(Friends) Forever

Hoofdstuk 9

POV Koen

Ik werd wakker door een zonnestraal die door een of ander raam binnenglipte. Ik opende mijn ogen en probeerde mij te situeren. Waar ben ik nu weer? vragen mijn hersenen zich af. Ik schrik me dood wanneer ik zie dat Tineke slapend in mijn armen ligt. Het lijkt of ze het gemerkt heeft want ze beweegt lichtjes. Ik ben gewoon bij Tineke in slaap gevallen ofwa? OMG, over een halfuur moeten we op 'den bureau' zijn! Ik besloot Tineke beet te nemen en sloop van onder haar heen. Ik nam een emmer(tje) en vulde het met een beetje water. 'Ik hoop dat haar zetel waterdicht is', denk ik lachend in mijzelf. Voorzichtig stap ik naar haar toe en PLETS, daar ging het water. Tineke schrok wakker en keek mij vuil aan. "WTF, Koen! Die krijgt ge terug!" riep ze mij toe. Ik lachte en ging weer bij haar zitten. "Ocharme dutske!" zei ik lachend. Ze keek me nog steeds boos aan en ik kwam dan ook maar af met een verklaring. "Jah, sorry schat! Maar het was voor de goede zaak eh! Over ondertussen 25 minuten moeten we bij de chef staan!" zeg ik haar ondertussen al iets rustiger. "Wa? Koen, meent gij da? Ik knik hevig haar richting uit. "Waarom maakt gij mij dan nu maar wakker?" riep ze weer naar mij. Vrouwen weten ook echt nooit wat ze willen! Daarnet was ze nog keikwaad op mij omdat ik haar had wakker had gemaakt en nu... nu is ze kwaad omdat ik haar niet vroeger heb wakkergemaakt! Onbegrijpelijk! Ze sprong uit de zetel en liep naar boven, de douche... Tien minuten later was het aan mij maar ik kwam er al snel weer uit. We sprongen in de auto en reden de straat uit. "Godver! De vuilkar!" riep ik gefrustreerd uit. Tineke kalmeerde mij en we konden ertussen glippen. We waren juist om 2 na 8 op kantoor en dat kan wel nog door de beugel. Ik zette mij op mijn vaste plek in de refter en Tineke zat zoals steeds naast mij. We waren gezellig aan het babbelen toen Tineke haar gsm afging. Ze bekeek het bericht en ik zag hoe ze verbleekte.

POV Tineke

Ik zat rustig en op mijn gemakje naast Koen tot plots mijn gsm ging. Een berichtje... Ik dacht aan mijn moeder ofzo maar toen ik de tekst opende voelde ik de kleuren van mijn gezicht wegtrekken. Het was John...

Hey schattie!
John hier eh! Zeg die Natasha was toch nie zo leuk als ik dacht zeh... gij waart veel 'leuker'. Ik kom terug bij u wonen eh, mail mij uw nieuw adres is door! Dit kunt ge toch nie weigeren eh, ik, de man van uw dromen! Terug helemaal voor u! Love you!! Xxx John.

Ik moest bijna letterlijk braken van die tekst. Ten eerste, hij heeft ee half jaar lang niets meer van hem laten horen. Ten tweede, hij is de man van mijn dromen niet, dat is Koen! En ten derde, hij verwacht gewoon dat ik hem terug in huis neem, wat voor een stomme gast is da? Ik besloot dan maar een berichtje terug te sturen.

John? Wa denkt gij wel? Ik heb al een half jaar lang een relatie met de man van mijn dromen dus mag ik je alsjeblieft vragen om mij, en ons, met rust te laten? Tineke

Voila, die is ook weer op zijn plaats gezet. "Kofie?" Ik schrik wakker uit mijn gedachten. "Koen!" roep ik uit. "Wat is er? Ik vroeg gewoon of je koffie wou!" zegt hij lachend. Ik lachte zachtjes terug en PING, een berichtje.

Wel wel, Schilebeeckx! De man van je dromen, laat me niet lachen! Je bent van MIJ! Alleen van MIJ! Je bent nog niet van mij af! Word maar bang! John

POV Koen

Ik zag dat Tineke wegdraaide en ving haar net op toen ze ging vallen. "Tineke?" riep ik vragend uit. "Het ggaat wwell, KKoen!" zei ze bibberend en in shock. Net op dat moment kwam de chef uit zijn kantoor en hij zei dat Tineke frisse lucht nodig had. Ik 'offerde' mij op en ging met haar naar buiten. Ik zette haar tegen de achtermuur van het gebouw en liet haar leunen tegen mijn schouder. Plotseling drukte ze haar lippen tegen die van mij. "Ik zie je graag!" fluisterde ze zacht in mijn oor. "Ik jou ook hoor! Maar wat was er daarnet?" vroeg ik haar in stilte. In plaats van te antwoorden gaf ze mij haar gsm. "Lees!" beval ze mij. Ik las de berichtjes en sloot haar in mijn armen. "Niet bang zijn, ik ben bij je!" zei ik haar geruststellend. Voetstappen veraadden dat er iemand aankwam en ik liet Tineke vlug los. Het was de chef. Hij vroeg of alles ok was en gaf ons een half dachje vrijaf om te 'bekomen'.

We gingen naar het park om te 'bekomen'. Tineke ging op een bankje zitten en ik zette mij er dan ook maar bij. Ik legde mijn arm over haar schouder en gaf haar een lange, zachte kus. "Laat het gaan, hij meende dat vast niet hoor, schat!" fluisterde ik zacht in haar oor. Ze antwoorde niet maar gaf mij in de plaats een kort kusje. We liepen terug naar onze wagen en reden terug naar huis. Er waren verschillende liedjes op de radio die ik en Tineke luidkeels meezongen. We kwamen bij Tineke haar klein huisje aan en ik ging, zoals gewoonlijk, nog even mee naar binnen. Tineke heeft een gleuf in de deur als brievenbus en als we binnenkwamen viel mijn oog op een zwarte envloppe op de deurmat. Ik vroeg Tineke of ze die al eerder gezien had maar zij vond het ook vreemd. Ze nam hem op en ging ermee naar de tafel. Ze opende hem voorzichtig en nam er iets dat op een foto leek uit. Ik zag hoe ze bijna omviel dus rende ik naar haar. Het was een foto, van mij en Tineke, op het bankje in het stadspark. Er zat nog een briefje bij met een handgeschreven tekst erop.
'Zo, zo... Schilebeeckx! Is dat je nieuwe vlam? Oeh, sexy! Met mij was je toch beter af hoor... Je ziet toch dat dat gastje niet te vertouwen is, schat! Kom terug bij mij! Dan ben je zeker van een gelukkig leven! Xxx John. PS: nu weet ik je wonen, handig! PPS: love you!!!

Toen ook Tineke de bijhorende tekst had gelezen liep ze huilend naar boven. Ik liep haar achterna en klopte op de slaapkamerdeur. "Laat me gerust!" kreeg ik als antwoord. Ik besloot er niet verder op in te gaan en ging terug naar beneden. Ik hoorde haar tot beneden huilen, echt verschrikkelijk. Na een kleine 10 minuten kon ik het niet meer aanhoren en ging ik terug de trap op. Ik klopte terug op de deur en deze keer hoorde ik wel beweging in de kamer. Ze deed de deur open en vloog mij om de nek. "Koen, ik ben zo bang!" zei ze met een bibberende stem. Ik stelde haar gerust en ging samen met haar naar beneden. "Morgen tonen we alles aan de chef!" zei ik stil. "Maar Koen, hij weet nog niet dat we samen zijn, en dat staat verschillende keren in die brieven!" zei ze terug. "Dan zeggen we eerst tegen de chef en de rest dat we een koppel zijn!" zei ik lachend. Ze stemde toe en samen gingen we in de zetel zitten. "Ik zal koken!" zei ik na een lange stilte. Ik ga spaghetti maken, dat eet ze graag! Dan kan ze nog een beetje genieten van de dag. Ze genoot er duidelijk van en nadat ze de laatste hap op had kreeg ik nog een paar complimentjes omdat het zo lekker was. Na het eten gingen we terug in de zetel zitten. Ik zet me rustig neer en Tineke legt zich zacht tegen mij aan. Ze zet de TV aan en ze zapt naar verschillende zenders. Ze stopt bij één. "Fc de Kampioenen... die eindeloze herhalingen!" lachte ik naar haar. Ik heb die aflevering al wel 1000 keer gezien maar toch blijft het steeds geestig om naar te kijken. Ik zie hoe ook zij een beetje glimlacht als er weer eens een grapje komt en dat vrolijkt mij dan ook weer op. Nadat de aflevering gedaan was zette ik de TV uit. Ik zette mij terug in de zetel en na een paar minuten vielen we samen in slaap.

Laat zeker een reactie achter, goed of slecht... zet het in de comments! XStorieesX