ik draai me om en roep willow boos achterna dat ik niet snap waarvoor ik haar hier heb gehaald en dat me niet op andere iedeen kan brengen. Als ik de bosjes door ben hoor ik willow mijn naam nog roepen maar het kan me allemaal geen barst meer schelen. Ik wil alleen maar wat het beste is, dat de rijke en arme in vrede samen kunnen leven. Ik bedoel hun hebben geen eens wapens en ik twijfel of het grootste deel van de groep überhaupt een eitje kan maken. Al hoewel heeft ze wel een punt. Als ze ons met hun spullen zien kan ik vrede wel uit mijn hoofd zetten. En ik wil geen ruzie met haar. Ik wil vrienden met haar zijn en als het even mee zit misschien wel iets meer als dat. ik draai me snel om en ren terug naar de plek waar ik haar voor het laatst heb gezien maar ze is al verdwenen. O nee hé, ze wist de weg niet door deze jungle. Nou zou ze wel een hekel aan me hebben. Snel begin ik te zoeken en voor dat ik er erg in heb begint het alweer licht te worden, ik moest maar eens teruggaan naar het kamp voordat ik ook verdwaald raak. Ik probeer de weg terug te vinden maar alle bomen lijken nogal op elkaar. Ik besluit rechts te gaan want daar komt het geluid van de oceaan vandaan en eenmaal bij de oceaan zou ik de weg best terug kunnen vinden. Denk ik. Hoop ik. Na een klein uurtje lopen kom ik op een plek terecht die me bekend voorkomt. Het is het tentenkamp van de rijke. Snel kijk ik of ik willow kan zien maar ze is nergens te verkennen, en waarvoor zitten de andere zo paniekerig te schreeuwen tegen elkaar? Na een tijdje roept een jongen om stilte. Ik weet niet wie het is maar hij komt we wel bekend voor. De jongen roept dat ze willow moeten gaan zoeken en daar stemt meer en deel van de groep mee in. Ze besluiten dat driekwart van de groep gaat zoeken en dat de rest om het kamp let. Gelukkig gaan ze naar willow zoeken want als haar daar iets over komt zou ik dat niet over mijn hart kunnen krijgen. De zoekgroep begint te lopen en loopt naar het zuiden toe. Maar dat is niet goed. Daar is mijn kamp! Ik begin te rennen via de binnendoor weg om te zorgen dat ik er eerder als hun ben. Als ik eenmaal kapot en bezweet bij het kamp aankom kijkt iedereen me bezorgt aan. Ik zeg jesper mijn boog en pijlen te pakken en vertel de rest om rustig te worden en hun wapens te pakken, alisa krijgt een speciale opdracht. Ik stuur haar samen met penelope weg bij de open plek en zeg dat ze penelope stil moet houden. Ze vraagt me niet waarom en loopt rechtstreek naar penelope en tilt haar op. De rest heeft onder tussen zijn wapens gepakt en begint te vragen wat er aan de hand is, dat rustig worden is volgens mij dus nog niet helemaal gelukt. Als iedereen er is zeg ik dat de rijke aan het zoeken naar een van hun omdat ze is verdwaald. Ook zeg ik dat het willow is die is verdwaald omdat ik haar heb opgezocht. Even is het een grote chaos en zijn er een aantal boos op mij. Het lukt me om iedereen te kamleren en ik leg uit dat ik willow heb opgehaald omdat zij degene is die ons heeft geholpen en ik hoopte of ze ons weer kon helpen met een aantal spullen en wat te eten. Na dat ik dit heb gezegd worden ze al minder boos maar ze hebben geen tijd om sorry te zeggen omdat er geritsel klinkt in de bosjes achter ons. Ik zeg dat ze hun bogen moeten spannen en hun speren in de aanslag moeten houden. De jongen dienet om aandag riep komt met zijn handen omhoog naar voren en zegt dat hij geen ruzie wilt. Eenmaal dit gezegd komt de rest uit de bosjes. Uit het niet begint een klein meisje van een jaar of acht te roepen 'dat zijn onze bekers' en dan roept een ander ' en dat zijn onze borden'. Maar ik geef er helemaal geen aandacht aan. Ik probeer me te herinneren waar ik die jongen van ken. Van de boot. Het is de jongen van de boot. Dat is het. Het is ...........
jgyOCAuu~݃
JE LEEST
Forsake
AdventureDe Wereld is in oorlog, een grote oorlog. Overal lopen gewapende soldaten en het is nergens meer veilig. behalve op een erg moeilijk bereikbaar eiland. Toch is het de rijke mensen gelukt om een boot naar het eiland te sturen, maar dit vinden de arme...