Nasa school ako, di ko alam kung ano yung mga gagawin ko o tama pa ba itong mga ginagawa ko o nagiging OA na ako o basta- di ko talaga alam! Litong lito na ako, grabee. Siguro masyado na siguro atang napa-seryoso yung feelings ko sa bestfriend ko. Nakatulala lamang ako dito sa may bench kasi naalala ko yung nagyari kahapon. Kahapon kasi napaiyak ako. Napaiyak ako nung sabihin ng mga kaibigan ko ang katagang..
"Ah, si Kath? Badoy na, pa hard to get pa. Tsaka, pinagtatabuyan lang ako nun, para nga akong baboy e. Ayoko na sa kanya. Mabuti pa dito, masaya ako." Oo, damay din yan sa dahilan kung bakit nung pumasok si Dj ay di ko siya pinansin.
Ang sakit lang e. Ang sakit isipin na nanggagaling talaga yan sa taong pinagkatiwalaan mo ng masyado, sa taong akala mo masaya kapag kasama ka niya, ang sakit lang e na marinig na sinabi yan mismo ng bestfriend mo. Ou, galing yan kay Dj. Gusto ko sanang magalit sa kanya e. Gusto ko sana siyang hambalusin, sampalin, sugurin, upakan pero di ko talaga kaya e. Ang sakit talaga, napapa-ewan na ako sa nararamdaman ko. Ba't ba kasi ako nasasaktan ng ganito? >____<
Sana di ko nalang siya pinaniwalaan. Sana di nalang ako naniwala na may mga lalake pa palang di kayang manakit ng babae. Pareho-pareho lang naman talaga silang lahat e. Kasi lahat nalang ng mga taong mahal ko, sinasaktan ako. E, teka. Did I just say MAHAL? So I love Dj? I love my bestfriend? No this isn't love! And this should not be. -____-
Kinausap ko si Dj pagkatapos ng morning session. Tinanong ko siya tungkol sa sinabi niya, tapos gulat na gulat siya tapos sabi niya..
"Ha? Ba't ba nila dinadagdagan ang sinabi ko? Ang sinabi ko lang naman ay masaya ako kapag kasama ko yung barkada ko." Di ko na talaga alam kong sinong paniniwalaan ko; mga kaibigan ko ba o siya.
"Ah-ga-nun ba? Di ba mas masaya kang kasama sila, e di wag ka nalang muna sig--urong sum-ama sa ak-in kas-i bak-a." Nauutal kong sabi sa kanya. May sasabihin pa sana ako pero napahinto ako. Tutulo na ata ang mga luha ko. Then, tumalikod ako then doon na talaga ako nag-major breakdown. Di ko na kinaya e. Di ko kinayang marinig mismo sa mga bibig niya na mas masaya siyang kasama yung mga barkada niya. Masakit e. It really hurts a lot for me. It really hurts when I realize that I gave everything I had & did everything that I can do just to make him happy, stable and comfortable hanging out with me and my friends but despite of everything, someone could make him happier than I could.
Tumakbo ako pagkatapos nun. Di ko na kinayang harapin siya ulit. Tumakbo ako ng tumakbo tapos siya? Hinabol niya ako. Parang mga bata lang? -___-
Tumakbo kami ng takbo nang biglang umulan. Oh, parang teleserye ang peg di ba? O baka dinadamayan lang talaga ako ng ulan? T____________T
Ulaaaaaan! Takte ka naman e! Epaaaal! So then, wala na akong magawa e, nagpasilong nalang ako sa isang tricycle and he did too. So yun, he started it again.
"Kath, we need to talk." Ano ba yung ginagawa niya? Di ba niya ako kinakausap?
"Dj, wala na tayong dapat pag-usapan. Wala na. Masaya ka namang kasama sila di ba? E di doon ka sa lugar kung saan ka masaya.." Drama ko di ba? Pero half meant yan promise.
"Kath, please naman. Maa-ayos pa naman natin to'e." Sabi ni Dj na parang nagmamaka-awa.
"Seryoso Dj? Maayos? Sabihin mo kung paano? Paano pigilan ang puso ko na umasang may mga surprises pa na dadating within our friendship? Paano ha? How can I stop myself from wishing that someday you'll treat me like the way you treated me before? Paano Dj, sabihin mo!" Paano nga ba?
"I can leave them Kath?..for you." -Dj.
"No Dj. Baka sabihin na naman nila nam, 'Oy, bakit ba siya nakikialam? E bestfriend lang naman siya e, di naman siya girlfriend' Wag na Dj. Masaya naman ako dahil masaya ka naman di ba? Pipilitin ko nalang kahit alam kong nasa peligro ka." -Kath.
"Kath, I can't just leave you like that. Please?" -Dj.
"And Dj, I can't be with you when you're with them." -Kath.
"Please Kath, I don't want you to be mad at me." -Dj.
"Of course Dj, I am not mad at you. At alam mo? Dj, wag na. Pagod narin kasi ako e. Ang dami ko nang ginawa para mas maging malakas yung friendship natin e, pero parang ayaw talaga ng tadhana e." -Kath.
"Kath, I know you gave too much for me-- and-and-and.. I thank you. I know you won't believe me, but I wanna tell you this. I'm so glad to have you. So glad...And if you're tired with me na, me? I am not at kailanman di ako mapapagod sa'yo. Kath, I won't let go. Kath, I can't lose you. I'm really really really really sorry, please forgive me please?" He said then suddenly tears fell down from his eyes. SHET!
"Dj? Are you crying? Stop it Dj..Okay then..I forgive you." I smiled sarcasticly on him tapos pinunasan ko yung mga luha niya.
"Really? O baka naawa o napipilitan ka na naman?" -Dj.
"No Dj. I promise not to make you cry again. And anytime you need me, I'm here..you can lean on me. Just trust me." Plastic kong sabi kahit deep inside that time, I wanna let go.
"Thanks Kath." He grabbed me and hug me..ng bigla nalamang akong napangiti and then the rain stop and coincidentally I feel good- it seems all of the pains and sorrows I felt was gone rapidly. I don't know why..But I guess- I am officially fallin'deeply inlove w/ my bestfriend. -___-
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#Vote. #Comment!
BINABASA MO ANG
Got To Believe
Fiksi PenggemarA story about a young man and woman who's not searching but unexpectedly found themselves falling inlove with each other.
