T CETVELİ

-37-

Sen şairsin
Bu sevdanın en yakıcı tarafı belki de bu
Sen de benim gibi manaların katilisin
Ellerinde mürekkep kokusu
Biz bir suç işlemedik
Biz sevdik
Sevdiğimizi kağıda dedik
Katlimizi ifşa ettiler
Sen şairsin
Bu sevdanın en güzel tarafı belki de bu
Sen bana bir şiir yazsaydın
İntikamını alacaktın
Sana yazdıklarımın
Ama ben borçlu kaldım sana
Ben kalemlere aşığım
Sense yürüyen bir kalemsin
Ne keşfetmek isterdim
Senin gözlerin yeni bir kıtaydı
Dört bir tarafı surlarla çevrili
Bir deniz parçasıydı
Sen şairsin iyi bilirsin
Mavinin tesirini
Bu sevdanın en huzurlu tarafı  belki de bu
Yıllarca maviyi anlattım
Maviyi sevdim ben
Belki senden ötürü belki de maviden ötürü seni
Sen mavi bir kalem taşıdın cebinde her zaman
Bir yağmur altı ıslanışında
Kirpiklerimden asıldı yazdıkları
Sen şairsin
Bu sevdanın en ümit verici tarafı bu belki de
Taraf değiştirmez umarım
Sen hep gittiğime inandın
Sen hep gittiğine inandın
Senin yüreğine bir sevda değdi zaten
Benimkini yakmadan önce
Şimdi bana yanık izlerini göster
Bakalım hangimizinki daha afilli
Göreceksin
Benim kağıtlarım daha isli
Kalbim pert oldu başka bir deyişle
Seni sevdiğim taraflarından başlayıp
İmha edilmiş kalbim
Sanırım artık dibi tutmuş şiirler yazacağım
Sen şairsin
Bu sevdanın en sürükleyici tarafı belki de bu
Ben bir hikayeyi hayatıma giydirmek istedim
Bu kurgu dar geldi içine sığamadım
Belki de öyle büyüktü ki içine düştüm kayboldum
Sen şairsin
Bu sevdanın en rezil tarafı belki de buydu
Biliyorsun
İkimiz de yalancıyız
Ben öyle çok yalan söyledim ki
Bir tane ama öyle çok
Sen sadece mürekkebi fazla damlattın o kadar
Bilmiyorum
Ne zaman can vereceğim
Sen şairsin
Bu sevdanın belki de en ölümcül tarafı bu...