Expect The Unexpected(Season 1) COMPLETED

Chapter 22: The Lunatic

Media on top: Lance and Justin.

Cheska:

Bago kami umalis papuntang Guangzhou, I first took a shower. Nanlalagkit na ako eh.

Pagkalabas ko sa shower room, narinig ko ang purring ni Hello Kitty. I rushed unto my cat. Nasa edge siya ng terrace ngayon.

"Kitty!" Kinarga ko siya at dinala sa kwarto ko. "What are you doing there? You might fall." I said while caressing her fur.

Then I heard commotions outside.

Dali dali akong bumaba.

Naabutan ko si Daddy na kausap ang mga gwardiya niya.

"What is it Daddy?"

Ngumiti siya nung makita niya akong pababa sa hagdan then he grabbed my things.

"Nah. Just a tresspasser. But don't worry. He had left his bag so we can easily track him."

I smiled at him and kiss his cheeks.
"That's good. Let's go?"

He nodded then we saw Zima waiting outside. He's holding a big backpack.

"Get off that Zima. The owner of that backpack must have AIDS. Ew!"
Sabi ko sa kanya habang inaalis sa kanya yung bag.

"But he left his phone. And I saw his stuffs. Doesn't look like a criminal. More like a rich kid." He said while shrugging.

I just rolled my eyes tapos pinapasok ko na siya sa kotse.

We were in the middle of chitchatting when Zima shrieked. "Hahaha. I saw a lunatic in the waitingshed."

Ibinaba ko ang bintana and looked outside. Pero malayo na kami sa waitingshed.

I looked at Zima tapos kinurot ko ang magkabilang cheeks niya. "You're so bully. How can you tell that he's a lunatic?"

"Well, he's stomping and screaming and yelling and talking all by himself. What do you call that then?"

Oh yeah. May point siya.

"Lunatic. You got it."

Justin:

"Fuck, fuck! Nakakainis Justin! Ang malas malas mo! Argh-- shit!"

Nung pinatapon ako sa labas ng convenient store, naisipan ko na lang tumambay sa katapat nitong waitingshed. Hindi naman ako pwedeng lumayo sa convenient store na yun dahil sabi ni Lance dun lang ako. Itong waitingshed lang na to ang pinakamalapit eh, so dito na lang muna ako.

Pero shit! BADTRIP!

Tss. Mukha akong pulubi ngayon. Wala akong gamit. Cellphone, damit, pera-- punyeta! Nakakainis! Nakakainis!

Papadyak padyak na lang ako dito. Wala akong magawa. Wala akong kwenta ngayon. Aish! Argggghhhh!

"Aaaaarrggh! Anak ng tokwa talaga!"

Napasabunot ako sa buhok ko. Pinapalo palo ko ying ulo ko. Tinatampal tampal yung bibig ko't lahat lahat. Titigil ako sandali tapos pagkaraan ng ilang minuto, uulit ulit.

Nagugutom na rin ako. ><

Uupo sana ako kaso, shit. May poo poo ng kalapati. Wengya! Wengya talaga!

3rd person's POV:

Philippines..

Kasalukuyang nagpapabook ng flight si Lance. Dahil kaibigan niya ang anak ng owner, nakakuha siya ng ticket papuntang China. Hinihintay niya na lang na dumating yung eroplano. 15 minutes pa daw kaya naisipan niyang tawagan si Cheska.