de ontmoeting

38 12 4
                                    

S 'avonds sloop ik stil mijn tent uit. Ik keek nog even in de andere tenten om te kijken of iedereen sliep. Toen ging ik naar de plaats waar Archer het briefje had neergelegd en ging tegen een boom zitten wachten. Plots hoorde ik een geluid uit de struiken achter me. Ik pakte een stok en draaide me om. Gelukkig was het Archer maar. 'Hey' zei hij. 'Hey' zei ik. 'Kom mee, we gaan wat dieper het bos in dan hebben we minder kans dat ze ons vinden', zegt Archer en hij trekt me mee. 'Maar ik ken het hier helemaal niet straks verdwalen we nog'. 'Maak je geen zorgen ik loop hier al een tijdje rond en ik weet precies hoe we moeten lopen'. Na een tijdje zijn we al diep in het bos en we komen bij een waterval in een groot meer. 'Wow' dit is echt super gaaf'. 'Er is hier nog veel meer maar daarvoor heb ik je niet opgehaald.' Ik draai me weer naar Archer toe en kijk hem aan, ik ben eigenlijk best benieuwd waarvoor hij me heeft gehaald. 'Ten eerste wil ik je bedanken voor je hulp, zonder jou waren we hier nooit gekomen. Ook al weet ik niet waarom je ons hebt geholpen.' Ik glimlach 'Graag gedaan hoor, maar ik weet eigenlijk ook niet precies waarom ik je geholpen heb.' 'Oké ten tweede wil ik met je praten over een voorstel...' Vragend kijk ik hem aan 'Een voorstel? Wat voor voorstel dan?' 'Ik dacht dat we misschien vrede kunnen sluiten tussen de rijke en de arme. Dat we morgen naar jullie komen en dan aankondigen dat wij er ook zijn, we kunnen elkaar helpen'. 'Nou ik weet het niet hoor. De rijke zijn nogal trots en ik denk niet dat ze het eiland willen delen'. 'Ja maar Willow, denk eens aan de mogelijkheden, samen kunnen we veel meer jullie weten niets van dit eiland en ik betwijfel of jullie het hier lang vol kunnen houden.' Ik zucht 'Archer luister nou, het is niet veilig er kan misschien wel een oorlog uitbreken als ze weten dat jullie hier zijn.' Ik zie dat Archer een beetje geïrriteerd begint te worden. 'Volgens mij ben jij net zoals hen, je bent te trots om je te laten helpen door anderen.' 'Wat?! Dat is helemaal niet waar ik probeer jullie alleen te helpen, als je dit doet gaan er echt problemen komen.' Archer kijkt me boos aan 'Ik snap niet waarom ik je hier heb gehaald denk maar niet dat jij me op andere ideeën kan brengen.' Hij draait zich om en verdwijnt in de struiken. 'Wacht Archer!'. Ik ren hem achterna maar Archer is al verdwenen. 'Fijn nu zijn we ook nog met ruzie uit elkaar gegaan ook. Opeens besef ik dat ik midden in het oerwoud ben. Rustig blijven Willow, je komt heus wel terug je moet eerst rechtdoor en dan rechtsaf, of was het linksaf? Wanhopig begin ik aan mijn zoektocht naar het kamp maar het lijkt alsof ik alleen nog maar verder het oerwoud in loop. Na nog ongeveer een uur gelopen te hebben, besef ik me dat ik verdwaald ben. Ik ga met mijn rug tegen een boom zitten en probeer rustig na te denken. Er zal vast wel iemand komen zoeken. Ik heb geen idee hoe groot dit eiland is maar ik besef me wel dat ik hier misschien wel een paar dagen kan zitten. 'Archer!' Ik begin te roepen en er vliegen een paar vogels uit de boom omhoog. 'Archer!' Na een tijdje besef ik dat Archer te ver weg is om me te kunnen horen en dat ik helemaal alleen in het midden van een onbekend oerwoud ben....


ForsakeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu