Titanic (DOB & LT)

Hoofdstuk 3: Charlie

Als ze weglopen kijk ik ze nog een tijdje na tot Skye naast me komt zitten. 'En, hoe ging het gesprek tussen jou en Dylan?' Ik grijns en begin met vertellen.

'Nou, na jouw "fantastische" idee, kwam hij dus naast me zitten. In het begin was het echt super ongemakkelijk want we durfden niks te zeggen. Maar op een gegeven moment begonnen we te praten. Over hoe hij kaartjes had kunnen krijgen, hoe oud we waren en dat soort dingen. En toen werd ik te nieuwsgierig waarom hij de hele tijd naar me zat te kijken dus dat vroeg ik hem. En het was echt schattig' zeg ik dromerig. 'Want hij werdt helemaal rood en ging stotteren en... Echt heel cute. Maar goed, toen vertelde hij dus dat hij mij knap vond. En ik ging echt dood van binnen. En toen pakte ik een pen en schreef mijn nummer op zijn arm.' Skye schiet in de lach. 'En toen moesten ze weg' zucht ik. 'En weet je, ze hebben echt een kamer 4 kamers naast ons.' 'Nee, echt?' Vraagt Skye. 'Ja!' En zo praten we nog lang verder.

Ondertussen is het avond geworden en Skye en ik zijn al klaar met eten. Dus we liggen samen op ons bed, denkend wat we moeten gaan doen. 'Ik heb zin om Louis nog een keer te zien' zucht Skye. 'Dan stuur je hem een berichtje.' Ze gaat rechtop zitten. 'Zal ik dat doen?' 'Ja! Dat vind hij vast-' Ik word onderbroken door geklop op onze deur. Ik kijk Skye vragend aan en sta op. Als ik de deur open doe zie ik Dylan staan. 'Hey' zegt hij. 'Hoi, wat is er?' 'Ik vroeg me af of... Of je zin had om samen iets leuks te gaan doen?' Heeft hij me zojuist op een date gevraagd? 'Ja, tuurlijk. Gezellig.' 'Oké, dan kom ik je over een half uur halen.' En hij loopt weg. Ik doe de deur dicht en leun er tegen aan. 'Jij hebt een date met Dylan!' Roept Skye. 'Mag ik je helpen met je outfit enzo?' 'Alleen als je Louis een bericht gaat sturen' grijns ik. Wat ben ik toch gemeen. Denk ik bij mezelf. Ze zucht en pakt haar telefoon. 'Hey Louis, heb je misschien zin om samen een film te kijken? X Skye' leest ze hardop voor. 'Gedaan. En nu ga ik je helpen.'

Na 20 minuten ben ik helemaal klaar. Ik heb een blauwe, strapless jurk aan die mijn enkels bereikt, de jurk die ik vaak aandoe naar stranden. Verder heb ik een klein laagje mascara op en mijn haar is naar een kant gekamd. 'Je ziet er geweldig uit' zegt Skye tevreden. 'Nu hoeven we alleen nog maar te wachten op Dylan.' We praten nog een beetje als er weer op de deur wordt geklopt. 'Dit keer doe ik open!' Zegt Skye en ze rent er naartoe. Ik hoor de deur open gaan. 'Hallo Dylan. Bereid je voor, ze ziet er fantastisch uit.' 'Dat is volgens mij altijd wel zo.' Ik loop naar de deur om Dylan te begroeten. Maar zodra hij mij ziet zakt zijn mond een beetje open en worden zijn ogen groot. 'Ik zei het toch' zegt Skye triomfantelijk. 'Maar misschien moet je je mond dicht doen, je vangt namelijk vliegen' giechelt Skye. Hij herstelt zich en krabt achter in zijn nek. 'Sorry... Maar goed, ga je mee?' Ik knik en loop de deur uit. Net als we weg willen lopen fluistert Skye nog wat in mijn oor. 'Niet al te heftig zoenen, anders kom je zometeen bewusteloos terug.' Ik sla haar op haar arm en begin te lachen. 'Laten we gaan.'

'Kom mee.' Dylan pakt mijn hand en neemt me mee naar het dek, waar nu niemand meer is. 'Weet je zeker dat we hier mogen komen?' Vraag ik onzeker. 'Ja natuurlijk, waarom niet?' Hij gaat achter mij lopen en doet zijn handen voor mijn ogen. 'Dylan!' Giechel ik. 'Vertrouw je me?' Fluistert hij in mijn oor. Zijn stem laat mijn knieën knikken. 'Ja. ' 'Mooi zo.' En we lopen verder. Na twee minuten lopen haalt hij zijn handen voor mijn ogen weg, en zie ik een prachtige zonsondergang. 'Wat mooi...' 'Net zoals jij.' Hij komt voor me staan, en dit is de eerste keer dat ik hem echt goed kan bekijken deze avond. Hij heeft een witte blouse aan, daar overheen een jasje, met een spijkerbroek eronder en een blauw vlinderdasje. Hij schuift een verdwaald plukje haar achter mijn oor. 'Ga zitten.' Ik kijk naar beneden en zie dat hij een kleedje neer heeft gelegd. We gaan zitten en kijken samen naar de zonsondergang. Na een aantal minuten kan ik het niet laten om mijn hoofd op zijn schouder te leggen. Zodra ik het doe, verstijft hij. Ik wil hem er net weer afhalen als hij zijn arm om mijn schouders slaat.

De zon is nu bijna onder en het begint behoorlijk koud te worden. Hij merkt het blijkbaar ook, want hij trekt zijn jasje uit en geeft hem aan mij. 'Dankje.' 'Geen probleem.' En we kijken samen naar de zon totdat hij onder is.

'Bedankt voor de gewelige avond' zeg ik verlegen. 'Ik vond het heel gezellig.' Ik glimlach en maak de deur open. Ik wil net naar binnen lopen als ik me bedenk en weer omdraai. Hij kijkt me vragend aan. 'Wat-' Hij stopt met praten als ik hem zacht op zijn wang kus. 'Welterusten Dylan.' En ik loop naar binnen. Ik doe de deur gauw dicht en laat me op het bed vallen. Dit was de beste avond van mijn leven.