The secret girl (Voltooid)

hoofdstuk 53

(POV Skyler)

Wat doet hij hier? Wie heeft hem binnen gelaten? Waarom kermt hij van pijn? waarom gromde Nash? Al die vragen spoken rond in mijn hoofd. "Wat gebeurt hier!" Roep ik woest. Alle woede van net lijkt met een klap terug te komen. Waarom sloten ze mij op? Niemand lijkt antwoord te willen geven dus sla ik woest met mijn hand tegen de muur aan waardoor alle neergeslagen hoofden weer naar mij kijken.

"Zijn jullie doof of zo? Ik vroeg wat hier gebeurt!" Zeg ik woest. Ik weet niet waar plots al die woede vandaan kwam. Na die grom van mij was ik plots zo woest. "Skyler gromde jij nou net?" Vraagt Nash uiteindelijk.

"Verander niet van onderwerp." Sis ik naar hem. Ik loop op Shane af die mij beschaamd aan kijkt. "Skyler het spijt me." Zegt hij uiteindelijk. "Het was niet gelogen dat ik van je hou." Gaat hij verder. Ik kijk hem diep in zijn ogen aan. Spreekt hij de waarheid? Skyler hoofd erbij! Je moet nu niet met jongens bezig zijn! Je moet nu voor jezelf zorgen. Ze laten je toch altijd weer achter. Zeg ik tegen mijzelf.

"Skyler." Zegt Nash waarschuwend. Shane gaat voorzichtig recht staan en kijkt naar mijn lippen. Hij kijkt met zijn grijze ogen mij hongerig aan. Die ogen die volgens mijn gevoel mij altijd vol liefde aankeek staat nu alleen maar hongerig. Alsof hij mij letterlijk zou opeten. Hij spreekt niet de waarheid! Zegt een stem in mijn hoofd.

Hij draait mij om zodat ik tegen de muur staat. Nash gromt en wilt onze kant op komen. Shane heft zijn hand op en er komt een soort van kracht veld om ons heen. Hij laat mij los en kijkt Nash uitdagend aan. Ik loop naar het veld toe, maar Shane houd mij tegen. "Skyler ik zal niet te dicht bij komen als ik jou was." Waarschuwt hij mij. Ik ben eigenwijs en loop dus gewoon door. Ik voel een pijnlijke schok door mijn lichaam en val naar achteren. Ik kom met een klap op de grond. Ik hoor zacht gegrinnik achter mij. "Klaar met uitproberen?" Vraagt hij spottend. ik sent hem een dodelijke blik. "Je weet dat ik er niet tegen kan als ik word opgesloten." Zeg ik geïrriteerd. Ik word aan pijn pols omhoog getrokken en tegen de muur aan gezet.

"Ik heb zo'n honger." Grijnst hij naar mij. Ik went afkeurend mijn blik af. "Kijk me aan." Sist Shane naar mij. Ik blijf eigenwijs de andere kant opkijken. "Nog steeds zo eigenwijs hè?" Vraagt hij grijnzend. "Ik zal het je wel afleren." Hij pakt mijn kaak stevig vast en draait mijn hoofd richting de zijne. "Laat haar los!" Hoor ik Nash kwaad roepen. Shane komt dichter bij met zijn hoofd.

Okey ik kan nu uitproberen of dit mij ook gaat lukken. Ik weet wel dat als ik mee ging met de kus dat hij minder kon afpakken. Ik weet dat hij dit gaat doen om mij energie af te pakken, maar zo snel laat ik dat niet gebeuren.

Hij zet zijn lippen hongerig op de mijne. Na een paar seconden ga ik mee in de kus en hij vraagt om toestemming die ik hem geef. Als ik hiervoor mijn energie niet zou kunnen houden zal ik hem allang geslagen hebben. De enige manier om hem mijn energie niet te geven is om precies het zelfde te doen als hem. Alleen ik kan zijn energie niet afnemen of wel? Ik kan het proberen.

Shane tikt op mijn been als teken dat ik moet springen. Ik spring en sla mijn benen om zijn middel heen. Ik klem mij helemaal aan hem vast en probeer de leiding te nemen. Mijn handen laat ik door zijn warrige haren gaan. Ik merk dat Shane alles wilt geven om mijn energie af te kunnen nemen, maar die zal hij nooit krijgen. Met èèn hand ga ik onder zijn shirt en streel zacht zijn borstkas. Hij zal het toch langzamerhand toch wel op moeten geven? Ik kus hem nog vuriger en trek na een tijdje terug. Zonder hem aan te kijken ga ik met mijn hoofd in zijn nek. Ik geef hem zachte kusjes en bijt af en toe in een stukje vel. Ik hoor hem zwaar ademen en als ik kippenvel zie verschijnen komt er een grijns op mijn gezicht. Hebbes!

Ik begin zacht te zuigen op het plekje en hoor Shane licht kreunen in mijn oor. Een bredere grijns vormt zich op mijn lippen. Shane drukt mij harder tegen de muur en haalt zijn handen onder mijn benen weg. Hij pakt het randje van mijn shirt vast en kijkt mij uitdagend aan. Hij wilt dat ik opgeef, omdat hij weet dat ik hier bang voor ben. Hij weet dat ik dit niet wil, maar ik kan nu niet opgeven. Ik moet van hem winnen.

Ik kijk uitdagend terug en trek zijn shirt ook over zijn hoofd. Eerst kijkt hij verbaasd, maar dan komt er een grote grijns op zijn gezicht. Ik druk mijn lippen weer op de zijne en vraag om toestemming die ik gelijk krijg. Hij gaat met zijn handen over mijn bovenlichaam. Als hij naar boven wilt houd ik hem tegen door zijn handen te pakken. Ik weet dat ik wil winnen, maar zover laat ik het niet gaan. Ik heb wel mijn grenzen. Hij grijnst tegen mijn lippen aan door mijn actie. Ik laat zijn handen weer los en ga over zijn borst geen. Hij laat een zacht kreuntje horen wat mij doet grijnzen. Nog even en hij geeft op. Ik voel hem al iets verslappen in de kus. Ik kus vurig door en pak zijn polsen. Ik span al mijn spieren en voel mij energieker. Yes ik kan het. Ik kan zijn energie af nemen!

Hij drukt mij plots heel hard tegen de muur wat mij doet schrikken. Ik slaak een pijnlijke kreun door de klap en trek mij terug. Waar was dat voor nodig? Ik kijk hem verbaasd aan, maar hij kijkt mij verast aan. Ik plant mijn lippen weer op de zijne en houd zijn polsen strakker vast. Hij verslapt wat en ik grijns. Als hij door heeft wat ik aan het doen ben wilt hij zich los trekken. Hij weet dat hij niet meer kan winnen. Ik ga weer op de grond staan en draai ons om en duw hem tegen de muur. Hij stribbelt tegen, maar ik houd hem nog net tegen. Hij kust mij plots vurig terug en vol lust. Ik raak mijn energie een beetje kwijt wat Shane doet grinniken.

Nee dit mag niet! Ik had hem bijna! Hij was bijna uitgeschakeld! Nu gaat hij mij uitschakelen. Ik moet dit stoppen! Ik moet dit winnen!