Forsake

maar een tas

Maar een tas

Buiten is het nog donker als ik wakker word. Ik kijk naar mijn tas die ik een tijdje geleden heb ingepakt. Nu gaat het echt gebeuren, we gaan naar het eiland. Waar ik niemand ken, behalve Zayn ik hoop niet dat hij de hele tijd bij me rond blijft hangen. We mochten niet meer dan 1 tas meenemen, dus het was even goed nadenken welke spullen ik mee zou nemen. Mijn vader loopt mijn kamer binnen 'ben je er klaar voor?' Ik wil nee zeggen, maar dat zou niet het antwoord zijn dat hij verwacht dus ik zeg ja, pak mijn tas en loop naar buiten. We gaan op de fiets omdat een auto teveel lawaai zou kunnen maken. De hele weg blijven we doodstil en ik kijk goed om me heen, want dit zou misschien wel de laatste keer kunnen zijn dat ik dit ooit zie. In de haven is geprobeerd het schip zo onopvallend mogelijk te maken, maar het feit dat er allemaal ouders met hun kinderen omheen staan maakt het toch wat merkwaardig. Zayne is er nog niet, gelukkig. De man die de vergadering opende is er nu ook, na een tijdje gewacht te hebben zegt hij ons langzaamaan afscheid te nemen en het schip in te gaan. Dan komt Zayne aanfietsen, zijn ouders zijn er niet bij. Hij zet zijn fiets neer en loopt naar me toe 'Hé Willow, spannende dag hé.' 'Ja, ik hoop dat het eiland ook echt veilig is en dat het de moeite waard is om er heen te gaan.' We moeten nu echt gaan dus ik neem snel afscheid van mijn vader en ga dan als laatste naar binnen. Net als ik het ruim binnen wil gaan zie ik mensen lopen. Ik ben erg nieuwsgierig dus ik loop stil achter ze aan. Als ik iets dichterbij ben gekomen zie ik wie het zijn : Archer en zijn vrienden, er zijn nog een paar anderen bij die ik niet ken. Ik zie ze richting het ruim rennen, daar komen ze nooit in die zit op slot. Maar ik weet waar de sleutel ligt. Ik glip snel naar binnen en kijk of ik niemand zie. De kust is veilig dus ik pak snel de sleutel en maak dat ik wegkom. Opeens bedenk ik me dat ze natuurlijk ook eten en drinken nodig hebben, ik wil me omdraaien als ik opeens Zayn zie lopen. O, nee ik hoop dat hij me niet gezien heeft, dat eten komt later wel. Na een tijdje rondlopen zie ik Archer achter een paar kisten zitten. Ik kom voorzichtig dichter bij en laat dan de sleutel en een briefje vallen. Zo snel mogelijk ga ik weer naar de andere toe waar Zayn naar me toe komt lopen. 'hey Willow, waar was je nou?' 'O, gewoon ik wou even op het schip rondlopen. Het schip begint te bewegen en ik val tegen Zayn aan. Hij vangt me op en zet me weer recht, 'Gaat het?'. 'Ja het gaat prima', zeg ik en ik ga snel bij de rest zitten.