn richting op. Hij wilt op staan, maar zijn benen houden het niet dus valt hij weer. Ik bal mijn handen tot vuisten en haal uit naar Shane.

Hij strompelt een beetje achteruit van de schrik en de klap. Als hij mij aan kijkt spuwen zijn ogen vuur. Hij stormt op mij af en stormt in mijn buik. Ik klap voorover en voel een knie tegen mijn hoofd. Ik val op de grond en kerm van de pijn. "Je bent dus niet zo sterk als ik dacht. Zelfs niet met mijn krachten." Spot hij. Nu is hij er geweest! Denkt hij dat ik dit voor mijn lol doe!

Ik storm op hem af en schop hard tegen zijn zij aan. Ik strek mijn hand uit en er komt een wind vlaag op hem af. Hij word de lucht in gegooid en komt met een harde klap op de grond. Hij loopt op Nash af om hem wat aan te doen. Hij weet dat als hij hem wat aan doet het mij raakt. Ik hef mijn hand snel naar Nash toe en er verschijnt een schild om hem heen. Shane komt te dicht bij en krijg een schok.

Hij schreeuwt van de pijn en loopt kwaad op mij af. Voor dat hij bij mij is hef ik mijn hand naar de kast en schuif die door mijn kracht snel naar Shane toe. Shane valt op de grond en probeert over eind te komen wat niet helemaal lukt. Ik neem die tijd in beslag en loop richting de muur. Ik heb dit ergens gelezen op het internet, maar heb het nooit uitgeprobeerd. Mijn hand steun ik tegen de muur en denk aan een willekeurige plaats. Er verschijnt een soort portaal om mijn hand heen en ik trek mijn hand terug. Ik hef nu mij hand naar Shane die mij met open mond aankijkt. Ik hef mij hand nu wat omhoog waardoor Shane nu rond zweeft in de lucht. Ik leid hem naar het portaal en laat hem er voor vallen. Hij kijkt mij smekend aan.

"Nog veel reis plezier. We zullen je misschien. Ik hoop dat je er lang blijft." Zeg ik zonder enige emotie en gooi hem er in. De poort sluit als hij er doorheen is gegaan en ik laat mij uitgeput op de grond vallen. Het veld om Nash werd verbroken en hij kwam moeilijk naar mij toe. Met het laatste beetje kracht laat ik hem naar mij toe zweven. Hij trekt mij in een stevige knuffel.

"Ik laat hem nooit meer dicht bij je komen. Hij had al je krachten af kunnen nemen en was jij nu dood. Ik was zo bezorgd." ratelt hij door. "Ik houd van je." Zegt hij er nog snel achterna. "Ik houd ook van jou." Zeg ik stil, want veel harder kan ik niet praten.

Ik houd echt van hem. Ik kan hem vertrouwen.