Eski yaraları olan Hasta ve tıp mucizesi olarak hayata tutunan güçlü görüntüsünün altında korunmaya Muhtaç güzel bir kız. Her zaman onun yanında olan koruyup kollaya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şebnemin uyanmasını bekliyorduk, neslihan teyze ve tekin amca durum Hakkı'nda daha geniş bilgi almak için başhekimle konuşmaya gitmişti. Özgür dışarıda telefon görüşmesi yapmaya çıkmıştı. Ben de kafeteryadan bize kahve alarak odaya dönüyordumdum. Asansörler beklememe rağmen inatla gelmeyince sıkılarak merdivenlere yöneldim. 3. Kata geldiğimde hızla geçen iki kişinin telaşlı konuşmalarına kulak misafiri oldum. X: evet yeni gelen hasta, tekin Gürsoy'un kızı Y: uyanır uyanmaz ne oldu ki böyle acaba X: bilmiyorum gidince anlayacağız. Duyduklarım yerimde donmama neden oldu. Tekin Gürsoy'un kızı mı, uyanır uyanmaz mı ? Şebnem uyanmıştı ama ne olmuştu ki? Şaşkınlığı üzerimden atarak kalan son katı da içimi yiyen soruyla hızla çıktım. Servisten içeriye girdiğimde tüm koridorda yankılanan Şebnemin sesi kulaklarıma ulaştı. Kahveleri sandalyeye bırakarak hızla odaya doğru ilerlediğimde gördüğüm kalabalığa yöneldim. X: Şebnem hanım kendinize gelin, hadi odanıza dönelim. Neler olduğunu orada konuşalım. Ş: sana seninle konuşmayacağımı ve o iğrenç odaya dönmeyeceğimi söyledim. Gerizekalı mısın, rahat bırakın beni Şebnemin sesi yükselirken kalabalığı aşarak şebnemi gördüm. Duvarın dibine çökmüş bağırıyordu, kıpkırmızı olan gözlerinden yaşlar o sildikçe akmaya devam ederken kolundaki geniş kan izini farkettim. Üzeri dahil yer bile kan içindeydi. Ben şaşkın bir şekilde ona bakarken gözleri gözlerimle birleşti. Bir an gözleri parladı ama çok uzun sürmedi. O gözlerini kaçırırken yavaşça yaklaşarak önünde diz çöktüm. Şefkatli bakışlarla elimi ona doğru uzatmaya başladım. C: Şebnem, bitanem bak ben geldim. Şebnemin yüzü acıyla kavruluyordu sanki, gözlerini sımsıkı yumdu, bu hareketi ile Damlalar gözlerinden tişörtüne doğru hızla yol almaya başladı. Şebnem kollarını kendine çekmiş olduğu bacaklarına dolayarak deminkinin aksine fısıltı şeklinde çıkan sesiyle Ş: dokunma bana, yapma sakın. Anlayamıyordum, ne oldu ne oluyor bilmiyordum ama dediğini onayladım. C: tamam dokunmayacağım. Elimi neredeyse dokunmak üzere olduğum ellerinden uzaklaştırdım. Ağlaması şiddetlenirken bir an gözlerini açarak gözlerime dikti. Ş: anahtarları ver C: Ne? Yoo, hayır, olmaz. Ş: Can, sana ver dedim, yoksa sokaklarda bu halde dolaşırım. C: bu haldeyken olmaz. Seni kendi ellerimle ölüme git diye uğurlayamam. Çok istiyorsan biraz sonra tekin amca gelir ondan al. Şebnem bir hışımla ayağa kalktı. Ş: vermezsen verme. Sana da arabana da kalmadım. Şebnemin Ateş püsküren gözlerinden korkmadım desem yalan olur ama hiç bozuntuya vermeden gözlerine bakmaya devam ettim. Bir süre sonra Şebnem gözlerini kaçırarak beni bir adım geçti ama etrafı hala hemşire, doktor ve güvenlik doluydu. Şebnenden kimsenin beklemediği kuvvetli bir çığlık yükseldi. Ş: hemen önümden çekilmezseniz o lanet odaya döner ve ilk fırsatta intihar ederim. Tabi daha öncesinde de babama hastaneden şikayetçi olmasına dair bir not bırakmayı da unutmam. Hem siz neresini anlamıyorsunuz, hasta hakları diye birşey var. Ben istediğimi yapmakta Özgürüm hem benden başka insan mı yok buraya zorla tıkacağınız. Bırakın beni rahat. Şebnemin sözü bitince önündekiler çekilmişti. Birkaç adım atarak onları geçtiğinde duraksayarak Ş: sakın peşimden geleyim deme Şebnem arkasında meraklı bir kalabalık bırakarak olabildiğince hızlı bir şekilde asansöre yöneldi.
