Chapter Ten:
"Rosie! Baby ko!" sigaw ni Tita Verna.
Pinigilan ko siyang makalapit kay Tita Alli sapagkat alam ko na baka masaktan lang siya pag lunapit siya sa baliw na iyon. Nagpupumiglas siya sa akin. Tinulungan ako ni Fred na pigilan siya kasabay ng pagsabi ni Fred kay Tita na kumalma lang.
"Looks like nabuking na ako. Nakakalungkot naman. Sayang hindi nasunod ang plano ko," sabi ni Tita Alli, "But, it's okay since sanay naman na akong mag-adjust para sa ibang tao!"
Tiningnan niya ng masama si Tita Verna.
"Parang noong mga panahon na buhay pa ang pinakamamahal ko sa buhay. Mabait naman ako e, 'wag mo akong tingnan ng masama, Verna," umirap si Tita Alli, "Lagi ako noong nag-a-adjust sa schedule niya sa trabaho. We used to have coffee in Starbucks tuwing lunch time. Nakaka-miss! Siya rin ang kasama ko tuwing magshoshopping ako."
Tita Verna stood straight, "Kaya pala, you know what? Ang totoo alam ko naman 'yan lahat kaya wala ng dahilan para sabihin mo sa akin 'yan. He always tell me paano ka makadikit sa kanya. Naiirita na nga siya sayo e. Pero para sa akin it's just a simple gesture of friendship. Tutal college mates naman tayo dati. But, it turns out na hindi pala friendship lang ang pakay mo."
Mukhang lalong nainis si Tita Alli. Nakakakaba ang mga nangyayari. Siguradong kahit saang anggulo mo tingnan nasa kanya pa rin ang huling halakhak. Hawak niya si Rosie.
"Shut up! Hindi ko kailangan ng paliwanag mo, you stupid slut! You are nothing against me now!" binunot ni Tita Alli ang kutsilyo sa likod ng kanyang mahabang palda.
Tinutok niya ito sa leeg ni Rosie. Napasigaw naman si Tita Verna. No, this can't be happening.
"Bitawan mo si Rosie!" sigaw ko.
Nanginginig ako sa takot at pinagpapawisan ng malamig. She seriously isn't going to give in to my request. Nasa kanya na ang alas, nasa kanya na si Rosie. Ang bunga ni Tita Verna at ng asawa niya na patay patay si Tita Alli.
"Well, nandito pala itong si Ashton at ang mataba niyang kaibigan," sabi ni Tita Alli, "I've always wondered simula pa kahapon kung paano niyo nalaman ang lugar na ito. Did I left some clues?"
"Si Christine. Siya ang nagsabi sa amin," wika ni Fred.
Tita Alli burst laughter, a hysterical one. It was so loud we have to cover our ears. Kulob kasi dito sa ilalim kaya naman 'yung mga boses namin ay nag-e-echo. She wouldn't stop laughing, para na siyang naiiyak sa tawa.
"What the freakin f? Si Christine? Duh?! Matagal na siyang patay tapos..." she burst into laughter, "Si-Sinabi HAHAHAHA! niya sa inyo?! Woah! Mayroon akong apat na baliw dito! HAHAHA!"
"Tumigil ka Allison! Itigil mo na ito! I want Rosie back so please give her to me," pakiusap ni Tita Verna.
Umupo si Tita Alli sa rocking chair habang si Rosie ay nakaupo sa lap niya, still walang malay. She smiled at us and looked at us like we were giving her a joke.
"Sa tingin mo pagpinakiusapan mo ko ng ganyan makukuha mo ang anak mo? Bitch please, hindi ako ganoon kadali. Ito ba ang pinakaiingatan mo? I mean ninyo ni Henry?" sabi ni Tita Alli.
"Shut up! Pabayaan mo na kami! Kalimutan mo na siya! Mag-move on kana pwede ba? Asikasuhin mo 'yang buhay mo kesa sa pakielamanan mo 'yung amin ng anak ko," wika ni Tita Verna.
Tiningnan ko si Fred at tumingin din siya sa akin. Alam kong parehas na kami ng iniisip. It's either Rosie will die or Rosie will die. Kahit na anong sabihin namin hindi na namin siya makukubinsing ibigay sa amin si Rosie. Mahal na mahal niya 'yung Henry na asawa ni Tita Alli, ano pa bang ibang magandang paghihiganti maliban sa pagpatay ng kanilang anak?
BINABASA MO ANG
Someone Save Rosie (COMPLETED)
Horror"Because sometimes imaginary friends needs you for their unfinished business." Hindi makapaniwala si Ashton ng mabasa niya ang isang talata mula sa isang diary na inuwi ng kanyang asong, si Max. Palala ng palala ang mga nakasulat dito hanggang sa na...
