Heto patungo na kami sa mga classroom namin. AISH, ang sakit parin ng mga paa ko! Heto siya, ang bagal-bagal tumulak ng wheel chair. (Ou, inihatid ng driver yung wheelchair ko)
GRRR, ibabawas ko talaga 'to sa sweldo niya, taga mo yan sa bato Deejay! ^____^
"Babe?" Ayan na naman yung abnormal na si DJ. Anubayan!
"Babe-bilaokan kita, gusto mo?" Pikon kong sagot.
"Joke lang, ito naman.. Ang KJ." Di ako KJ Dj! Di lang talaga ako malandi. xD
"Whatever, just don't call me that way." Oha!
"Eh, ayoko ng best eh. Masyadong common at best din kasi tawagan ng mama mo at mommy ko, ang gulo-gulo kaya nun!" Weee? Dumadahilan pa'tong mokong na'to.
"Oh, sige. Para di ka maguluhan, boss nalang tawagan natin. At pwedi mo lang naman akong tawagin sa ordinaryo kong pangalan eh. Simple lang, Kath. At Ikaw naman, Deej or Dj. Owkeey?" Sabi ko.
"Oooooooooowkeey boss!" Sigaw niya.
"Pambihira, nasa kabilang bukid ba ako DJ? Kailangan talagang sumigaw?" Baliw talaga 'tong taong 'to. :3
"Okay boss, di na sisigaw oh. Tara na kasi parang late na kasi tayo, e tayo nalang kasi yung tanging estudyanteng naglalakad dito sa campus. Naririnig mo ba ako boss?" Bulong niya.
"Baliw ka ba? Sinabi ko bang ibulong mo sa akin? Sabi ko yung tamang boses kapag nakikipag-usap ka. Baliw!"
"Ayses, tara na nga. Ang sumpungin mo talaga bossy kong bestfriend!" Tapos kinurot niya yung pisngi ko.
"DJ, stop it!" Tapos I removed his hands. Anchakit kasi sa pisngi e!
"Owwkeey. HAHAHAHAHA." At natawa pa talaga!
"Funny." Halos umusok na yung ilong ko sa inis.
"Funny ka diyan. HAHAHAHAHAHAH!...Aheem-aheem *clearing throat* Boss?" Ano na naman kaya yung sasabihin nito? xD
"Oh, ano na naman ang trip mo?" Pagsusungit ko.
"Ay, hindi na talaga kita pagtritripan. Promise yan!...E boss, gusto mo kunin ko nalang yung crutches mo sa car para di ka mahirapan sa classroom niyo?" Ako ang di mahirapan? Oh, ikaw?
"Ha? Talaga? Pero boss, ang tanong nandyan paba yung sasakyan niyo sa may gate?" Tanong ko. Eh, pinayagan ko nalang parang ang bigat ko kasi eh.
"Ah-ee. Hehe." Sagot niya sabay kamot ng ulo.
"Sabi ko na nga ba. Wala na eh!" Kaya tara na kasi late na tayo!" Sabi ko sa kanya.
"Pero sigurado ka bang okay ka lang na magka-wheel chair ka lang boung araw?" Bakit Deej, pagod na you? xD
"Oo naman. Anong akala mo sa akin boss? I'm not that type na paarte-arte para naman lambingin. Kadiri!" Hahahah! Nebeyen. Ba't ko nga ba siya pinahihirapan.
"Ayses. Tara na nga, ang sungit mo talaga. Hahaha." Sagot niya then nagsimula siyang maglakad. Actually, pina-una niya pala ako. Ey, gentleman?!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Done! Please leave your comments. Please vote and spread. Thank you po ;*
BINABASA MO ANG
Got To Believe
FanfictionA story about a young man and woman who's not searching but unexpectedly found themselves falling inlove with each other.
