Titanic (DOB & LT)

Hoofdstuk 13: Charlie

Ik wil net naar Dylan's kamer lopen als ik tegen Bella aan bots.

'Oh sorry, ik had je niet gezien. Je haar zit leuk vandaag trouwens.' Ik trek een wenkbrauw op. Zo doet ze normaal nooit. Ze laat haar had langs het zakje van het jasje dat ik draag gaan en loopt dan weer verder. Ik rol met mijn ogen en loop verder naar de kamer.

'Louis?'

Ik klop voorzichtig op de kamerdeur van Dylan en Louis. De deur gaat langzaam open en Dylan staat in de deuropening.

'Hey, op zoek naar Louis?'

Ik knik. 'Ik ga hem vertellen wat er gister is gebeurt, hij moet het weten. Skye heeft nauwelijks geslapen omdat ze er steeds over droomde.'

Hij zucht en kijkt naar beneden. 'Als we er eerder waren was dit niet gebeurd. We hadden...' Hij maakt zijn zin niet af.

Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om hem heen.

'We hebben het goed gedaan, we waren er op tijd. Mag ik nu Louis zien?' Ik laat hem los en kijk hem vragend aan. Hij knikt en doet de deur achter me dicht.

'Louis?'

Ik hoor iemand grommen als reactie en kijk Dylan vragend aan.

'Hoofdpijn.' Ik knik en loop naar het bed waar Louis ligt.

'Louis,' zeg ik. Hij gromt nog een keer. 'Louis.' 'Wat wil je van me? Ga weg!'

Mijn ogen worden groot en ik voel woede in me opkomen. 'Weg ik van je wil? Wat ik van je wil?! Ik wil dat je weet wat je gister met Skye hebt gedaan!'

Zijn mond zakt open. 'Wat heb ik gedaan? Ik kan me niks meer herinneren...' Ik trek een wenkbrauw op. 'Je was straal dronken. Misschien moet je... Nee wacht, verzin zelf maar iets om het goed te maken met Skye. Doe het zelf maar!'

Ik storm de kamer uit, terug naar de kamer waar Skye nu waarschijnlijk nu nog ligt te huilen. Maar als ik binnenkom ligt ze te slapen. Ik doe de deur weer zachtjes dicht en zucht. Wat moet ik nu doen?

Ik zit daar nog een tijdje als ik opeens een stuk of vijf bewakers langs zie rennen. Ik sta snel op en ren achter ze aan.

'Er is iets gestolen uit de kamer van mevrouw DeLigne, gaan er nu naartoe,' zegt een van de bewakers. Ik stop met rennen en draai me om. Ik race weer terug naar de kamer van Dylan. DeLigne... Waar heb ik die naam eerder gehoord?

Eenmaal bij zijn kamer klop ik ok de deur. 'Dylan!' De deur gaat open en een verbaasde Dylan staat in de deuropening.

'Waar is Louis?'

'Naar Skye.'

'Oké. Maar weet jij van wie de achternaam DeLigne is? Ik heb die naam eerder gehoord, maar...'

'Volgens mij is dat Bella's achternaam. Hoezo?'

Ik kijk achter me en zie de bewakers op de kamer waar Skye en ik slapen aflopen. Mijn ogen worden groot.

'Charlie, wat is er aan de hand? En waarom lopen die mensen naar jullie kamer?'

'Er is iets gestolen uit de kamer van Bella. En waarschijnlijk, geeft ze mij nu de schuld.'

'Wij zijn op zoek naar mevrouw Rosewood.'

Ik draai me om en zie een bewaker achter me staan. 'Uw kamergenote heeft gezegd dat u hier was. Als u mij wilt volgen.'

Ik kijk Dylan verschrikt aan.

'Charlie heeft niks gedaan.'

'Meneer O'Brien. Ze moet echt even met mij meekomen. Het slachtoffer heeft haar naam genoemd. Ze moet echt even meekomen.'

Dan begint het me te dagen. Bella die daarstraks opeens heel lief deed. Ik wist dat er iets mee was, maar ik vermoedde niet dat ik beschuldigd zou worden van diefstal.

'Mevrouw Rosewood. Mag ik u vragen om uw zakken leeg te maken?'

'Wat-' Bella's hand die langs mijn jaszak ging. Ik graai in mijn zak en dan voel ik het. Ik pak het vast, haal het uit mijn jaszak en bekijk hetgene. Het is een diamanten ketting in de vorm van een hart. Ik draai het om en zie er een naam in gegraveerd. Bella DeLigne.

'Charlie Rosewood. Wij houden u aan wegens diefstal en het schenden van privacy.'