Bölüm 3

56 21 1
                                    

Emin ismi de mi vardı? Profil fotoğrafında 138 beğenisi vardı. Beğenilerin çoğunu kızlar yapmışlardı.Tabi buldular yakışıklıyı.. İstek attım anında onay gelmişti. Anlaşılan facedeydi. Beni bu sırada heyecen basmıştı.Telefonumun flashının yandığını gördüm."özenti gençlik"arıyordu."ben seni sonra ararım Asya"deyip kapattım. Tekrar tableti elime aldım. Aktif olduğumu gören mesaj atıyordu. Sadece birisi gözüme çarpmıştı. Onu görünce, çığlık attım. Annem odamın önünden geçerke,  sesimi duyunca geldi."Ne oldu kızım?"dedi telaşlı sesle. Bende "Bir şey yok"dedim. Sen misin onu diyen!! Anında terliklerini attı bana gülerek. Yatağıma gelmişti. İsabetlemesi süperdi, bu sefer atamadı. Normalde annem, topuklu ile gezerdi ama bugün ayakta çok kaldığı için, ayağı ağrıdığından terlik giymişti.Şansız olan ben kaç gündür şanslıydım. Annem odadan çıkınca mesaja baktım. Gelen mesaj Berktendi.

-Merhaba

-Merhaba

-Seninle tanışıyor muyuz? istek atınca merak ettim de.  

Tanımadığını bile kabul etme mantığı var herkesde.Ben öyle değilim ama..

-Aynı okuldayız seninle. Koridorda çarptığın şahıs..O kadar acelen vardı ki suratıma bile bakmadın 😀

- Özür dilerim.bir şeyin yoktur umarım.

- Biraz başım ağrımıştı ama önemli değil. Neden acele ettin ki özel değilse!

Anlattığına göre kardeşi Bensu'nun sevgilisi bizim okuldaymış. Kim olduğunu söylemiyormuş. Duyduğuna göre tenefüste sevgilisi ile oturuyormuş. Meraktan acele etmiş. Çıkışta konuştuğu ve sarıldığı kardeşiymiş.. 😀 Uzun ve güzel konuşmuştuk. Söylediğine göre sevgilisi yokmuş. Çooook mutlu olmuştumm... Sonra farkettim ki üstümü değiştirmemiştim. Kırmızı dolabıma gidip, açık renk bir tulum giymiştim. Kurallarımdan birisi de; mutluysam açık renk,üzgünsem koyu renk giyerdim. Aşağıya inince ablam "Hayırdır? Açık renk giymişsin?" dedi.bende "Boşver" dedim geçiştirmeye çalışarak. Ama beceremedim. Beni koltuğa yatırıp gıdıklamaya başladı. Bende anlattım olan biteni. O da mutlu oldu. Yemeğimi yiyip odama çıktım. Kafamı yastığa gömüp uyudum. Her sabah annemin kaldırmasıyla kalkan ben, bugün kendim kalkmıştım. Kahvaltı hazırladım. Okul formamı giydim. Servisin kornası ile aşağıya indim. Her zaman servise geç kalırdım. Okula gelince harika bir manzara ile karşılaştım. Orada Berk beni bekliyordu hem de çantasıyla. Demek oluyor ki gelir gelmez beni beklemeye başlamıştı ve yanıma geliyordu. Fotoğraflarıma bakmış olmalıydı ki; beni tanımıştı. 

Vazgeçilmeyen EsmeRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin