The secret girl (Voltooid)

hoofdstuk 75

(POV Skyler)

Overal om mij heen word geschoten. Ik zie overal wel iemand neervallen op de grond. Hun leven is afgepakt. Hun worden voor niks neergeschoten. Hun hebben niks gedaan. "Skyler!" Word er naar mij geschreeuwd. Ik draai mij geschrokken om en er komt een kogel op mij af. Ik doe snel beschermend  mijn armen voor mij en er verschijnt een krachtveld. De kogel word van zijn doel afgestoten en ik knik dankbaar naar Troy die mij heeft gewaarschuwd. 

Mijn leger vecht tegen hun tegenstanders. Ik heb een best groot leger. er bleken nog meer specials te zijn, maar die kunnen elkaar niet meer voortzetten. We zijn ongeveer met 5 specials. Nash, Troy, Shane, Jason en ik. De bende van Shane helpt ook mee en nog een andere bende. We zijn ongeveer met 70 man nu. Niet een groot leger, maar ooit waren het er maar 3. We moeten wel tegen allemaal specials. Gelukkig zijn ze niet het zelfde als mij. Ze hebben allemaal maar 1 gave. Het verbaasd me dat hun het op ons hebben gemunt aangezien het onze soort is die van de aardbodem word weg gevaagd. Je zou juist zeggen dat ze aan onze kant hadden moeten staan. Waarom willen ze zo graag dat wij verdwijnen? Wij zijn ook maar gewoon mensen. 

Mijn gedachtes worden onderbroken door een vuist die tegen mijn gezicht aan word geramd. Ik ga mee in de klap en val op de grond. Ik sta zo snel mogelijk op en kijk hem woest aan. Hij grijnst wat terug niet wetend dat ik 'de special' ben. "Ken je mij niet?" Vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. "Waarom zou ik je moeten kennen. Je bent een vijand en moet dus dood." Zegt hij koel. "Dat betekend dat je niks over mij weet en dus ook niet weet dat het niet slim is geweest dat je mij hebt geslagen?" Vraag ik hem. Hij begrijpt het niet zo te zien. Ik ben ook blijkbaar de enige special die verschillende oogkleuren kan hebben. Er werd eerst gezegd dat iedere special dat had, maar dat bleek een bepaalde groep te zijn die hier niet meer op de aarde woont behalve ik dan.

Ik sluit heel even mijn ogen en open ze dan weer met vuur rode ogen. De ogen van de jongen worden groot en hij trekt witjes bij. "Jij had vast moeten zitten. Ik kan en mag je niet doden." Stottert hij en wilt weg rennen. "Dat dacht ik is even niet." Zeg ik en ren snel achter hem aan. Ik pak zijn hoofd vast en draai hem in èèn ruk om. Je hoort ene harde krak en hij valt levenloos op de grond. 

Ik word wakker en ga gelijk rechtop zitten. Wat was dat! Wat deed ik! Waarom was het plots zo scherp? Dat heb ik normaal nooit. Naast mij voel ik iets bewegen. Ik kijk over mijn schouder heen en zie dat Nash zich goed legt. "Goedemorgen." Zegt hij met een hese ochtend stem die verdomd sexy is. "Heb jij ook zo'n raar voor gevoel?" Vraagt Nash mij plots. "Ja ik snap wat je bedoeld." Zeg ik zacht. Nog steeds geschokt door wat ik net heb gezien. "Sky gaat het wel? " Vraagt Nash bezorgd. Ik knik licht als antwoord en loop naar de woonkamer toe. Onderweg pak ik snel nog even wat drinken en plof neer op de bank. Na een paar minuten komt Nash ook de kamer uit. Hij heeft zich al helemaal klaar gemaakt. "Waarvoor ben jij zo gekleed?" Vraag ik hem. "Voor onze date." zegt hij met een grote grijns. "Maar eerst pizza." zegt die vrolijk en pakt de telefoon. Ja het is best raar. Als we geen zin hebben in normaal ontbijt bellen we altijd voor een pizza. Het is middag dus het kan gewoon. 

Na een tijdje gaat de bel en doe ik de deur open. Ik draai me weer om en loop de woonkamer in. Achter mij gaat de deur dicht en hoor ik voetstappen mij achterna gaan. Jullie zullen nu wel denken. WTF, maar ik weet al wie het is. Jason brengt ALTIJD onze pizza en neemt een extra mee voor hem zelf. Hij heeft dan namelijk altijd een pauze en wilt die dan brengen en eet hij hier bij ons. We zijn best close geworden. Eerst konden Nash en ik hem niet uitstaan, maar hij valt mee. Hij is ook een special. Hij kan elementen besturen en daar helpt hij mij mee. Ik heb water en wind nu goed onder controle. Mijn wolf heb ik dankzij Nash ook onder controle en de rest ook wel dus dat komt wel goed.