Expect The Unexpected(Season 1) COMPLETED

Epilogue: The Wedding

Cheska:

I woke up still drowsy. Pagtingin ko sa tabi ko, wala na si JJ.

I tried to get up but I'm still sore.

I saw a red stain on the bedsheet.

It's a sign that I lost my virginity.

Hindi ako nagsisisi.

I've never felt alive.

Humiga ako ulit and waited for JJ instead. Baka busy siya sa paghahanda ng breakfast-in-bed ko.

I waited for hours..

Walang JJ na dumarating.

I tried to call JJ but I've been replied with a bunch of answering machines.

He's busy?

Iniwan ba niya ako dito? Wow. Humanda siya sakin!

I got up the bed saka nagbihis. Hahanapin ko yang Dyasten na yan. Lintik na!

Wow. Wala nga pala akong dalang spare clothes.

No choice. Isusuot ko nanaman ang pink gown ko. Kaloka.

Sinuot ko nga iyon at nagmadaling umalis.

Sumakay ako sa taxi papunta sa bahay nila JJ. Makakapatay ako ng wala sa oras eh! Leche!

Nang makababa ako, napakunot ang noo ko ng makita ang ayos ng bahay nila JJ. Lalo na yung garden.

I saw Elyza on a white gown. Nagmamadali siyang lumabas but she stopped when she saw me.

Wah! Akala mo ikaw lang ang naka gown ha!

"Ate Cheska?"

Kagabi pa to ha. May hangover parin?!

"Ako nga. Unli ka din eh. Asan nga palang kuya mo?! Lecheng yun! Pagkatapos akong--"

Napatigil ako sa pagsasalita ng lumabas ang mommy ni JJ. Naka white gown din siya.

I looked around the garden.

May mga chairs at tables na nakaayos. May catering service din sila. May stage at kung anu ano pa.

Kung binyag ang okasyon, bakit dalawa ang upuan sa sentro? Bakit may pa heart?

"Anong meron?"
I asked.

"Kasal.. ni-- kk-kuya ngayon.." She replied while stuttering.

"Kasal? Hindi pa nga siya nagpopropose sakin eh!"

JJ's mom hugged me.

"I'm glad you're alive Francheska."

I nodded at her.

She gazed at Elyza. "C'mon. We'll be late."

Sumunod ako nila sa kotse at sumakay sa backseat.

"Ate Cheska, sasama ka?" Elyza asked me.

"Syempre naman. Sainyo na ako sasabay. Ito ba yung bridal car? Tara! Excited na ako.".

She bit her lip while nodding.

Ay? Kailangan bang maging madrama sa araw ng kasal ko?

Pagdating ko sa simbahan, hahalikan ko agad si JJ. Okay lang kahit pagalitan ako ng pari. Nakaka impress yung sorpresa niya sakin eh. Kasal agad. Walang proposal.

Napaka exciting!

Pagbaba namin sa kotse, I smiled beautifully.

Maganda parin ako kahit walang make up noh! Blooming din ako dahil sa pangyayari kagabi.

Pero bakit iba ang tingin nila sakin? Tsaka yung mga bisita, ba't di ko kilala yung iba? Tsaka bakit green yung motif? Ayoko kaya nun!

Hay! Nakakainis talaga si JJ! Di man lang ako kinonsulta!

I was about to enter the church door when a bridal car stopped in front of me.

Lumabas ang isang babaeng naka wedding gown.

Nadine Dela Vega.

Napanganga ako.

Lumapit si Elyza kay Nadine at nagbeso sila. Inayos niya din ang gown ni Nadine habang pababa siya sa bridal car.

I looked inside the church.

Inaayos na ng coordinator ang pagkakasunod sunod ng pagpaso.

Nandito ang gang.

Nandito si Georgette at si Aria.

And then I saw a guy on a white tuxedo.

The groom.

JJ.

Saka ko lang napagtanto.

Hindi kami ang ikakasal.

Sila ni Nadine.

JJ didn't look at me. He never glanced or anything.

Pinagilid ako ng coordinator dahil wala naman daw ako sa ceremonial rites.

The music played a love song.

Then they started walking on the aisle.

Leaving me on the side.

Crying in silence..

I thought..

Akala ko...

Bakit...

Bakit niya ginawa sakin to?

The doctor said, it'll take a year to reach my full recovery. But I insisted to go home dahil magbibirthday na nga si JJ.

I took the risks para makasama si JJ.

The operation has side effects.

It can cause nervous breakdowns for the first year after the operation.

Now here I am..

Kneeling in pain. Kneeling in tears.

The doctor said I should avoid stresses. Akala ko hindi ako masestress dahil makakasama ko na ulit si JJ.

Mali pala.

"I love you. No matter what happens."
Paulit ulit na nagpeplay sa utak ko ang linya na yan ni JJ.

I felt dizzy. I was about to collapse cause I can't stop sobbing..

I cried harder habang nagpapatuloy ang seremonya.

But then a familiar face approached me.

"Steph, let's go home."

Andrew Adams. Yung first crush ko.

"Andrew? Why are you here?"

He gazed at JJ na ngayon ay nasa altar na kasama ni Nadine.

"It's my brother's wedding."