Titanic (DOB & LT)

Hoofdstuk 2: Skye

De volgende ochtend wordt ik met een kreun wakker als ik in mijn gezicht geslagen wordt. Ik trek zuchtend mijn kussen over mijn hoofd. 'Waarom sla je me toch altijd?' 'Omdat ik dat leuk vind' lacht Charlie. 'Kom we gaan weer zwemmen' stelt ze voor. 'Eerst eten' mompel ik slaperig. 'Vreetzak' ze rolt met haar ogen.

Nadat we in het restaurantje een vroeg ontbijtje hebben gegeten, gaan we naar het zwembad en we trekken onze kleren uit die we over onze bikini heen aan hadden. Ik voel ergens vandaan ogen in mijn rug branden maar negeer het gevoel. 'Zoek een plekje' zegt Charlie tegen mij terwijl ze rond kijkt. Ik kijk ook rond en zie dat haast alles vol is, behalve twee stoelen. 'Kijk nou eens waar de enige twee overige plekken zijn' zeg ik, terwijl ik die richting op wijs. 'Oh my god, laten we later pas gaan zwemmen' zegt Charlie als ze ziet wie er in de stoelen ernaast liggen.
Ik schud lachend mijn hoofd en trek haar mee naar de stoelen. De jongen met het donkere bruine haar, die de hele tijd naar Charlie staart, ligt aan de kant van de twee lege stoelen, dus ik duw Charlie op de stoel die het dichtst bij hem staat. Ze zucht en kijkt me aan met puppyogen. Ik zet sassy mijn handen in mijn zij en kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. In mijn ooghoek zie ik een immitatie van mij en ik kijk snel die richting op. De vriend van Charlie's toekomstige man, probeert me na te doen. Ik grinnik en hij bloost een beetje als hij doorheeft dat ik naar hem kijk. Meteen stopt hij met immiteren.

Als we allebei op de stoelen zitten en onze spullen hebben uitgestald, praten we wat. 'Je moet gewoon op hem afstappen' geef ik Charlie advies. 'En jij op die andere, ik zie wel dat je hem cute vindt' 'stfu, hij is toch ook wel een beetje knap stiekem, maar jij vindt die donkerharige knap dus uhm... stap op hem af' 'nee, stap zelf op die jongens af' 'nee, jij' 'nee, jij' 'nee, beter doe jij dat' zucht ik. 'Nee, doe jij maar gewoon' zegt ze. We waren vergeten dat we het hadden over de jongens naast ons, dus ze hebben ons gehoord en kijken ons lachend aan. Ik kijk Charlie's kant op en zie dat ze bloost. 'Grijp je kans' zeg ik. Ze schudt haar hoofd. Ik zucht en besluit om maar op te staan. 'Oh my god, Skye, nee' zegt ze en ze probeert me tegen te houden, maar ik heb de donkerharige jongen al bereikt. Hij kijkt me vragend aan. 'Ik heb een voorstel' zeg ik hardop. Hij heeft nog steeds die vragende blik in zijn ogen. Ik buig me voorover naar zijn oor. 'We wisselen van plek, oke? Ga met haar praten want ze vindt je hot en durft niet op je af te stappen' fluister ik. Hij grinnikt en knikt. Hij staat op en loopt naar mijn plek, waarna ik op zijn plek ga zitten. 'Hey, ik ben Louis, Louis Tomlinson' stelt de knappe vriend met het lichtbruine haar zich voor. Ik glimlach naar hem. 'Skye Hall' 'Mooie naam, maar Skye Tomlinson-Hall klinkt beter' zegt hij. Mijn ogen vergoten en ik begin enorm te blozen. 'Dus, Louis, vertel eens wat over jezelf. Aangezien die tortelduifjes waarschijnlijk nog heel lang gaan praten' zeg ik. 'Uhm tja... ik ben 24 en uhm... ik kom uit Doncaster en ik heb in New York performance arts gestudeerd waar ik dus ook Dylan heb ontmoet' hij wijst naar de donkerbruinharige jongen die met Charlie aan het praten is. 'Cool' 'en jij?' 'Ik uhm ben 23 en Charlie en ik komen uit Londen' ik wijs naar Charlie die zenuwachtig met haar lange bruine krullen speelt. 'Ik heb geneeskunde gestudeerd' zeg ik. 'En hoe ken je Charlie?' 'We kennen elkaar nog van de basisschool, we zijn al heel lang beste vriendinnen' leg ik uit. 'Cute' glimlacht hij. 'En hoe ziet de jonge Skye eruit?' Vraagt hij geïnteresseerd. Ik grinnik. 'Ik pak mijn telefoon wel even voor foto's van vroeger' ik loop naar Charlie en Dylan toe. 'Hey tortelduifjes, hoe gaat het hier. Hoi Dylan, ik ben Skye' zeg je enthousiast. Charlie kijkt me een beetje boos aan omdat ik "tortelduifjes" zei, maar ik negeer het. 'Het gaat hier prima, bij jullie?' antwoordt Dylan. 'Ook prima, ik ga nu foto's laten zien, dus veel plezier samen!' Met mijn telefoon in mijn handen loop ik weer terug naar Louis. 'Hey' zegt hij. Ik glimlach als antwoord. Ik schuif de ligstoel wat dichter bij de zijne om hem de foto's te laten zien, maar het lukt niet echt. 'Kom maar gewoon op deze stoel zitten, ruimte zat' zegt hij terwijl hij een beetje opschuift. Ik bloos een beetje maar gaat toch naast hem zitten. Onze armen raken elkaar een beetje aan en ik voel een warm, tintelend gevoel. Ik type mijn code in en ga naar galerij. 'Nu weet ik je code' grijnst hij. 'Dus... 26 oktober, heb je een vriendje?' 'Nee, natuurlijk niet, je moet me echt beter leren kennen en je begrijpt waarom niet. 26 oktober zag ik Charlie voor het eerst.' Grinnik ik. 'Aha, maar in hoeverre ik je nu ken, lijk je me een perfecte vriendin' flirt hij met me. Ik bloos opnieuw enorm. Ik scroll door mijn foto's en laat hem van elk jaar minstens één zien. Ik kreeg mijn telefoon dertien jaar geleden, op mijn tiende, dus zelfs daarvan ziet hij een foto. Ik zucht als ik mijn verschrikkelijke selfies zie. 'Awh, je was toen ook al enorm cute' glimlacht hij. Ik bloos alweer. 'Maar Dylan en ik moeten helaas zo even gaan, zie ik je ergens nog in de komende twee weken?' Vraagt hij.
'Ja leuk! Wacht, zet je nummer maar in mijn telefoon dan kunnen we appen' stel ik voor. Hij typt snel zijn nummer in en daarna roept hij Dylan. 'Hey tortelvogels, Dylan moet gaan' ze zuchten maar zeggen elkaar gedag. 'Doei jongens, tot snel' zeg ik. Ze zwaaien en lopen daarna weg. Snel ren ik naar Charlie en vertel haar alles wat er gezegd is. 'En hoe was het bij jou?' Vraag ik. Ze grijnst en begint te vertellen.