T CETVELİ

-43-

Gülüşünün etrafında
Canımın pıhtıları
Meğer sen
Ruhumu emen bir vampirmişsin
Gülüşünün civarında
Birkaç kesik
Nefesimden
Meğer sen
Ne de caniymişsin
Tırnak izleri yüreğimin
Gamzelerinde
Volta atıyor
Burun buruna geldi
Gülüşün
Gülüşümle
Gülüşüm
Gülüşüne
Güldü
Ne acayip
Bir travma geçirdim
Yaşadığım ne varsa
O anda sildim
E bir nevi fabrika ayarlarına dönmek gibi
Ana rahminden kaçışıma
Bu dünyadan ilk nefesimi çalışıma
Gittim gibi
Çocukluğuma indik seninle
Gıcırdayan merdivenlerinden ömrümün
Çocukluğum sanki indi yüzüme
Yani öyle günahsız
Öyle masum
Gülüşün
Gülüşüme
Güldü
Eh yani divanelikten
Komik duruma düştüm
O an
Tökezledim
Düştüm
Ve öldüm
Gülüşün
Gülüşümü
İtti çukurlara
Meğer sen
Bana kadeh kadeh
Ölüm içiren bir sakiymişsin
Sakinmişsin
Ben fazla telaşa kapıldım
Vallahi
Adımı sanımı
Elimi ayağımı
Unuttum sandım
Zihnim karıştı
Arap saçından
Bir tutam düştü sadece
Meğer sen
Bulandıracak kadar aklımı
Zehir gibi bir dahiymişsin
Olsundu
Gülüşüm
Gülüşüne
Baktığı an
Gülüşün
Gülüşüme
Güldüğü zaman
Meğer ben
Zulamda
Binbir can varmış gibi
Sonsuzluk tiryakisiyken
Tek ruhumu
Önüne dökmeye dünden razı
Aciz mi aciz
Bir faniymişim...