T CETVELİ

-44-

Şair
Bize küsme
Bir ebeveyn misali
Senin iyiliğini düşünüyoruz
Biliyoruz
Birazcık da bencillik var bizde
Ama can emanet
Yakıp da küllerini savuramıyorsun işte
Şair
Ağlama artık
Silersek gözyaşlarını
Ellerimiz yara bere içinde kalır
Serçe parmağımdan başlayarak
Uyuşmuş ellerim
Kalem tutmaktan
Şair bu ruh
Yoruldu bu beden içinde
Yuvarlanıp durmaktan
Şair küsme bize
Bizim de heybemizde kırgınlıklarımız var
Ama küsüyor muyuz hiç kimseye
Biliyorsun çıplak kalır adımız
Üzerine giydirdiğimiz tek sıfat
Sensin biliyorsun işte
Nazı niyazı bırak
Kalem tutmaktan yorulmadık aslında
Kalem yazamayınca hırsını
Bileklerimizden çıkardı işte
Kabak yine başımıza patladı
Şair
Bizi bırakırsan
Yalnız kalırız
Biz olmamıza rağmen
Şahsımı bilirsin
Tekil konuşmayı pek sevmez
Şu durumda bizcil davranıyoruz
Biliyorsun şair
En çok da sen biliyorsun
Yaşanmamış sevdaların
Şahidisin sen
Bu yüzden tarihçimiz oldun işte
Belgeledin iç savaşlarımızı
Kaç gözyaşı şehit düştü avuçlarımıza
Çok ağlamadım
Çok ağlamış gibi yaptık
Bu sahnede sen de rol aldın
Hem de başrol
Bir hikaye yazalım dedik
Kumaşı şiirlerden olan
Bir hikaye giydirelim dedik kalemimize
Olmadı
Şair en çok da sen biliyorsun
Tüm kurgularım
Döküldü duvarlardan
Terledi mi ağladı mı
Nasıl bir imge kondursak bilemedik
Öldü şiirler
Ama sen sağ çıktın
Şimdi enkaz altında kaldın diye
Küsme bize
Saatlerce seni aradık
Nefesini duyduk
Senin solukların limitliyken
Atmosferi yutmadık
Ciğerimiz yanarken
O denli şişmeyi beceremedi
Şair bize küsme olur mu
Vallahi bak
Sen de bizden olacaksın
Bakma yazdığımıza sana
Sitem ettiğimize
Seni bizden ayrı tutmadık
Kibirlenme ama
Üstün bile bulduk
O yüzden seslenişimiz
İtibar etmesek
Küsme der miydik
Yazmak rüyamız değildi
Ama gördük gerçekte
Oldu bitti maşallah
Ruhumuz seni doğurdu
Ama küsersen
Evlat acısı yaşarız bak
Küsersen ölürsün
Ölürsen şiirlerimiz öksüz kalır
Hiç mi vicdan yok sen de
Yapma etme eyleme
Şair
Bize küsme
Ağladığın gün
Bizim yüreğimiz ıslansın
Sen köklerini sıkı sıkı sar ki
Rüzgar koparmasın savurmasın
Bal gibi de biliyorsun
Ayrılırsan bizden kurt kapacak
Ve küsersen kara delik seni yutacak
Kaç şiiri yuttu böyle
En çok da sen biliyorsun
Sana o güzele yazma dedim
Dedim diye küsme
Yazma denilmez ki sana
Sakın ha şımarma
Yaz
Yaz dediysek de
Hırpalama
İlham perilerini
Çünkü onlar da
Yorgun düştü
Yaya gelmekten
Sen sırt çevirince bizden
Kanatlarından vurmuşlar onları
Bu yüzden şair
Küsme bize
Dar zamandayız
Zor zamanda
Yazma dedik de
Yazmana ihtiyacımız var
O güzele giden yolları
Kesiyoruz diye
Küsme bize
Sağa çek sen de
Bu seferlik de
Bizim için bir şeyler yaz...